ΣΥΡΙΖΑ: Χαμός από τα επιθετικά φάουλ Κασσελάκη, το «όχι» της Αχτσιόγλου και οι αποχωρήσεις

Με την εκλογή νέου προέδρου ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όχι μόνο δεν κατάφερε να επανέλθει σε μία λιγότερο πολεμική συνθήκη, αλλά μόλις μία ημέρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Στέφανος Κασσελάκης γίνεται δέκτης πολύ σοβαρών καταγγελιών: αντικατέστησε και τον διευθυντή της ΚΟ, κ. Θεοχαρόπουλο, αλλά και τον εκπρόσωπο Τύπου, κ. Καλπάκη, χωρίς καν να τους ενημερώσει.

Για την ακρίβεια, διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέλαβε ο Γιώργος Τσίπρας και εκπρόσωπος Τύπου η Δώρα Αυγέρη. Οι δε Θεοχαρόπουλος και Καλπάκης ενημερώθηκαν ότι αντικαθίστανται από τις ιστοσελίδες.

Το κλίμα αντί να γίνεται καλύτερο, αγριεύει περισσότερο εντός του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Ο Στέφανος Κασσελάκης συνομιλεί με τον Νίκο Παππά που στον β΄ γύρο τον στήριξε

Εκτός καταστατικού

Πρώτος δυναμίτισε την κατάσταση ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο KONTRA το βράδυ της Δευτέρας, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρξει θέση αντιπροέδρου του κόμματος. Το πρόβλημα είναι πως το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπει την θέση αντιπροέδρου. Για να περάσει τέτοια ρύθμιση, πρέπει να γίνει αλλαγή του καταστατικού, πράγμα που συμβαίνει σε Συνέδριο. Ένα Συνέδριο, δηλαδή, που ο Νίκος Παππάς ήδη από το βράδυ της Κυριακής, έκρινε ως μη απαραίτητο.

Το θέμα είναι, επίσης, αν αντιπρόεδρος θα είναι άντρας ή γυναίκα. Σε περίπτωση άντρα αντιπροέδρου, προβλέπεται και δεύτερη καταστατική αλλαγή, αυτή της ισάριθμης αντιπροσώπευσης με την οποία σε κάθε θέση ευθύνης, υπάρχουν μία γυναίκα και ένας άντρας ως επικεφαλής.

Έπειτα, εντοπίστηκαν ακόμη δύο παρατυπίες από την πλευρά του Στέφανου Κασσελακη. Η πρώτη είναι πως ο διευθυντής της ΚΟ ψηφίζεται από την ίδια την ΚΟ και δεν διορίζεται και η δεύτερη είναι πως για τη θέση του ή της εκπροσώπου Τύπου απαιτείται έγκριση από την Πολιτική Γραμματεία.

Η άρνηση της Έφης Αχτσιόγλου

Δύο ημέρες μετά τις εκλογές, η Έφη Αχτσιόγλου -και με δεδομένο το πολύ τεταμένο κλίμα εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ- σε συνάντησή της με τον Στέφανο Κασσελάκη αρνήθηκε να αναλάβει οποιαδήποτε θέση στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος, παρά μόνο θα διατηρήσει την βουλευτική της θέση, στην οποία εξελέγη πρώτη από τον Δυτικό Τομέα.

Η κ. Αχτσιόγλου με ευγένεια είπε πως οι λόγοι είναι προσωπικοί και έχουν να κάνουν με την εξάντλησή της. Όμως, σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον, όπου προεκλογικά -και μετεκλογικά- εμφανίστηκε ως υπονομεύτρια του Αλέξη Τσίπρα και εχθρός του κόμματος, ήταν μάλλον δεδομένο να μην επιθυμεί να συμμετέχει σε θέσεις αυξημένης ευθύνης.

Το κλίμα αντί να γίνεται καλύτερο, αγριεύει περισσότερο εντός του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Η πλευρά Κασσελάκη (που είναι πλειοψηφική, αλλά με έναν αστερίσκο) ανοιχτά μιλάει για διαγραφές, για «την πόρτα της εξόδου» και άλλες τέτοιες… κομψότητες στα κοινωνικά δίκτυα.

