Σκύλος: Βουρλίζεται κάθε φορά που βγαίνει στο μπαλκόνι; Πώς θα του κόψετε το γάβγισμα

Είναι κάποιες σκυλοφατσούλες που, όταν βγαίνουν στο μπαλκόνι και βλέπουν κάποιον/κάτι να πλησιάζει, ξεσηκώνουν τη γειτονιά με το γάβγισμά τους.

Μία συμπεριφορά που δυσαρεστεί τους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες του και ενοχλεί τους γείτονες.

«Πόσες φορές μας έχει συμβεί, ενώ πηγαίνουμε τον σκύλο μας βόλτα σε κάποιον δρόμο της πόλης, όπου ζούμε, να ενοχληθούμε από τα δυνατά γαβγίσματα των σκύλων που βρίσκονται στα γύρω μπαλκόνια;

Και πόσες ακόμα φορές ο δικός μας σκύλος αντιδρά με τον ίδιο τρόπο όταν είναι στο μπαλκόνι μας;

Η «προβληματική» αυτή συμπεριφορά προκαλεί δυσαρέσκεια τόσο στους κηδεμόνες σκύλων όσο και στους γείτονές τους.

Οι τετράποδοι φίλοι μας, που εκδηλώνουν μια τέτοια συμπεριφορά είναι, συνήθως, σκύλοι, οι οποίοι ζουν πολλές ώρες, εάν όχι μόνιμα, σε εξωτερικούς χώρους. Είναι σκυλιά που ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν την ανία τους. Σκύλοι που πλέον είναι «εκπαιδευμένοι» να γνωρίζουν από μακριά τον βηματισμό των σκύλων που πλησιάζουν, σκύλοι που προστατεύουν την περιοχή τους και με την πρώτη ευκαιρία αναστατώνουν με το γάβγισμά τους τη γειτονιά .

Στο σημείο αυτό, να επισημάνουμε ότι, η μόνιμη παραμονή σκύλων σε μπαλκόνια απαγορεύεται, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία», ενημερώνει ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας.

Το θέμα είναι, όπως λέει ο κ. Διαμαντάρας, τί κάνουμε εμείς γι΄ αυτή την «προβληματική» συμπεριφορά και εξηγεί τους λόγους, αλλά και δίνει λύσεις για το γάβγισμα στο μπαλκόνι .

«Ας πάρουμε το πρόβλημα από τη «γέννησή» του. Είμαστε ικανοί να έχουμε σκύλο;

Δυστυχώς, πολλές οικογένειες, με το πρώτο πρόβλημα που θα παρουσιαστεί, δηλαδή, τουαλέτα, τρίχες, ζημιές, στέλνουν τους σκύλους τους στην «εξορία» – στο μπαλκόνι.

Προτού αποφασίσουμε να προσθέσουμε στην οικογένεια μας ένα νέο μέλος, είτε πρόκειται για κουτάβι είτε για ενήλικο σκύλο, θα πρέπει να γνωρίζουμε τις ανάγκες του.

Να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε τον χρόνο για να ασχοληθούμε μαζί του και την υπομονή, τον χώρο που θα του διαθέσουμε εντός του σπιτιού μας, αλλά και την οικονομική άνεση, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις πραγματικές ανάγκες του σκύλου μας.

Η έλλειψη κοινωνικοποίησης, από μικρή ηλικία, θα δημιουργήσει έναν σκύλο με φοβικό χαρακτήρα, που, συνήθως, θα αντιδρά με γάβγισμα σε καθετί που θα συναντάει, είτε στον χώρο του είτε κατά τη διάρκεια της βόλτας του. Η καθημερινή βόλτα από μικρή ηλικία και η επαφή του με καλά ερεθίσματα -αποφεύγουμε δύστροπους σκύλους- θα αποτρέψουν, τυχόν, προβληματικές συμπεριφορές.

Επίσης, ένας σκύλος μπορεί να γαβγίζει, επειδή αισθάνεται πλήξη. Την ανία του σκύλου μας μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με παιχνίδια, ασκήσεις υπομονής και με επισκέψεις σε πάρκα σκύλων για την εκτόνωση του, όπως και με εξορμήσεις στη φύση. Αυτές οι δραστηριότητες βοηθούν στο «χτίσιμο» ενός ήρεμου και αθόρυβου συγκάτοικου.

Λάθη που κάνουμε

Συχνά, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε άμεσα τα γαβγίσματα στο μπαλκόνι, και με το άγχος μην ενοχλήσουμε τους γείτονες, αντιδρούμε με λάθους τρόπους.

Για παράδειγμα, αν σε κάθε γάβγισμα του σκύλου μας στο μπαλκόνι εμφανιζόμαστε μπροστά του και του ζητάμε με γλυκόλογα να σταματήσει, δυστυχώς, χάσαμε.

Αυτή η συμπεριφορά μας, μπορεί να ερμηνευτεί από τον σκύλο μας ως ένας καλός τρόπος για να τραβήξει την προσοχή μας ή, ακόμα, να την θεωρήσει επιβράβευση.

Αν πάλι προσπαθήσουμε να σταματήσουμε τον φωνακλά σκύλο μας με φωνές τότε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να δημιουργήσουμε έναν ακόμα πιο φωνακλά σκύλο.

Με λίγα λόγια, το πρόβλημα λύνεται, τις περισσότερες φορές, με έμμεσους τρόπους, που σιγά σιγά θα έχουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.

Αν όμως, ο σκύλο μας είναι μια ειδική περίπτωση, για παράδειγμα διακατέχεται από άγχος αποχωρισμού τότε το μπαλκόνι είναι 100% απαγορευτικό και η συνδρομή ενός εκπαιδευτή σκύλου είναι ανάγκη.

Εν κατακλείδι, αποφεύγουμε το μπαλκόνι, διαθέτουμε περισσότερο ποιοτικό χρόνο στον σκύλο μας (βόλτες, ασκήσεις μέσα στο σπίτι, εκτόνωση, κοινωνικοποίηση) , και σιγά σιγά, με επιμονή και υπομονή θα προλάβουμε ή θα εξαλείψουμε το ενοχλητικό του  γάβγισμα.

* Ο κ. Μιχάλης Διαμαντάρας, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνοδός στρατιωτικών σκύλων στην Πολεμική Αεροπορία το 1990, όπου και υπηρέτησε επί 10 χρόνια.

Από το 2000 ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτή σκύλων και όπως λέει: «έχω εκπαιδεύσει σκύλους, σχεδόν όλων των φυλών, λαμβάνοντας πάντα υπ΄όψιν τόσο τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες του σκύλου όσο και τις ανάγκες του κηδεμόνα του.

Στόχος μου είναι με την προεκπαίδευση, την κοινωνικοποίηση, τη βασική υπακοή, αλλά και τη επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, να διαμορφωθεί η συμπεριφορά του σκύλου, έτσι ώστε να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει τη θέση του μέσα στην οικογένεια.

Έτσι, με ήρεμο και κυρίως με μεθοδευμένο τρόπο, θα δημιουργηθεί μια σχέση υπακοής, σεβασμού και αγάπης».

Είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Σκύλων.