Νέα Φιλαδέλφεια: «Εκείνη την ώρα μας περικύκλωσαν Κροάτες με μαχαίρια. Μιλάμε για πολύ αίμα»

«Εκείνες τις στιγμές ήμουν με τον Μιχάλη πολύ κοντά. Ενώ προσπαθούσαμε να ξεφύγουμε οι Κροάτες μας πρόλαβαν γιατί είχαν γοργό βηματισμό και έρχονταν 4-5 άτομα από αυτούς σε κάθε έναν από εμάς. Εκείνη τη στιγμή προέτρεψα τον Μιχάλη να φύγουμε γιατί οι Κροάτες θα μας περικύκλωναν και κάποιοι εξ’ αυτών είχαν μαχαίρια στα χέρια τους. Την στιγμή που γυρίσαμε με τον Μιχάλη για να τρέξουμε, εκείνη είναι η στιγμή που μας πρόλαβαν οι Κροάτες. Μας χτύπησαν με τα ξύλα και τα σίδερα. Υπήρχαν Κροάτες γύρω μας σε απόσταση πέντε μέτρων που κράταγαν μαχαίρια. Θεωρώ ότι όλοι αυτοί ήταν Κροάτες, γιατί όλοι είχαν το ίδιο ντύσιμο. Ο Μιχάλης έφαγε το ίδιο ξύλο με εμένα από σίδερα και ξύλα. Μαχαίρι δεν είδα εκείνη τη στιγμή, να τον μαχαιρώνουν, αλλά εκεί γύρω υπήρχαν Κροάτες με μαχαίρια».

To in αποκαλύπτει την πλέον κρίσιμη κατάθεση που δόθηκε στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές για τον θάνατο του 29χρονου Μιχάλη Κατσουρή στα αιματηρά επεισόδια της Νέας Φιλαδέλφειας στις 7 Αυγούστου, ύστερα από την ανενόχλητη άφιξη κι έφοδο των Κροατών χούλιγκαν.

Μιλάμε για πολύ αίμα. Τα μαχαίρια που κρατούσαν οι Κροάτες ήταν μεγάλα, με μεγάλες λάμες που ήταν ορατές από τα 5 m

Τι ακριβώς συνέβη τις κρίσιμες στιγμές

Η κατάθεση αυτή δόθηκε στις 24 Αυγούστου από έναν 35χρονο οπαδό της ΑΕΚ που ήταν δίπλα στο 29χρονο θύμα την στιγμή των επεισοδίων και του μοιραίου τραυματισμού του.

Περιγράφει τι ακριβώς συνέβη τις κρίσιμες στιγμές και την αλληλουχία των γεγονότων στα «τυφλά» σημεία που δεν κάλυπταν οι κάμερες. Ο μάρτυρας, μεταξύ άλλων, μιλά για Κροάτες που είχαν «μεγάλα μαχαίρια με μεγάλες λάμες που ήταν ορατές από πέντε μέτρα» και για «πολύ αίμα».

Με τους νομικούς εκπροσώπους του θύματος κ.κ Σταυρο Γεωργόπουλο και Χρήστο Μαυρομμάτη να θεωρούν ιδιαίτερα κρίσιμες τις αναφορές του εν λόγω μάρτυρα.

Όπως περιγράφει λοιπόν ακολούθως ο 35χρονος «ενώ τρώγαμε ξύλο και οι δύο, και εγώ και ο Μιχάλης δηλαδή, βρήκαμε ένα χρονικό κενό και πήγαμε να τους ξεφύγουμε γυρνώντας τους την πλάτη και ξεκινώντας να τρέχουμε. Εκείνη τη στιγμή εγώ ταυτόχρονα ενστικτωδώς βγάζω από την τσέπη μου ένα μικρό σουγιαδάκι το οποίο έχω στην κατοχή μου και το οποίο κατασχέθηκε εκείνο το βράδυ.

Ενώ έτρεχα το είχα στο δεξί μου χέρι και ο Μιχάλης βρισκόταν σε απόσταση 4 – 5 μέτρων από εμένα. Τον είχα χάσει από το οπτικό μου πεδίο και όσο έτρεχα εγώ με το σουγιαδακι δεξιά μου, αριστερά και πίσω μου υπήρχαν Κροάτες. Συναντάω πάλι τον Μιχάλη μετά από δευτερόλεπτα, ενώ έτρεχα και αντιλαμβάνομαι ότι τρέχει και αυτός. Συναντιόμαστε λίγο πριν ξεκινήσει ο πεζόδρομος εκεί στο γήπεδο και είδα ότι καταδιωκόταν από τέσσερα άτομα Κροάτες, ενώ από πίσω ακολουθούσαν και άλλοι Κροάτες.

