Καθώς ο πλανήτης βιώνει τη μία κρίση μετά την άλλη -ακραία κύματα καύσωνα και ξηρασίας, πλημμύρες και πυρκαγιές- πληθαίνουν και οι φωνές που καλούν τους ηγέτες να πράξουν, αντί να μιλούν. Ο χειμώνας εικάζεται ότι θα χαρακτηρίζεται από διαρκή αβεβαιότητα, υψηλή μεταβλητότητα στις παγκόσμιες αγορές, η οποία θα πλήξει ορισμένες χώρες και ομάδες περισσότερο από άλλες. Βέβαια, η αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων, ιδίως μακροπρόθεσμα, απαιτεί σταθερή πολιτική δέσμευση και επενδύσεις στη βιωσιμότητα με στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των κοινωνιών.
Στο πλαίσιο αυτό έρχεται και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν να σημάνει «καμπανάκι» και να παρουσιάσει μια ρηξικέλευθη πρόταση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη χρηματοδότηση που απαιτείται.
Όπως αναφέρει στον Guardian ο Βρετανός πολιτικός, μετά από ένα καλοκαίρι με ολοένα και πιο θανατηφόρες πλημμύρες, ξηρασίες και πυρκαγιές, οι δύο φθινοπωρινές σύνοδοι κορυφής –των G20 και του ΟΗΕ – ήρθαν και παρήλθαν.
«Και οι δύο απέτυχαν να υλοποιήσουν το από καιρό συμφωνημένο παγκόσμιο σχέδιο για τη χρηματοδότηση του μετριασμού των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής στα νέα δεδομένα».
«Καθώς οι πολιτικοί ηγέτες εκδίδουν “άγευστες” ανακοινώσεις που εύκολα λησμονούνται, μια πιθανή ανακάλυψη κοιτάζει τον κόσμο κατάματα και θα μπορούσε επιτέλους να τερματίσει τον κύκλο των αθετούμενων υποσχέσεων στον παγκόσμιο νότο και να σώσει την επόμενη σύνοδο κορυφής, την Cop28 τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο», αναφέρει ο Γκόρντο Μπράουν.
Σύμφωνα με τον ίδιο, την περασμένη χρονιά, η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου σε όλο τον κόσμο κατέγραψε κέρδη περίπου 4 τρισ. δολάρια. Αυτό αντιπροσωπεύει μια από τις μεγαλύτερες ανακατανομές πλούτου από τους φτωχούς του κόσμου στα πλουσιότερα πετροκράτη. Οι τιμές ρεκόρ της ενέργειας, από αυτά τα κέρδη, όχι μόνο προκάλεσαν δραματική αύξηση της φτώχειας και του χρέους στον παγκόσμιο νότο, αλλά εμπόδισαν επίσης δεκαετίες προόδου στην επέκταση της ενέργειας σε σπίτια, χωριά και πόλεις που ήταν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.
Τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι ένα ποσό μεγαλύτερο από ολόκληρη την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου και περίπου 20 φορές μεγαλύτερο από το σύνολο των προϋπολογισμών διεθνούς βοήθειας του κόσμου. Επίσης, είναι 40 φορές ο στόχος των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως για τον παγκόσμιο νότο που είχε συμφωνηθεί το 2009 για το 2020 αλλά δεν επιτεύχθηκε ποτέ.
Όπως αναφέρει ο Γκόρντον Μπράουν τα απροσδόκητα κέρδη έχουν δώσει στους εξαγωγείς ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των κρατών του Κόλπου και της Νορβηγίας, σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια κέρδη μόνο από τις πωλήσεις τους στο εξωτερικό, και η αποτυχία ανακύκλωσης ενός κλάσματος αυτών των κερδών στις φτωχότερες χώρες αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της εποχής μας.
Ο Γκόρντον Μπράουν
Παγκόσμια εισφορά 25 δισ.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο Βρετανός πολιτικός επισημαίνει πως μια παγκόσμια εισφορά 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων στα κέρδη πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα καταβάλλεται από τα πλουσιότερα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη, θα ισοδυναμούσε με λιγότερο από το 1% των παγκόσμιων εσόδων από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο και μόνο το 3% των εξαγωγικών κερδών αυτών των μεγάλων παραγωγών. «Κάθε ένα από τα πλουσιότερα κράτη μπορεί εύκολα να αντέξει οικονομικά να πληρώσει. Τα ΗΑΕ έχουν δει τα κέρδη τους από τις εξαγωγές να αυξάνονται από 76 δισ. δολάρια σε 119 δισ. δολάρια. μπορεί να αντέξει οικονομικά να συνεισφέρει 3 δισεκατομμύρια δολάρια χωρίς καμία επίπτωση στις τιμές της ενέργειας που πληρώνουν οι εγχώριοι καταναλωτές της. Και δεν είναι μόνο αυτό: με τα κέρδη του Κατάρ από τις εξαγωγές, κυρίως από φυσικό αέριο, να αυξάνονται από 53 δισεκατομμύρια δολάρια σε 86 δισεκατομμύρια δολάρια, θα μπορούσε εύκολα να αντέξει να πληρώσει 3 δισ. δολάρια, όπως και το Κουβέιτ με τα κέρδη του από τις εξαγωγές να αυξάνονται από 63 δισεκατομμύρια δολάρια σε 98 δισεκατομμύρια δολάρια».
Η παγκόσμια εισφορά των 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει το έναυσμα για τις χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές ρύπων να συνεισφέρουν το μερίδιό τους από το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως που απαιτείται για την κάλυψη των κλιματικών και αναπτυξιακών αναγκών του παγκόσμιου Νότου. Επίσης, χώρες με τριπλή πιστοληπτική ικανότητα ΑΑΑ ή διπλή πιστοληπτική ικανότητα ΑΑ+ μπορούν να προσφέρουν εγγυήσεις σε πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες οι οποίες, βάσει αυτών των εγγυήσεων, μπορούν να δανείζονται με ελκυστικούς όρους από τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Ετσι, η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα μπορούσαν να παράσχουν 25 δισεκατομμύρια δολάρια σε εγγυήσεις που θα μπορούν να αξιοποιηθούν από τα πολυμερή ιδρύματα – δημιουργώντας έτσι πόρους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την έξοδο από τον άνθρακα και την επέκταση της ηλιακής ενέργειας και άλλων ΑΠΕ στην υποσαχάρια Αφρική.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας, αν προστεθούν και τα χρήματα που απελευθερώθηκαν από τη φιλόδοξη ατζέντα της Bridgetown (που επινοήθηκε από την πρωθυπουργό των Μπαρμπάντος, Mia Mottley) και το σχέδιο Summers-Singh (το οποίο θα αναχρηματοδοτούσε ριζικά τις πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης), η συνολική χρηματοδότηση μπορεί να φτάσει το 1 τρισ. δολάρια.
«Το αδιέξοδο στα οικονομικά πρέπει να σπάσει και για να επιταχυνθεί η δημιουργία ενός σχεδίου, ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα (ο νέος πρόεδρος της G20), είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να συγκαλέσει μια κοινή σύνοδο κορυφής για να προωθήσει την αλλαγή. Τα χρήματα υπάρχουν – οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να έχουν το θάρρος να τα ζητήσουν. Τώρα», υπογραμμίζει ο Γκόρντον Μπράουν.
Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, Shiro Oguni έχει δηλώσει πως θέλει να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία γύρω από την άνοια και να αλλάξει τις αντιλήψεις γύρω από από αυτήν και τη γήρανση
