Παιδιά πλήρους απασχόλησης – Οι 20άρηδες που επιστρέφουν στο πατρικό γιατί δεν τους βγαίνουν τα χρήματα

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες και όπως έχουν τα πράγματα στην παγκόσμια οικονομία και σε σχεδόν όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Ο λόγος για τα παιδιά πλήρους απασχόλησης, τα παιδιά που δεν φεύγουν ποτέ από την πατρική εστία, αλλά ζουν εντός των δωματίων της μια εφηβεία χωρίς τέλος, κι ας έχουν περάσει προ πολλού τα 20, ενίοτε και τα 30.

Για όλα φυσικά και φταίει η ανεργία ή η αδυναμία εύρεσης θέσεων εργασίας ανάλογης των προσόντων τους, με αποτέλεσμα ακόμη και να συμβιβαστούν με κάτι χαμηλότερων μισθολογικών απολαβών να μην μπορούν να ζήσουν μόνοι τους, αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στα σχετικά έξοδα.

Δεν βρίσκουν θέσεις εργασίας, ανάλογες των προσόντων τους

Αυτό ακριβώς είναι σήμερα ιδιαίτερα έντονο στην Κίνα, όπου η επιβράδυνση της ανάπτυξης και η έλλειψη θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για τους νέους 16-24 ετών, τους έχει μετατρέψει σε παιδιά πλήρους απασχόλησης.

Full-time children: the twentysomethings who may never grow up https://t.co/vTV3cOGqZ1

— Guardian G2 (@guardiang2) October 2, 2023

Όπως σημειώνει σχετικό δημοσίευμα του Guardian, την προβληματική αυτή εικόνα ολοκληρώνει και η απροθυμία των ίδιων νέων να απασχοληθούν σε δουλειές κατώτερες των προσόντων τους και των προσδοκιών τους, κι ας σημαίνει αυτό επιστροφή στο σπίτι με τους γονείς για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα.

Τα παιδιά που ροκανίζουν τους ηλικιωμένους

Σε όλα αυτά το χεράκι της έχει βάλει και η πολιτική του ενός παιδιού που ίσχυε στην Κίνα από το 1979 έως το 2015, δημιουργώντας μια γενιά γονιών που θεωρούν τα παιδιά τους μια σημαντική επένδυση που αξίζει τα καλύτερα και που δεν πρέπει να συμβιβάζεται με ότι οτιδήποτε. Είναι μάλιστα τέτοια η μανία των γονιών να προστατέψουν τα παιδιά τους, που αρκετοί εξ αυτών δεν διστάζουν να τους δίνουν και μισθό, αν συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού.

Φυσικά και δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι με αυτήν τη διευθέτηση, αφού στην Κίνα το παιδί πλήρους απασχόλησης ονομάζεται kenlao, που σε ελεύθερη μετάφραση είναι αυτός που ροκανίζει τους ηλικιωμένους. Σχολιάζοντας σχετικά ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, και μάλλον απηυδισμένος με αυτό το νέο πρόβλημα στα χέρια του, δήλωσε πρόσφατα ότι ήρθε η ώρα τα παιδιά στην Κίνα να μάθουν να τρώνε πικρία.

Στο Λονδίνο τα παιδιά μπούμερανγκ επιστρέφουν στο πατρικό τους εξαιτίας του αυξημένου κόστους ζωής

Κι αν αυτά συμβαίνουν στην πλούσια κατά τα άλλα Ασία, στην ευδαιμονούσα Δύση, η ίδια μάστιγα φέρει την ονομασία παιδιά μπούμερανγκ, δηλαδή παιδιά που επίσης γυρίζουν και στρογγυλοκάθονται στο πατρικό τους, όχι γιατί δεν βρίσκουν δουλειές ανάλογες των προσόντων τους, αλλά επειδή το κόστος ζωής είναι πια τόσο υψηλό που δεν μπορούν ούτε… τοστ να αγοράσουν χωρίς την γονική συνδρομή.

Το μεγάλο μπούμερανγκ στο Λονδίνο

Κι αν το παραπάνω φαντάζει υπερβολή, να αναφερθεί ότι αυτή τη στιγμή στο Λονδίνο μια μέση κατοικία κοστίζει 789.000 ευρώ, ενώ για ένα μέσο νοίκι κάποιος πρέπει να καταβάλει το ποσό των 2.900 ευρώ το μήνα.

Ως εκ τούτου, σήμερα μια στις τέσσερις οικογένειες στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου ζει ξανά μαζί με το παιδί που βοήθησε να ανοίξει τα φτερά του στα 17, για να ταξιδέψει πίσω στο σπίτι για πάντα ή τουλάχιστον για μεγάλο χρονικό διάστημα.