Ναυάγιο: Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης αποκαλύπτει ότι θέλει το κοινό να αντιπαθήσει τον ήρωα

Ερωτες γεννιούνται μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, άγνωστοι έρχονται κοντά μέσα σε λίγα λεπτά κι ενώνονται για μια ζωή. Καλά κρυμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια. Αδικοχαμένοι ζητούν δικαίωση και επιζώντες αναμετρώνται με τα τραύματά τους.

Τραγικές φιγούρες έμειναν στην ακτή να ελπίζουν πως οι δικοί τους θα αναδυθούν σώοι κι αβλαβείς από τον βυθό κι άλλοι σαν πυξίδες δείχνουν τον δρόμο προς την κάθαρση.

Αυτές είναι οι πρώτες ύλες από τις οποίες είναι φτιαγμένο «Το ναυάγιο», η νέα δραματική σειρά του Mega με φόντο μια ναυτική τραγωδία, κι έρχεται την Κυριακή 1η Οκτωβρίου στις 21.00 στη μικρή οθόνη.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ιστορία επιβίωσης, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χαριτίδη, σενάριο του Γιώργου Κόκουβα και με ένα δυνατό καστ.

Ανάμεσά τους και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, ο οποίος θα είναι ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά στην εξέλιξη της αφήγησης.

Ο ίδιος μίλησε στα «Πρόσωπα» λίγο πριν από την πρεμιέρα της σειράς.

Πείτε μου λίγα λόγια για τη σειρά.

Είναι μια σειρά εποχής. Βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, το οποίο εμπνέεται από την ιστορία του ναυαγίου της Φαλκονέρας. Από εκεί και πέρα, έχουμε να κάνουμε με μυθοπλασία. Θα δούμε τις ζωές κάποιων επιβατών, τους διασωθέντες, τις συνέπειες στις ζωές τους, τους αγώνες που έκαναν για να δικαιωθούν. Διάφορα τέτοια ζητήματα. Πιστεύω ότι θα είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σειρές λόγω του θέματος που είναι λίγο ιδιαίτερο και φυσικά λόγω της σκηνοθεσίας, του κάστινγκ κ.λπ.

Εσείς ποιον ρόλο υποδύεστε;

Υποδύομαι τον Μιλτιάδη Παντελίδη, τον δικηγόρο της ναυτιλιακής, ο οποίος προσπαθεί να «βγάλει λάδι» την εταιρεία και να χαρακτηρίσει το ναυάγιο ανθρώπινο λάθος. Είναι ένας άνθρωπος που θα ήθελα πολύ το κοινό να αντιπαθήσει. Θα προσπαθήσω όσο γίνεται.

Είναι μια πρόκληση για εσάς το να κάνετε έναν πολύ κακό χαρακτήρα;

Ο,τι έχω να κάνω πολύ καιρό μετά με τραβάει να το κάνω. Εδώ και πολύ καιρό δεν είχα υποδυθεί έναν τόσο αρνητικό χαρακτήρα. Στο παρελθόν έχει ξανασυμβεί, αλλά θα ήθελα πάλι να τον προσεγγίσω. Γενικά, δεν θέλω να κάνω το ίδιο πράγμα συνέχεια και αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που επέλεξα τον συγκεκριμένο χαρακτήρα από αυτή τη σειρά, μια και τα τελευταία χρόνια υποδυόμουν θετικούς ήρωες ή τελοσπάντων συμπαθητικούς ανθρώπους. Εμένα με ανανεώνει και μου δίνει ένα καινούργιο ενδιαφέρον πάνω στη δουλειά για να δοκιμάσω άλλα πράγματα και να κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανα.

Εχουν το δικό τους ενδιαφέρον αυτού του τύπου χαρακτήρες;

Βέβαια, πάντα. Ετσι κι αλλιώς οι χαρακτήρες των κακών γενικά έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία, ίσως γιατί θεωρούμε ότι είναι αρκετά μακριά μας. Δεν είναι βέβαια τόσο. Ψάχνοντας βρίσκει κανείς κοινά στοιχεία που έχει ακόμα και με τον πιο αρνητικό χαρακτήρα. Απλώς εμείς μπορούμε να τα κοντρολάρουμε ίσως καλύτερα, ενώ κάποιοι άλλοι όχι, και τα αφήνουν να εκφράζονται. Επίσης, μου δίνει και μια εκτόνωση του τύπου ότι εκεί που μου επιτρέπεται μπορώ να βγάλω τον κακό εαυτό μου, να τον αφήσω κι αυτόν να εκφραστεί λιγάκι. Να βγει στο φως.