Το κλίμα είναι πολύ περισσότερο τοξικό τώρα, παρά πριν τις εκλογές. Οι δε μη προβλεπόμενες παρεμβάσεις Κασσελάκη στην αλλαγή στελεχών, κάθε άλλο παρά στοχεύουν σε «νηνεμία» και μάλιστα λίγες ημέρες πριν από την κάλπη των αυτοδιοικητικών.

«Είμαι ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, με βρήκε ο κ. Κασσελάκης που ήρθε πριν από έναν μήνα, σκοπεύω να δώσω τη μάχη στο Συνέδριο του κόμματος» λέει ο κ. Φίλης

Ηχηρές -και μη- αποχωρήσεις

Η πρώτη παραίτηση που έγινε αντιληπτή από τους αναγνώστες της εφημερίδας, ήταν του Σπύρου Ραπανάκη, του διευθυντή της «Αυγής». Ο ίδιος δεν έχει προς το παρόν τοποθετηθεί, αλλά φαίνεται πως «άνοιξε τον χορό».

Ακολούθησε η αποχώρηση του Ευριπίδη Στεφάνου, πρώην πρύτανη του πανεπιστημίου Κρήτης, ο οποίος καταδίκασε την διαδικασία της εκλογής προέδρου από την βάση. «Αυτός ο τρόπος εκλογής προέδρου είναι όχι μόνο ξένος από την Αριστερά αλλά και από τα μεγάλα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη». Χαρακτήρισε δε τον τρόπο εκλογής «αλλοπρόσαλλο» και άφησε αιχμές για «πολακικό τραμπουκισμό».

«Οι επιλογές αυτές και τα αρνητικά φαινόμενα που ακολούθησαν («πολακικοί» τραμπουκισμοί κ.λπ.), παρέδωσαν τελικά το κόμμα στους μηχανισμούς που πλέον το ελέγχουν και το οδηγούν, κατά την άποψη μου, σε μεγάλη κρίση. Άλλη μια νίκη του καθεστώτος που κυβερνά»”, αναφέρει στην επιστολή του.

Τέλος, την παραίτησή του υπέβαλε και ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας, ο οποίος ήταν υποψήφιος στην Α’ Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Μαΐου και ανήκε στο think tank του Αλέξη Τσίπρα.

Αμφισβητώντας σκληρά τον Στέφανο Κασσελάκη, αναφέρει πως «παρά τις διακηρύξεις και την καλλιέργεια κλίματος σύγκρουσης απέναντι στον Μητσοτάκη, η πολιτική υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα ηγεμονεύεται από τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική».

Σημειώνει δε ότι «δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε τις θέσεις του νέου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σχετικά με την πολιτική του στον χώρο της Υγείας. Εντοπίσαμε σε δηλώσεις του αναφορές για “την προστασία των αδυνάμων” , “το κοινωνικό κράτος” και “την υποστήριξη του ΕΣΥ”. Ωστόσο, βρίσκουμε αυτά τα συνθήματα στις ομιλίες και άλλων πολιτικών αρχηγών (ακόμη και ακροδεξιών) όπως και στις διακηρύξεις και προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού».

Αυτή η περιγραφή του Στέφανου Κασσελάκη από τον Γρηγόρη Γεροτζιάφα ήρθε μετά την πολύκροτη δήλωση του Νίκου Φίλη πως ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι «Μπέπε Γκρίλο» και «έχει ύφος Τραμπ». Ο κ. Φίλης είπε ακόμη πως «είμαστε σε ένα κόμμα που την Κυριακή ηττήθηκε».

Αποχωρήσεις ψηφοφόρων «των δύο ευρώ»

Παράλληλα με τις ηχηρές αποχωρήσεις, υπάρχουν και αυτές της νεοσύστατης «κομματικής βάσης». Πρόκειται για μέλη που, σύμφωνα με πληροφορίες ζητούν την διαγραφή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, γιατί «γράφτηκαν μόνο για να ψηφίσουν τον Στέφανο Κασσελάκη».

