Σλούκας: ποιοτικός, μόνος και …εγωιστής!

«Δύο στα δύο» , λοιπόν, για τον Ολυμπιακό στα πρώτα ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό και σε διάστημα μόλις έξι ημερών. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Γιατί εδώ όντως ισχύει πως οι Ερυθρόλευκοι παραμένουν πιο έτοιμη ομάδα και ικανή – με βάση την ομοιογένειά της – να «χτυπήσει» κάθε αντίπαλο. Ανεξάρτητα αν το όποιο σύνολο τίθεται απέναντί τους στελεχώνεται με παίκτες αξίας.

Επί της ουσίας: στη Ρόδο ο Ολυμπιακός νίκησε κάνοντας περίπατο. Δεν θα εξελιχθούν όλα τα ντέρμπι με τον συγκεκριμένο τρόπο. Το αντίθετο να περιμένουμε. Και το βράδυ της Παρασκευής είδαμε ένα θρίλερ, κυρίως γιατί οι Πράσινοι με πληγωμένο εγωισμό θέλησαν να βγάλουν αντίδραση. Πείσμωσαν. Παθιάστηκαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Αλλά τελικά ο Ολυμπιακός άρχισε με το δεξί την εφετινή Ευρωλίγκα.

Ποιος ο πρωταγωνιστής; Ελάτε, τώρα… Ολοι τον ανέμεναν, οι πάντες τον γνωρίζουν: Κώστας Σλούκας. Στο Σούπερ Καπ, κάτω από τον πήχη οι προσπάθειές του. Στο παρκέ του ΟΑΚΑ, ένα πρόσωπο με πολλές όψεις και ας τις δούμε αναλυτικά.

Αν κάποιος υποστηρίξει πως ο ηλικίας 33 ετών γκαρντ στερείται ταλέντου, μάλλον δεν βλέπει καλά το μπάσκετ. Τουλάχιστον ας προσπαθήσει να είναι αντικειμενικός. Ο Σλούκας έχει διείσδυση, καλό περιφερειακό σουτ, μπορεί να συνεργαστεί με τους υπόλοιπους κοντούς και να αξιοποιήσει τους ψηλούς στήνοντας μαστορικά pick n roll. Αναμφισβήτητα έχει ηγετικά χαρακτηριστικά.

Αλλά για σταθείτε. Γιατί απ’ όλα τα ανωτέρω τον πήρε ο Παναθηναϊκός; Σύμφωνοι, έπληξε τον Ολυμπιακό που τον έχασε, αλλά ο Σλούκας αυτής της ηλικίας και διαδρομής δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Είναι αδύνατο να παραμένει σε καταπληκτική κατάσταση στο γήπεδο για 32’. Τόσο χρονικό διάστημα αγωνίστηκε στο ντέρμπι. Και σημείωσε 20 πόντους, αναντίρρητα πολλούς και άλλωστε τα ποσοστά του ήταν καλά.

Τότε, γιατί τον είδαμε τόσο πολύ; Απλούστατα, δεν είχε συμπαραστάτες! Ο Βιλντόζα έπαιξε 21’ και εκτός των τεσσάρων ασίστ, δεν έβγαλε τα προσόντα παίκτη πρώτης διαλογής, όπως τον διαφημίζουν. Ο Γκάι, ήταν αποκάλυψη στα φιλικά με το θαυμάσιο σουτ του, αλλά ο Αταμάν δυσκολεύτηκε να τον εμπιστευθεί στον απόλυτο βαθμό, κυρίως γιατί δεν φημίζεται ο αμερικανός γκαρντ για την άμυνά του. Ο Γκραντ, συνολικά 33’ ήταν στην πεντάδα, χωρίς να λάμψει και εξάλλου δεν το περιμένουν αυτό οι περισσότεροι από τον συγκεκριμένο παίκτη.

Και κάπως έτσι, έμεινε ο Γκριγκόνις να τραβά το σκορ και είχε ο Λιθουανός 17 πόντους με 4/6 τρίποντα σε 30’. Αρα, διαπιστώνουμε πως ο ΠΑΟ βασίστηκε σε έναν παίκτη που ουσιαστικά δεν τον ήθελε το καλοκαίρι! Αυτή είναι η αλήθεια, ενώ δεν έπαιξε ούτε ο (διεθνής) Μωραϊτης. Πώς, συνεπώς, να μην δούμε τόσο πολύ στον αγώνα τον Σλούκα; Ποιοτικός μεν, αλλά μόνος, ενίοτε ίσως και κουρασμένος όπως μαρτυρούν τα επτά λάθη του.

Τι άλλο έβγαλε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού; Έναν εγωισμό. Ισως να είναι καλοδεχούμενος για ορισμένους που θέλουν τους παίκτες-ηγέτες να βγαίνουν μπροστά. Ο Σλούκας κυνήγησε και το νικητήριο καλάθι στο φινάλε του ντέρμπι, έμοιαζε λες και «ζούσε» για να αποδείξει πράγματα και μάλλον δεν είχε το πλέον καθαρό μυαλό.

Επιμύθιο: ο ΠΑΟ για να φτάσει τον Ολυμπιακό θέλει να βρει παίκτες που θα δώσουν σκορ όχι με τα …λόγια, αλλά στην πράξη. Παίκτες που θα πλαισιώσουν τον Σλούκα και θα τον ξεκουράσουν. Και πάνω απ’ όλα, ένα ήρεμο Νο10 που θα μπορεί να οδηγήσει το σύνολο με ηρεμία και με στόχο τη νίκη και όχι αναζητώντας ένα πακέτο «νίκης και προσωπικής ρεβάνς».