Ο ρόλος του Μιλτιάδη που υποδύεστε θυμίζει χαρακτήρες που συναντάμε σε υποθέσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας;

Βέβαια! Δεν βασίζεται σε κάποιον τέτοιο χαρακτήρα ούτε η δική μου δουλειά ούτε του Πετρουλάκη αλλά θυμίζει πάρα πολύ περιπτώσεις κακών που αναλαμβάνουν την υπεράσπιση. Αντλώ κάποια στοιχεία από αυτούς, όχι εξωτερικά αλλά εσωτερικά. Υπάρχει, δηλαδή, μια ευκολία κι ένα θράσος, μια αναίδεια στην ανατροπή της πραγματικότητας και στη δημιουργία μιας άλλης, το οποίο με ενδιέφερε πάρα πολύ να το κάνω. Ο τρόπος που ελίσσονται επίσης, το πώς μπορούν να μιλήσουν για κάτι πολύ κακό, κάνοντάς το να φαίνεται πάρα πολύ καλό. Εχω βρει πάρα πολλά τέτοια στοιχεία.

Εκτός από «Το ναυάγιο», φέτος θα σας δούμε και στο «Milky Way» του Βασίλη Κεκάτου, επίσης στο Mega.

Ναι. Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά. Εχω μικρή συμμετοχή βέβαια, αλλά είναι από τις δουλειές που λες ότι υπάρχει ελπίδα πως μπορεί να γίνει και κάτι πολύ καλό στην τηλεόραση. Υποδύομαι τον προπονητή στην πυγμαχία ενός εκ των πρωταγωνιστών. Εχω δυο-τρεις σκηνές μικρές μόνο στη σειρά αλλά δεν έχει σημασία. Είναι η χαρά τού να συμμετέχεις σε μια τέτοια δουλειά. Χάρηκα πάρα πολύ όταν είδα το αποτέλεσμα.

Θεωρείτε ότι έχουμε πλέον αρκετές καλές δουλειές στην τηλεόραση με την έκρηξη της μυθοπλασίας;

Προφανώς όταν κάνεις και πολλές δουλειές, οι πιθανότητες να κάνεις και κάποια καλή είναι περισσότερες. Αλλά δεν είμαστε ακόμη στο επίπεδο που θα ήθελα. Δεν είμαστε και σαν κοινωνία έτσι κι αλλιώς. Δεν είναι πολλές οι δουλειές που πάνε μπροστά τα πράγματα. Είναι αρκετές οι δουλειές που μιμούνται άλλες επιτυχίες, που ο στόχος τους είναι να κάνουν κάτι αντίστοιχο και όχι να προτείνουν κάτι καινούργιο. Υπάρχουν ακόμα πρόχειρες δουλειές. Από την άλλη, επειδή γίνονται αρκετές, βλέπεις τουλάχιστον και τρεις-τέσσερις που ξεχωρίζουν κάθε χρονιά και λες ότι αυτές είναι ένα καλό δείγμα. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί το έχουν καταλάβει και τα κανάλια τα τελευταία χρόνια ότι η μυθοπλασία αξίζει τον κόπο να επενδύουν πάνω της.

Εσάς από την τηλεόραση τι σας λείπει;

Γενικά σαν θεατή μού λείπουν αρκετά πράγματα. Θα ήθελα να έχουμε ντοκιμαντέρ, να έχουμε παιδικά. Υπάρχουν τομείς που δεν τους αγγίζει καν η τηλεόραση. Ποιος θα επενδύσει σήμερα σε ένα ντοκιμαντέρ, να παιχτεί κανονικά και να είναι και επεισόδια πολλά; Υπάρχουν θέματα χίλια δυο που μπορούν να στηριχτούν. Θεωρώ ότι θα έπρεπε και αυτό να υπάρχει. Δεν είμαι υπέρ μιας τηλεόρασης που θα έχει ένα πράγμα μόνο, θα είναι μόνο επιμορφωτική. Θέλω και τη διασκέδαση και το σόου και τηλεπαιχνίδι. Αλλά το να εκλείπουν εντελώς, για παράδειγμα, τα παιδικά προγράμματα, τα οποία έχουν εξαφανιστεί, ή τα ντοκιμαντέρ, που κι αυτά έχουν εξαφανιστεί, είναι κρίμα. Βεβαίως θα ήθελα κάθε χρόνο, αν γίνεται, να πηγαίνουμε όλο και καλύτερα, να κάνουμε όλο και καλύτερες δουλειές. Και να σταματήσει αυτή η μίμηση, όπου γίνεται ένα πράγμα καλό όπως οι «Αγριες μέλισσες» και μετά βλέπεις όλοι να στοχεύουν να κάνουν δραματικά εποχής. Τώρα λείπει η κωμωδία. Ξαφνικά έχει εξοριστεί τελείως σχεδόν. Είναι πολύ λίγες οι κωμωδίες που βλέπουμε. Γιατί δεν μοιράζεται πιο σωστά το πράγμα;

Θεατρικά τι ετοιμάζετε;

Συνεχίζουμε τον «Αμπιγιέρ» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη μαζί με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη μέχρι τα Χριστούγεννα και μετά θα πάμε μια μικρή περιοδεία στη Θεσσαλονίκη και πιθανόν σε κάποιες άλλες πόλεις.

Πηγή: Εντυπη εκδοση ΤΑ ΝΕΑ