Ακόμα και οι πέτρες ξέρουν ότι οι πραγματικά πλούσιοι άνθρωποι (από τζάκι και ουχί οι νεόπλουτοι) δεν προσπαθούν να δείχνουν ότι έχουν βαθιές τσέπες.

Τα πραγματικά λεφτά δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν και κανέναν να εντυπωσιάσουν. Μπορεί τα σπίτια αυτών των προνομιούχων να έχουν θερμαινόμενα πατώματα και αυτοκίνητα που… φτιάχνουν εσπρέσσο, ωστόσο ποτέ τους δεν θα φορέσουν ή θα κουβαλήσουν μαζί τους στον έξω κόσμο κάτι που θα φέρει τη φίρμα του με πυχαία ή έντονα γράμματα πάνω του.

Το θεωρούν tacky, δηλαδή κακόγουστο, που είναι το ακριβώς αντίθετο από το στυλ που παραδοσιακά ακολουθούν (και τελευταίως γίνεται χαμός μαζί του) του quiet luxury, δηλαδή της ήσυχης πολυτέλειας ή αλλιώς του κομψού μινιμαλισμού.

Ο πλούτος κρύβεται σε νεύματα και κινήσεις που δεν κάνουν οι πολλοί

Αυτό που η ήσυχη πολυτέλεια αντιλαμβάνεται ορθώς είναι η μεγάλη σημασία των σημαδιών, που μόνο ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο μπορούν να διαβάσουν, όπως είναι ένα νεύμα, μια κίνηση, μια λέξη. Κάποιες φορές, ωστόσο, δεν υπάρχουν καθόλου σημάδια και ακόμα και οι ειδικοί πατούν τη μπανανόφλουδα και δεν ξέρουν ποιος τα έχει και ποιος απλά τα ονειρεύεται.

Η Αμερικανίδα Γκουίνεθ Πάλτροου, περισσότερο επιχειρηματίας, παρά ηθοποιός πια, θεωρείται επιτομή της ήσυχης, μοντέρνας ,πολυτέλειας

Όπως διηγείται στους Financial Times, ο Πάολο Μαρτοράνο, ράφτης ρούχων κατά παραγγελία με έδρα τη Νέα Υόρκη, σε μια επίδειξη στο Παλμ Μπιτς ένας τύπος που είχε έρθει με ένα no name μπλουζάκι και ένα σορτς μπάσκετ, και στον οποίο κανείς δεν έδωσε σημασία, αγόρασε ρούχα αξίας ενός τέταρτου εκατομμυρίου δολαρίων.

«Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις» ποιος έχει πραγματικά χρήματα να ξοδέψει, λέει ο ίδιος στη βρετανική εφημερίδα. Μερικές φορές ισχύει το αντίθετο: ένας πελάτης έρχεται φορώντας ένα κοστούμι κατά παραγγελία και εσύ νομίζεις ότι θα αγοράσει όλο το μαγαζί, αλλά εκείνος «έχει μόνο αυτό και θα το φοράει μέχρι το θάνατο του, με αποτέλεσμα να δείχνει ενδιαφέρον σε ότι πιο φτηνό διαθέτεις που σπάνια κιόλας αποφασίζει να αποκτήσει».  Όπως άλλωστε αποκαλύπτει ο ίδιος, παλιά ο καταστηματάρχης ήξερε πολύ καλά τι του γινόταν και τι να περιμένει από τον πελάτη απέναντι του, αφού οι πραγματικά πλούσιοι ψώνιζαν μόνο τις καθημερινές και όλοι οι υπόλοιποι ότι άντεχε η τσέπη τους το Σάββατο.

Και το mix & match θέλει τρόπο

Οι προφορές, που κάποτε ήταν επίσης αδιάψευστη ένδειξη για το ποιος έχει σαλέ στις αυστριακές Άλπεις και ποιος ιδιωτικό τζετ για μίνι αποδράσεις της τελευταίας στιγμής, έχουν πλέον χαθεί μέσα σε μια ομοιομορφία, που έχει πνίξει ολοκληρωτικά τη γοητεία του διαφορετικού. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ρούχα. «Τα στάνταρντς έχουν κάνει ελεύθερη πτώση με το πέρασμα των χρόνων από ενδυματολογικής απόψεως – σπάνια πλέον βλέπεις κάποιον να φοράει κοστούμι, πόσο μάλλον γραβάτα και παλτό αυτές τις μέρες», λέει με ολίγη αγανάκτηση ο Τίμοθι Λάνγκστον, έμπορος έργων τέχνης στο Λονδίνο.

«Τη δεκαετία του 1980, όταν άρχισα να δουλεύω στα Barney’s η μόδα ήταν τα πάντα. Κάποιος μπορεί να φορούσε Come des Garcons ή Donna Karan από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Σήμερα αυτό πια δεν ισχύει. Οι άνθρωποι δεν νοιάζονται, Τα μπερδεύουν όλα μεταξύ τους», συμπληρώνει ο Σπένσερ Χέμπρον, συνεργάτης πωλήσεων στα Bergdorf Goodman.