Αυτό δείχνει δύο πράγματα. Το ένα είναι η αναγνωρισιμότητα του Στέφανου Κασσελάκη. Είναι σαφές πως έπεισε τον κόσμο, αλλά όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Έπεισε τον κόσμο για το πρόσωπό του, χωρίς καν να έχει μιλήσει πολιτικά.

Το δεύτερο είναι και το μεγάλο πρόβλημα: μια τόσο διάτρητη διαδικασία εκλογής προέδρου από την βάση, που σημαίνει ότι κάποιο άτομο μπορεί να είναι μέλος μόλις για ένα 24ωρο, τι δείχνει για την επιδραστικότητα της Αριστεράς; Ειδικά με δεδομένες τις μαζικές αποχωρήσεις;

Πέρα από τις πολλές καταγγελίες για μέλη άλλων κομμάτων που ψήφισαν τον Στέφανο Κασσελάκη, διαβρώνοντας την εκλογική διαδικασία ή, έστω, την πρόθεση της εκλογής προέδρου από την κομματική βάση, το ερώτημα είναι: γιατί δεν έχει πείσει ο Στέφανος Κασσελάκης τον κόσμο να παραμείνει και μάλιστα να ενεργοποιηθεί ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Ίσως η μη πολιτική του προεκλογική εκστρατεία να έδειχνε ήδη πως δεδομένα δεν θα δημιουργούσε νέα κομματική βάση.

Τα σενάρια, το Συνέδριο, η ρήξη

Παντού στον αέρα υπάρχει η αίσθηση της διάσπασης, χωρίς να έχει μιλήσει ανοιχτά κανένας και καμία για κάτι τέτοιο. Όμως, από τη μία ο Στέφανος Κασσελάκης, που αγνόησε τις συλλογικές διαδικασίες και μάλιστα παταγωδώς, από την άλλη το βαρύ, πολεμικό κλίμα, δεν εγγυάται σε καμία περίπτωση την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Το θέμα είναι αν θα γίνει Συνέδριο, τελικά. Για την αναβολή του Συνεδρίου τυπικά πρέπει να αποφασίσει η Κεντρική Επιτροπή, αλλά το καταστατικό μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να είναι εμπόδιο για τον Στέφανο Κασσελάκη.

Σε περίπτωση, όμως, που το Συνέδριο διεξαχθεί, τα ερωτήματα είναι δύο: ποια βάση θα εκλέξει συνέδρους, αφού έχει ήδη ρευστότητα και ποιες καταστατικές αλλαγές θα υπάρξουν.

Αν σκεφτούμε τι επιθυμεί το φανατικό κοινό του Στέφανου Κασσελάκη, δηλαδή «απόλυτη αλλαγή», ή «αποπαρασίτωση», όπως είπε ο Νίκος Μωραΐτης, οι καταστατικές αλλαγές θα σημαίνουν άλλο κόμμα. Με πρώτη και κύρια την αλλαγή του ονόματος, αφού η «Ριζοσπαστική Αριστερά», μετονομάστηκε ατύπως σε «πατριωτική» κι έπειτα έπαψε να αναφέρεται. Σίγουρα δεν αναφέρθηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Βεβαίως, όπως έχουμε ξαναπεί, μια αποχώρηση της τάξης του 43% του κόμματος, θα είναι μία τεράστια ήττα του νέου προέδρου. Τα δύο στρατόπεδα δεν διαμορφώνονται μεταξύ δύο τάσεων ιδεών, αλλά μεταξύ δύο αντίθετων πόλων: κόμμα της Αριστεράς ή όχι;

Αν γίνει μια τέτοια διάσπαση, δεν θα μιλάμε για αποχώρηση των «βαριδίων του 3%», όπως αρέσκονται να αποκαλούν τα παλιότερα μέλη και στελέχη του κόμματος. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διάσπαση κόμματος στην ιστορία της μεταπολίτευσης και οι ευθύνες δεν θα είναι ισομερώς κατανεμημένες.