Στο hot spot της Λαμπεντούζα η ΕΕ χάνει τη μάχη με το μεταναστευτικό

«Έχει χάσει η Ευρώπη τον έλεγχο στη Λαμπεντούζα;». Το ερώτημα αυτό, που έθεσε πριν από λίγες ημέρες η γερμανική Bild, συνοψίζει την αυξανόμενη αγωνία των 27 κρατών μελών της ένωσης για το τι μέλλει γενέσθαι με την μεταναστευτική κρίση.

Το νοτιότερο νησί της Ιταλίας βούλιαξε κυριολεκτικά από μετανάστες την περασμένη εβδομάδα, αφού σε διάστημα μόλις 3 ημερών έφτασαν στα εδάφη του περισσότερα από 8.500 άτομα, έγραψε από την πλευρά του το BBC, που μπήκε μέσα στο ιταλικό hot spot για να μεταφέρει από πρώτο χέρι τις εικόνες της εν εξελίξει τραγωδίας εντός των τειχών του.

Οι 6.000 από τους μετανάστες αυτούς μεταφέρθηκαν σε μια δομή, που προοριζόταν για 600 άτομα, με αποτέλεσμα σύντομα να ξεσπάσουν τσακωμοί ανάμεσα στους Αφρικανούς της υποσαχάριας Αφρικής και τους Βορειοαφρικανούς.

Οι αφίξεις των μεταναστών ξεπέρασαν τις 126.000 από την αρχή του χρόνου

Και οι αριθμοί δεν σταματούν να συγκλονίζουν, αφού συνολικά από την αρχή του έτους οι αφίξεις των μεταναστών έχουν ξεπεράσει τις 126.000, ανάμεσα τους αρκετοί με βάρκα από την Τυνησία, με τους κατοίκους του να τους προσφέρουν φαγητό, νερό και ρούχα, όπως γράφει το βρετανικό δίκτυο. Οι παράγοντες που έχουν συντελέσει σε αυτή τη δραματική εικόνα στο μεγαλύτερο νησί των Πελαγίων νήσων είναι η μεγάλη αστάθεια και η κρίση στην Αφρική και κυρίως στη ζώνη του Σαχέλ.

Από το 2020 έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλα πραξικοπήματα στην ευρύτερη περιοχή, όπως στο Μάλι, από όπου αποχώρησαν τα γαλλικά στρατεύματα, στην Μπουρκίνα Φάσο και μέσα σε λίγους μήνες στο Σουδάν και στον Νίγηρα, αλλά και στη Γκαμπόν. Ήδη εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι έχουν φύγει με προορισμό τη Λαμπεντούζα κι άλλοι τόσοι αναμένεται ότι θα φύγουν τους επόμενους μήνες με φόντο την κατάρρευση της Λιβύης, 10 χρόνια από την έναρξη του εμφυλίου στα εδάφη της, εξαιτίας της τεράστιας φυσικής καταστροφής από την κακοκαιρία Daniel.

Στην αποστολή του βρετανικού δικτύου στο κέντρο αυτό υποδοχής και ταυτοποίησης, το πρώτο που σημειώνεται είναι ότι στην πραγματικότητα είναι εξαιρετικά μικρό, μόλις 200 μέτρα μακρύ. Το δεύτερο, που εξέπληξε τους δημοσιογράφους Ρέχα Κανσάρα και Εμιρ Νταντέρ, είναι ότι τα μέλη του ιταλικού Ερυθρού Σταρού δεν τους επέτρεψαν να πάρουν συνέντευξη από τους πρόσφυγες, εξηγώντας ότι χρειάζονται περισσότερες άδειες από τις κυβερνητικές αρχές.

Lampedusa: Inside the camp at the heart of Europe’s migrant surge https://t.co/QzHk7HoCSn

— BBC News (World) (@BBCWorld) September 23, 2023

«Το νησί ζει με αυτό το φαινόμενο 30 χρόνια τώρα»

Σε τυχαία συζήτηση τους, ωστόσο, με τον 20χρονο Αχμέντ από την Αίγυπτο μέσα από την πύλη που δεν τους επιτράπηκε να περάσουν, έμαθαν ότι έκανε ένα ταξίδι 3 ημερών για να φτάσει εκεί και ότι κι εκείνος όπως όλοι οι υπόλοιποι μετανάστες φοβούνται να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης εν αναμονή της μεταφοράς τους στα κέντρα διανομής στη Σικελία και την ηπειρωτική Ιταλία.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στη διάρκεια της επίσκεψης της στο νησί μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πριν από μερικές μέρες, είπε ότι πρόκειται για εισβολή και πράξη πολέμου,ο δήμαρχος της Λαμπεντούζα. Φίλιππο Μανίνο είπε τα εξής:

«Το νησί ζει με αυτό το φαινόμενο 30 χρόνια τώρα, αλλά για τους απέξω υπάρχει η αίσθηση ότι επικρατεί απόλυτο χάος στα εδάφη του. ‘Το νησί καταρρέει’, ‘το νησί δέχεται επίθεση’. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο».