Το δίχως άλλο δεν έχει άδικο, ωστόσο αυτό το περιβόητο mix & match δεν έχει να κάνει μόνο με τις οικονομικές προκλήσεις της εποχής, αλλά σχετίζεται και με το γεγονός ότι θεωρείται πλέον χυδαίο κάποιος να δηλώνει το ελίτ στάτους του τόσο ξεκάθαρα με τις πανάκριβες ενδυματολογικές του επιλογές. «Γιατί να δείχνεις πλούσιος δηλαδή; Δεν είναι δύσκολο να το πετύχεις. Δεν θέλεις να δείχνεις σαν τον εαυτό σου, να διηγείσαι μια ιστορία με τα ρούχα σου, να προβάλλεις τη δημιουργικότητα σου και να φαίνεται πόσο ενδιαφέρον τύπος είσαι;», είναι το ρητορικό ερώτημα μιας Βρετανίδας στυλίστριας στους Financial Times.

Πρέπει να είσαι διαφορετικός για να είσαι κομψός

Οι άνθρωποι όμως επιθυμούν να δείχνουν πλούσιοι, εκτιμά το ίδιο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, εξηγώντας ότι αυτός που έχει χρήματα και ξέρει να ντύνεται δεν θα φορέσει ένα ρούχο ή ένα αξεσουάρ, που θα επισκιάσει όλα τα άλλα. Αν είναι άνδρας, συγκεκριμένα, θα φορέσει υποδήματα που κοστίζουν το ένα τρίτο του κοστουμιού του, με ένα πουκάμισο που του στοίχισε το ένα όγδοο αυτού.

Η αλήθεια είναι ότι οι πλούσιοι παίζουν αριστοτεχνικά και το παιχνίδι του mix & match, αφού μπορούν να συνδυάζουν ρούχα διαφορετικής αξίας σε ένα κομψό σύνολο, που δεν επιζητά την προσοχή, ενώ οι υπόλοιποι φορούν χαμηλότερης αξίας πράγματα με κάτι άκριβο που μόχθησαν να αποκτήσουν, με την ελπίδα ότι αυτό θα κλέψει τα βλέμματα και δεν θα αφήσει τους άλλους να προσέξουν τα υπόλοιπα, σημειώνει ο Τζόναθαν Σίγκμον, ιδιοκτήτης του καταστήματος Alan Flusser Custom στη Νέα Υόρκη.

«Έχω πελάτισσες που έρχονται στο μαγαζί με ένα ζευγάρι μπότες Chanel από τα παλιά, ένα πολυφορεμένο τζιν παντελόνι και ένα απλό λευκό μακό, αλλά τον καρπό τους κοσμεί ένα ρολόι Rolex από χρυσό 18 καρατίων που δεσπόζει πάνω από μια τσάντα Lady Dior», προσθέτει ο ίδιος, τονίζοντας ότι εάν  πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν τι φοράς, τότε παίζεις το παιχνίδι λάθος.

Η Βρετανίδα Σιένα Μίλερ, ένα από τα πιο διάσημα it girl της μόδας,  θαυμάζεται εξίσου για το ταλέντο της και το απαράμιλλο στυλ της

Άντρες vs Γυναίκες

Για να καταλάβει, πάντως, κάποιος το χρήμα στη τσέπη ενός άντρα, παραδοσιακά κοιτάει το ρολόι και τα υποδήματα του. Ένα Patek Philippe Nautilus, όσο ωραίο κι αν είναι, αποτελεί πλέον μια προφανή επιλογή κάποιου που έχει πέσει θύμα της επιτυχίας του, εξηγεί ο Νικ Φουλκς, συνεργάτης του HTSI. Αντίθετα ένα Patek 1518 θα αγοραστεί από τους πραγματικούς γνώστες/παίκτες της όλης κατάστασης, ενώ ένα Rolex Oyster Perpetual προδίδει έναν άντρα που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ωστόσο, ουδείς πρέπει να υποτιμά τον συνδυασμό ενός καλοντυμένου άντρα με ένα φτηνό Casio, στο οποίο έχουν ορκιστεί πολλοί δισεκατομμυριούχοι και πρόεδροι στο πέρασμα των χρόνων.

Όσον αφορά τις γυναίκες τα πράγματα είναι απλά. Μια πλούσια γυναίκα φορά ρούχα που δεν φωνάζουν καλής ποιότητας και φυσικά σιδερωμένα, τα μαλλιά της είναι πλούσια, λαμπερά και φτιαγμένα χωρίς να φαίνεται ότι εκείνη έχει περάσει ώρες στο κομμωτήριο (το γνωστό επιτηδευμένο ανεπιτήδευτο στυλ, που στη Γαλλία αποκαλείται je ne sais quoi). Το δέρμα της είναι καθαρό, το μακιγιάζ της διακριτικό, το άρωμα της ιδιαίτερο και το botox μαζί με όλες τις υπόλοιπες θεραπείες όχι ορατές σε κανέναν με την πρώτη ματιά, ούτε με τη δεύτερη, ακόμα και την τρίτη. Όπως με τα ρολόγια των ανδρών, τον πραγματικό πλούτο σε μια γυναίκα προδίδουν τα κοσμήματα της, η μοναδικότητα τους, για παράδειγμα το διαμάντι σε ένα χρώμα που δεν έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές.

Ο πλούτος σήμερα έχει να κάνει με την αύρα, καταλήγει ο προαναφερόμενος λονδρέζος έμπορος τέχνης. Οι πραγματικά πλούσιοι άνθρωποι δεν λένε πολλά και δεν εκμυστηρεύονται προσωπικές τους σκέψεις ή ιστορίες. «Αλλά έχουν αυτό το κάτι, ένα είδος αυτοπεποίθησης, που μόνο οι αληθινά πλούσιοι διαθέτουν».

Headlines