Μέσω του doodle, η Google έχει επιλέξει να γιορτάζει αργίες, επετείους και τον βίο διάσημων καλλιτεχνών, πρωτοπόρων και επιστημόνων. Η ιδέα προέκυψε το 1998, όταν οι ιδρυτές της εταιρείας, o Λάρρυ Πέιτζ και o Σεργκέι Μπριν, πειραματίστηκαν με το εταιρικό λογότυπο για να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στο φεστιβάλ Burning Man στην έρημο της Νεβάδα.

Δύο χρόνια αργότερα, το 2000, ο Λάρρυ και ο Σεργκέι ζήτησαν από τον σημερινό webmaster Dennis Hwang, ο οποίος τότε ήταν εκπαιδευόμενος, να δημιουργήσει ένα doodle για την Ημέρα της Βαστίλης. Τα doodles αυξήθηκαν σε συχνότητα όσο και σε πολυπλοκότητα από τις αρχές του 2010. Σύμφωνα με την Wikipedia «τον Ιανουάριο του 2010 το πρώτο κινούμενο Doodle τίμησε τον Ισαάκ Νεύτωνα».

Η εκπαιδευτικός που άλλαξε την ιστορία

Το σημερινό Doodle γιορτάζει τα 122α γενέθλια της Τζιοβάνα Μποκαλίνι, ​​μιας Ιταλίδας εκπαιδευτικού και ακτιβίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προώθηση της χειραφέτησης και της ισότητας των φύλων. Η Μποκαλίνι βοήθησε επίσης στη δημιουργία της πρώτης γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου της Ιταλίας, ένα πρωτοποριακό επίτευγμα σε ένα ανδροκρατούμενο άθλημα.

Οι εμπνευσμένες συνεισφορές της στην εκπαίδευση, τα δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών άφησαν αντίκτυπο στην ιταλική κοινωνία.

Το σημερινό Doodle γιορτάζει τα 122α γενέθλια της Τζιοβάνα Μποκαλίνι.

Η Τζιοβάνα Μποκαλίνι γεννήθηκε στο Λόντι σαν σήμερα το 1901. Σπούδασε εκπαίδευση στο Scuola Normale Femminile και στη συνέχεια έγινε δασκάλα δημοτικού. Ως εκπαιδευτικός, η Μποκαλίνι εργάστηκε για να εισαγάγει μεταρρυθμίσεις που είχαν στόχο να παρέχουν στα κορίτσια και τις γυναίκες ευρύτερη πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες. Ενώ δίδασκε, εγγράφηκε επίσης στην Generale Workers’ Mutual Aid Society of Lodi και ανακάλυψε το πάθος της για τον κοινωνικό και πολιτικό ακτιβισμό.

Η πιο αξιοσημείωτη κληρονομιά της ήταν η ίδρυση της πρώτης γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου της χώρας, της GFC (Gruppo Femminile Calcistico). Αυτή η πράξη αναμφίβολα κατέρριψε τα εμπόδια των φύλων σε μια εποχή που τα επίσημα αθλήματα έπαιζαν κυρίως άνδρες. Το έργο της Μποκαλίνι όχι μόνο ενδυνάμωσε τις γυναίκες να επιδιώξουν αθλητικές προσπάθειες, αλλά επίσης αμφισβήτησε τα στερεότυπα για τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντα των γυναικών.

Ήταν επίσης ένα από τα ιδρυτικά μέλη του GDD (Ομάδες Άμυνας για τις Γυναίκες και για τη Βοήθεια των Αγωνιστών της Ελευθερίας), μιας οργάνωσης που δεσμεύτηκε για την ισότητα και τη χειραφέτηση των γυναικών. Οι εμπνευσμένες συνεισφορές της Μποκαλίνι Μπαρτσελόνα στην εκπαίδευση, τα δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών άφησαν μόνιμο αντίκτυπο στην ιταλική κοινωνία.