Η Γαλλία θα αρνηθεί να δεχτεί αφίξεις από τη Λαμπεντούζα

Κι ενώ η ΕΕ ετοιμάζεται να μεταφέρει 1 δισ. δολάρια στο απολυταρχικό καθεστώς της Τυνησίας για να ενδυναμώσουν την οικονομία της και να φρενάρει τον απόπλου των βαρκών με τους μετανάστες, οι ρωγμές στην ευρωπαϊκή συνεργασία επί του καυτού ζητήματος της μετανάστευσης είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς.

Η Γαλλία ήδη ανακοίνωσε ότι θα αρνηθεί να δεχτεί αφίξεις από τη Λαμπεντούζα, ενώ και η Γερμανία ανέστειλε την εφαρμογή της συμφωνίας για την εθελοντική υποδοχή προσφύγων, η οποία αφορά στη μετεγκατάσταση αιτούντων άσυλο από τις χώρες άφιξής τους στην ΕΕ σε άλλα κράτη μέλη.

Είχε προηγηθεί η άρνηση της ιταλικής κυβέρνησης να δεχτεί την επιστροφή μεταναστών, που ζήτησαν μεν άσυλο για πρώτη φορά επί ιταλικού εδάφους, αλλά στη συνέχεια μετέβησαν στη Γερμανία. Το ζήτημα έληξε μετά την παρέμβαση της προέδρου της Κομισιόν και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.

Πιθανή δύναμη διάλυσης της ΕΕ η μεταναστευτική κρίση, σύμφωνα με τον Ζοζέπ Μπορέλ

Δύναμη διάλυσης της ΕΕ η μεταναστευτική κρίση

Η μεταναστευτική κρίση προβληματίζει τόσο έντονα τις Βρυξέλες που μόλις προχθές ο Ζοζέπ Μπορέλ εκτίμησε ότι μπορεί να αποτελέσει τη δύναμη που θα οδηγήσει στη διάλυση της ΕΕ. Εάν συμβεί αυτό, θα είναι το αποτέλεσμα των βαθιών πολιτιστικών διαφορών ανάμεσα στα κράτη μέλη της και της μακροχρόνιας αδυναμίας τους να βρουν μια κοινή πολιτική αποτελεσματικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού, εξήγησε ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, για να υπογραμμίσει σε όλα αυτά τον παράγοντα της δημογραφικής κρίσης.

Όπως είπε χαρακτηριστικά, ο πληθυσμός της Ευρώπης συρρικνώνεται και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς. Σε χώρες όπου η τεκνοποίηση είναι εκτός μόδας εδώ και αρκετό καιρό, μεταξύ αυτών και η Ιταλία, κάθε γηγενής γενιά είναι μόνο τα δύο τρίτα του μεγέθους της τελευταίας.

Με δεδομένο ότι η Ευρώπη είναι μια πλούσια και ειρηνική ήπειρος, οι μετανάστες θα σπεύσουν να καλύψουν το κενό, απλά στην Αφρική, ειδικά στα νότια της Σαχάρας, η σχετική ανάπτυξη έχει αυτή τη στιγμή ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τις Βρυξέλλες

Σύμφωνα με σχετικό άρθρο του Spectator οι μόνοι δύο τρόποι για μπορέσει η ΕΕ να βοηθήσει μια χώρα σαν την Ιταλία είναι αφενός να τις παρέχει τις πηγές που χρειάζονται για να μπλοκάρει τη μεταναστευτική κίνηση πριν φτάσει στις ιταλικές ακτές και αφετέρου να εφαρμοστεί μια δικαιότερη κατανομή των μεταναστών, που καταφέρνουν να ξεβράζονται στα εδάφη της γειτονικής χώρας.

Επειδή όμως το πρώτο προσκρούει στην απουσία ναυτικής δύναμης της ΕΕ και το δεύτερο χτυπά πάνω στην κατηγορηματική άρνηση χωρών, όπως η Αυστρία, η Δανία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Πολωνία και η Σλοβακία, να δεχτούν έστω και έναν μετανάστη, δικαιώνεται ο Γάλλος πρώην Νικολά Σαρκοζί, που προέβλεψε πρόσφατα ότι «η μεταναστευτική κρίση δεν έχει ούτε καν αρχίσει».