Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ εύχεται να έσβηνε τις αναμνήσεις του 1998 – «Έκανα ένα χαζό λάθος, μου άλλαξε τη ζωή»

Έχουν περάσει 25 χρόνια από την ήττα του 1998 για το Παγκόσμιο Κύπελλο και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ εύχεται να μπορούσε να διαγράψει τις αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο.

Ο θρυλικός ποδοσφαιριστής μοιράζεται με τον κόσμο τον βαθμό στον οποίο επηρεάστηκε από τις κατηγορίες των οπαδών για την πρόωρη έξοδο της Αγγλίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998.

Έκανα ένα χαζό λάθος, μου άλλαξε τη ζωή

«Μακάρι να υπήρχε ένα χάπι που θα μπορούσες να το πάρεις και να σβήσει συγκεκριμένες αναμνήσεις» σημειώνει ο 48χρονος Ντέιβιντ Μπέκαμ στο δεύτερο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ του Netflix. «Έκανα ένα χαζό λάθος, μου άλλαξε τη ζωή», συμπληρώνει ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής.

Ήταν στον αγώνα με την Αργεντινή που ο Ντέιβιντ Μπέκαμ τιμωρήθηκε με κόκκινη κάρτα από τον διαιτητή για την κλωτσιά του στον αρχηγό της αντίπαλης ομάδας Diego Simeone. Αργότερα η Αγγλία έχασε τον αγώνα και οι οπαδοί τον έβαλαν στο στόχαστρο.

«Όπου και να πήγαινα με κακομεταχειρίζονταν, κάθε μέρα. Το να περπατάς στον δρόμο και να βλέπεις τους ανθρώπους να σε κοιτάζουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, να σε φτύνουν, να σε κακοποιούν, να έρχονται στο πρόσωπό σου και να σου λένε ορισμένα από τα πράγματα που μου έλεγαν. Ήταν δύσκολο. Όλη η χώρα με μισούσε», σημειώνει ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Το καταφύγιο του Ντέιβιντ Μπέκαμ

Ήταν συντριπτικό για τον 23χρονο τότε Ντέιβιντ Μπέκαμ που αναζήτησε καταφύγιο στην αγκαλιά της Βικτόρια Μπέκαμ. Ήταν πριν από εκείνο τον αγώνα που η Βικτόρια του είχε αποκαλύψει πως είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί. «Θυμάμαι να μην καταλαβαίνω πόσο σοβαρό ήταν, τι είχε συμβεί γιατί ξέρεις δεν ήξερα πολλά πράγματα από ποδόσφαιρο», σημειώνει η Βικτόρια Μπέκαμ στο ντοκιμαντέρ.

«Μου άρεσε να τον βλέπω να παίζει ποδόσφαιρο, μου αρέσει σε ό,τι κάνει. Θα μπορούσε να βάφει έναν τοίχο και να μου αρέσει να τον παρακολουθώ να το κάνει. Ήταν εκείνος που ήθελα να υποστηρίξω», συμπληρώνει η Βικτόρια Μπέκαμ. «Ένιωθε πως είχε απογοητεύσει τον εαυτό του, τους συμπαίκτες του, τη χώρα του και τους οπαδούς. «Δεν έτρωγε ούτε κοιμόταν. Ήταν χάλια».

«Περπατούσε στον δρόμο και οι άνθρωποι τον έφτυναν» θυμάται ο φίλος του David Gardner. «Δεν αντέδρασε ωστόσο ποτέ, ούτε μία φορά». Ούτε όταν κρέμασαν το ομοίωμά του έξω από μια παμπ στο Λονδίνο. «Έφερε πολλή προσοχή που δεν θα ευχόμουν ποτέ σε κανέναν, πόσο μάλλον στους γονείς μου. Δεν μπορώ να το συγχωρήσω αυτό στον εαυτό μου. Αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Αυτό που έγινε τότε. Ήμουν αυτός που έκανε το λάθος», σημειώνει ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.