Η αναπηρία σε αριθμούς – Αποκλειστικό άρθρο της Πώλα Φράγκου – Μάγγου για το in

Με άρθρο της για το in η υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος για τον Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό  «Αθήνα Ψηλά» του Κώστα Μπακογιάννη, Πώλα Φράγκου – Μάγκου, αποκαλύπτει στοιχεία που προκαλούν αίσθηση για την αναπηρία στην Ελλάδα.

Η αναπηρία σε αριθμούς

Ένας στους 10 Έλληνες βιώνει κάποιας μορφή αναπηρία. Στην Ελλάδα σήμερα, πολλά συμβαίνουν σε επίπεδο υποδομών. Η προσβασιμότητα έχει λάβει πλέον πιο σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή με αποτέλεσμα να αλλάζουν σταδιακά οι υποδομές. Πάραυτα η Ελλάδα δεν είναι σε καμία περίπτωση μια χώρα φιλική προς τους ανάπηρους. Και δεν είναι μόνο πολεοδομική η αλλαγή που απαιτείται. Απαιτείται αλλαγή σε επίπεδο νοοτροπίας.

Μόλις 29,4% των ΑμεΑ έχουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε σύγκριση με το 43,8% των ατόμων χωρίς αναπηρία και κάτω από ⅓ των ΑμεΑ εργάζεται αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, το οποίο συνιστά το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη.

 Η συμπερίληψη είναι απαραίτητη για πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη, για ισότητα ευκαιριών και αξιοπρέπεια.

Σύμφωνα με την Eurostat ενώ περίπου ⅔ του γενικού πληθυσμού εργάζεται, λιγότεροι από τους μισούς πολίτες με ελαφριά αναπηρία εργάζονται και κάτω από ¼ όσων έχουν κάποια βαριά αναπηρία εργάζονται. Ακόμη από αυτούς που εργάζονται, παρά τις δυσκολίες τόσο στην ακαδημαϊκή τους πορεία όσο και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση οι μισθοί είναι χαμηλότεροι από τους πολίτες που δεν είναι ανάπηροι. Ταυτόχρονα, η ζωή είναι σημαντικά ακριβότερη για τους αναπήρους: έξοδα στέγασης, μεταφοράς και πολλών άλλων καθημερινών διεργασιών είναι μακράν ακριβότερα για τα ΑμεΑ. Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι δυσπρόσιτες, όπως και η πρόσβαση σε δημόσιους χώρους.


 Οι δυσαναλογίες αυτές δημιουργούν κοινωνικοοικονομικές πιέσεις τόσο στους αναπήρους όσο και στις οικογένειές τους. Η δυσκολία στην μεταφορά και στην πρόσβαση οδηγεί σε μια απομόνωση η οποία εντείνεται από κοινωνική περιθωριοποίηση. Και για αυτόν τον λόγο είναι σημαντική μια συμπεριληπτική νοοτροπία σε επίπεδο όχι μόνο κοινωνικής πολιτικής, αλλά σε όλους τους κλάδους της καθημερινής ζωής.    


 Οι άνθρωποι με αναπηρία έχουν δικαίωμα στην συμμετοχή. Έχουν δικαίωμα στην καθημερινότητα. Έχουν δικαίωμα στην παιδεία και την εργασία και κατά συνέπεια στην οικονομική ανεξαρτησία. Όπως κάποτε είπε ο Μαχάτμα Γκάντι: “ To πραγματικό μέτρο πολιτισμού μιας κοινωνίας, είναι το πώς αντιμετωπίζει τα ευάλωτα μέλη της”. Η συμπερίληψη είναι απαραίτητη για πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη, για ισότητα ευκαιριών και αξιοπρέπεια.