Στο σημείο αυτό μας ξαναπρόλαβαν και τους δύο γιατί ξαναφάγαμε πολλές. Είχαμε απόσταση όμως με το Μιχάλη περίπου 5 έως 6 μέτρα και στο σημείο εκείνο αυτοί που τον καταδίωκαν πρέπει να είδα να κρατάνε μαχαίρια. Οπότε θεωρώ, ίσως το μοιραίο πλήγμα έγινε είτε σε εκείνο το σημείο που και εγώ είδα τα μαχαίρια, είτε στο αμέσως προηγούμενο σημείο που σας ανέφερα που έφαγε το ξύλο. Κι όπου τότε είδα μαχαίρια σε απόσταση τεσσάρων μέτρων από μένα και τον Μιχάλη».

Πέταξα τον σουγιά

Ο ίδιος μάρτυρας που καταγράφηκε να τρέχει – φορώντας κράνος – κοντά στον άτυχο Μιχαλη Κατσουρή στην τελευταία προσπάθεια διαφυγής του (σσ διατυπώθηκαν υπόνοιες χωρίς καμιά επιβεβαίωση ότι μπορεί αυτός να τον κτύπησε όχι σκόπιμα) σημειώνει ακολούθως στην κατάθεσή του «στο μεταξύ ενώ έτρεχα επειδή κατάλαβα ότι θα με περικύκλωναν πάλι οι Κροάτες εγώ πέταξα τον σουγιά, ο οποίος βρέθηκε και κατασχέθηκε και ο οποίος δεν είχε ίχνη αίματος. Τον πέταξα είτε σε εκείνο το σημείο, είτε στο σημείο εκείνο που φαίνεται στο βίντεο ότι είχα τη σωματική επαφή με τον Μιχάλη, ο οποίος ήταν εκ δεξιών μου και στο σημείο εκεί τον ξανασυνάντησα, όπου συναντηθήκαμε να τρέχουμε για να σωθούμε.

Εγώ θεωρώ ότι τον σουγιά τον πέταξα πολύ νωρίτερα, μόλις μπαίναμε στον πεζόδρομο γιατί φοβόμουν ότι θα με περικυκλώσουν. Ομως σε κάθε περίπτωση είμαι σίγουρος ότι κι αν το κρατούσα στο χέρι, ενώ ο Μιχάλης ήταν δίπλα μου σίγουρα δεν τον ακούμπησα με το μαχαίρι αλλά μόνο με χέρι με χέρι ακουμπήσαμε, ώμο με ώμο. Περιμένω την ανάλυση για αυτό. Εκείνη την στιγμή επειδή φοβόμουν για την ζωή μου δεν παρατήρησα καν αν ο Μιχάλης αιμορραγούσε ή όχι».

Μιλάμε για πολύ αίμα

Ο 35χρονος συμπλήρωσε τελικώς στην κατάθεση του για τα ίχνη αίματος από το τραύμα του 29χρονου, αλλά και τον οπλισμό των Κροατών «μετά από συζητήσεις που είχα με τους φίλους μου από την Ελευσίνα, επειδή αυτοί και με άλλα παιδιά έκαναν βόλτα σε όλο το χώρο από κοντά μου είπαν ότι πολλά αίματα ξεκινάνε οι ίδιοι από το πάρκινγκ προς τον πεζόδρομο, συνέχιζαν στον πεζόδρομο και έφταναν μέχρι το περίπτερο, όπως μου είπαν.

Εγώ πρώτος τους είπα τα σημεία των συμπλοκών του Μιχάλη και των δικών μου με τους Κροάτες και που πιθανολογούσα ότι μπορεί να έχει τραυματιστεί στην πρώτη ή στη δεύτερη συμπλοκή. Και μετά αυτοί μου επιβεβαίωσαν τα σημεία και ίχνη του αίματος και την πορεία του θανόντος. Μιλάμε για πολύ αίμα. Τα μαχαίρια που κρατούσαν οι Κροάτες ήταν μεγάλα μαχαίρια με μεγάλες λάμες που ήταν ορατές από τα πέντε. Αν υπήρχε κάποιο πρόσωπο που θα είχε δει ποιος προκάλεσε αυτή τη ζημιά στον Μιχάλη θα το ήξερα γιατί έχουν περάσει αρκετές μέρες από τότε.

Θα ήθελα τέλος να πω ότι οι Έλληνες που είχαν ενωθεί με τους Κροάτες ήταν μειοψηφία, ωστόσο κρατούσαν όλοι κάτι στα χέρια τους και στο μέτρο που μπορώ εγώ να πω είναι ότι οι Έλληνες ήταν πιο πίσω γιατί άκουγα κροατικά. Αυτός που τους έφερε εκεί, πρώτον πρέπει να ήξερε πολύ καλά τους δρόμους, γιατί τους έφερε από την πίσω πλευρά από τον Περισσό, γιατί είχε μελετήσει την διαδρομή και δεύτερον, στο σημείο που έγιναν τα επεισόδια δεν υπάρχουν κάμερες και είναι κάπως τυφλό το σημείο. Τέλος πιθανολογώ ότι αυτός που έκανε στον Μιχάλη δεν έμεινε ως το τέλος και αποχώρησε νωρίτερα.»