Ο Έσε, ο Ιμπόρα και αυτό που ψάχνει ο νέος Ολυμπιακός

Ολυμπιακός-Άρης δεν είναι παρτίδα… εμβόλιμης αγωνιστικής. Ολυμπιακός-Άρης είναι case study και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ ώστε να βάλει μπρος το video στον Ρέντη. Όχι τόσο για να θυμηθούν οι παλιοί, που άλλωστε ήταν εκεί, αλλά για να πληροφορηθούν και οι νέοι τον τρόπο που μπορεί ένα πρωτάθλημα σαν το ελληνικό να σε εκτροχιάσει…

Οκτώ χαμένοι βαθμοί, δύο σε βάρος του ανατροπές και δύο προπονητές που έφυγαν ήταν ο λογαριασμός για τον Ολυμπιακό κόντρα στην ομάδα της Θεσσαλονίκης τη σεζόν που πέρασε.

Κανονική «λυπητερή» όχι μόνο για τα αποτελέσματα –καμιά άλλη Super League ομάδα δεν κόστισε τόσο στους Πειραιώτες- αλλά και για τα απόνερα που προκάλεσαν.

Από που πια το πιάσει κανείς; Από εκείνο το 1-0 ως το 75΄στο «Βικελίδης» με το γκολ του Μασούρα που έγινε σε τρία λεπτά 1-2 (Μαντσίνι 76΄, Πάλμα 79΄) έναν χρόνο πριν (18/9/2022) οδηγώντας σε παραίτηση τον Κάρλος Κορμπεράν μόλις στην 49η μέρα της θητείας του και αναγκάζοντας το club πριν βγάλει τα κοντομάνικα να αναζητήσει μια τρίτη διαφορετική αφετηρία στη σεζόν;

Από το άνετο 2-0 στο «Καραϊσκάκης» ως το 70΄ για τη δεύτερη αγωνιστική των playoffs (2/4/2023) που έγινε 2-2 (Ιτούρμπε 70΄, Καμάτσο 81΄) απαγορεύοντας στους Πειραιώτες να μειώσουν για πρώτη φορά στη σεζόν στο -1 από την κορυφή που μοιράζονταν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ σε μια νύχτα που οδήγησε στην παραίτηση του Μίτσελ και που παραλίγο να χαθεί οριστικά και ο –μοιραίος στη φάση της ισοφάρισης- Παναγιώτης Ρέτσος;

Ή από το déjà vu στη ρεβάνς της Θεσσαλονίκης, όταν ο Άρης νίκησε ξανά με 2-1 αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό σε μια τρίτη σερί ήττα στα playoffs (26/4) και στερώντας του και τυπικά τις πιθανότητες όχι μόνο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και για την δεύτερη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του Champions League;

Ήταν τυχαίο ότι και τις τρεις φορές ήταν ο Άρης; Τυπικά. Πρακτικά οι Θεσσαλονικείς τα τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα δικό τους ποδοσφαιρικό στιλ, ακριβώς για τέτοια αποτελέσματα. Μια ομάδα που ξέρει καλά να τακτοποιείται στο γήπεδο και να περιμένει πίσω από τη μπάλα. Η ίδια που αν βρει χώρους σε τιμωρεί στο transition έχοντας σε αφθονία στο (κάθε χρόνο διαφορετικό) ρόστερ της από παίκτες που ξέρουν να «οδηγούν» αλλά και να «τελειώνουν» φάσεις με αμυντική ανισορροπία.

Και εδώ κάπου προκύπτει ο συνδετικός κρίκος με το αποψινό. Διότι μπορεί στις 27 Σεπτέμβρη άπαντες πλέον να έχουν κατανοήσει πως ο φετινός Ολυμπιακός, δεν είναι ο περσινός. Οι περισσότεροι όμως εύκολα διακρίνουν πως σε αυτή τη μετάβαση που απαιτεί μπόλικο χρόνο, οι Ερυθρόλευκοι ψάχνουν την ισορροπία τους ανασταλτικά. Την Κυριακή η Κηφισιά στο πρώτο δεκάλεπτο βρέθηκε με «δώρο» τρεις-τέσσερις μπάλες που εύκολα θα μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά, ειδικά στη φάση του 9΄όταν ο Πασχαλάκης σταμάτησε τον Τετέι σε ένα κλασικό τετ α τετ πολύ πριν αρχίσει η 4-0 παράσταση. Την περασμένη Πέμπτη ο Νίκολας Φρέιρε έκανε δώρο το 0-1 στη Φράιμπουργκ κλπ.

Είναι απαιτητικό το στιλ που προσπαθεί να ακολουθήσει ο Μαρτίνεθ. Και το build up της ανάπτυξης δεν χρειάζεται μόνο σωστές αποστάσεις ή καλή τεχνική στην πρώτη ζώνη. Χρειάζεται κυρίως ποδοσφαιριστές που να μπορούν να πάρουν σωστές αποφάσεις. Μια αυτοματοποιημένη σκέψη που είτε την έχεις, είτε πρέπει σύντομα να την αποκτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ισπανός προπονητής άνοιξε τον χορό των μεταγραφών από τον 35χρονο Βιθέντε Ιμπόρα  και τον 33χρονο Κίνι και ας ξενίζει κάπως αυτό τώρα που το παζλ έχει ολοκληρωθεί. Σε αυτούς ο προπονητής δεν μετράει τα σωστά, αλλά τα –συνήθως- λίγα λάθη.

Και είναι ευχής έργον ότι μέσα από την καλοκαιρινή διαδικασία ο Ολυμπιακός εντόπισε και βρήκε τον τρόπο να αποκτήσει και έναν ποδοσφαιριστή σαν τον Σαντιάγκο Έσε: Γιατί ο πιτσιρικάς από την Αργεντινή  έχει ακριβώς αυτό το χάρισμα σε τετραγωνικά-κλειδί:  Τις σωστές αποφάσεις. Στον τρόπο που τοποθετείται, στον τρόπο που ζητά τη μπάλα. Στον τρόπο που επιλέγει να την προωθήσει. Δεν βρέθηκε τυχαία από τη πρώτη στιγμή στη βασική εντεκάδα.

Θεωρούν πολλοί ότι η επιτυχία της φετινής ομάδας περνά από την τεράστια μεσο-επιθετική της γκάμα, την αποτελεσματικότητα των φορ, την άνεση με την οποία δημιουργεί και παράγει (25 γκολ στα πρώτα δέκα ματς). Στη μεγάλη εικόνα έχουν δίκιο. Το αν τα βράδια του Ολυμπιακού όμως θα είναι ήσυχα ή με περιπέτειες θα περνούν από την διαδικασία που η μπάλα θα φτάσει ως τον Φορτούνη, τον Ποντένσε κλπ. Και αυτή είναι μια πολύ απαιτητική δουλειά. Το γεγονός ότι ως εδώ οι Ερυθρόλευκοι μετρούν 15-1 γκολ στο πρωτάθλημα στέλνει τα μάτια απευθείας στην επίθεση. Το άριστα στον έλεγχο όμως προκύπτει από την άμυνα…