Η λατρεία της Μποκαλίνι για το ποδόσφαιρο

Το πάθος για το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που καθοδήγησε τη Ροζέτα Μποκαλίνι (αδελφή της Τζιοβάνα) και τις συμπαίκτριές της, μια χούφτα νεαρών οπαδών –τιφοσίνι όπως τις έλεγαν τότε– από το Μιλάνο, να δημιουργήσουν την πρώτη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου της Ιταλίας, την Gruppo Femminile di Calcio (GFC, Women’s Soccer Group).

Η Ιταλία έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1968 για να δει το πρώτο ανεπίσημο γυναικείο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και μέχρι το 1986 για ένα που ιδρύθηκε από επίσημη ομοσπονδία.

Πηγή φωτογραφίας: ilcittadino.it

Το 1933, οι αδερφές Μποκαλίνι επισκεπτόντουσαν την Arena Civica, ένα πάθος που ένωνε την ήδη παντρεμένη Τζιοβάνα, δασκάλα και μητέρα και τις τρεις ανύπαντρες αδερφές, Λουίζα, Μάρτα και Ροζέτα, τη μικρότερη όλων, ακόμα έφηβη, δεκαέξι ετών. Τότε κάποια, στον κύκλο των φίλων τους είχε μια ιδεά: «Τι θα γινόταν αν κατεβαίναμε κι εμείς σε εκείνο το γήπεδο και δείξαμε ότι το ποδόσφαιρο είναι επίσης άθλημα για νεαρές κυρίες;»

Έτσι οι τρεις «κυρίες» Μποκαλίνι και περίπου τριάντα φίλες τους ανακοινώνουν στον εθνικό αθλητικό Τύπο τη γέννηση του Women’s Soccer Group (GFC), της πρώτης γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου στην Ιταλία. Η Τζιοβάνα δέχεται να τις βοηθήσει στο πεδίο του διοικητικού συμβουλίου, ως διευθύντρια της ομάδας. Τα κορίτσια τύγχαναν μεγάλης υποστήριξης κάτι που έφερε και έναν χορηγό, τον Cinzano. Έτσι είχαν την ευκαιρία να φορούν δικά τους πουκάμισα.

Το 1933 λοιπόν η Ροζέτα έφηβη ακόμα που σπούδαζε για να γίνει δασκάλα, η αδερφή της, Μάρτα, μοδίστρα και η φίλη τους Λοζάνα Στριγκάρο, πωλήτρια κατάφεραν με εντυπωσιακή επινοητικότητα να λάβουν τη συγκατάθεση του Λεάντρο Αρπινάτι, προέδρου της ιταλικής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIGC). Θέτοντας δύο κανόνες, να παίζουν κεκλεισμένων των θυρών και να λάβουν ιατρική βεβαίωση από τον Νικόλα Πέντε, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ατομικής Βιοτυπολογίας και Ορθογένεσης στη Γένοβα, πραγματοποίησαν το όνειρό τους.

Στις 11 Ιουνίου του 1933, ημερομηνία ιστορική για το άθλημα στη γειτονική χώρα, η Ροζέτα, η Μάρτα, η Λοζάνα μαζί με άλλες νεαρές κοπέλες κατάφεραν να οργανώσουν τον πρώτο αγώνα ποδοσφαίρου γυναικών στην Ιταλία! Έπαιξαν μάλιστα μπροστά σε πολύ κόσμο, γιατί στο μεταξύ είχαν γίνει τόσο διάσημες που προσέλκυαν θαυμαστές και θεατές που υμνούσαν τον τρόπο της Αντίστασής τους, τις πρώιμες μορφές ανεξαρτησίας και συνειδητοποίησης μέσω της συμμετοχής σε αθλητικές δραστηριότητες, είτε ήταν αντίθετες είτε ενθαρρυντικές από το καθεστώς.

*Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: anpilodigiano.it

Headlines