Οι Ρεπουμπλικανοί σε ρόλο πολιτικού «καμικάζι» στις ΗΠΑ

Παρά το πολιτικός χάος από την ιστορική -πρώτη στα χρονικά των ΗΠΑ– καθαίρεση προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, εν προκειμένω του Ρεπουμπλικανού Κέβιν ΜακΚάρθι, ουδείς στην Ουάσιγκτον δείχνει να πέφτει από τα «σύννεφα» με τις δραματικές εξελίξεις.

Οι Δημοκρατικοί τον θεωρούσαν εξ αρχής αναξιόπιστο. Και δη για το τρίτο αξίωμα στην αμερικανική πολιτική ιεραρχία.

Στις τάξεις των Ρεπουμπλικανών, μετριοπαθείς και ακροδεξιοί τον χαρακτήριζαν οπορτουνιστή.

Είχε δώσει πολλές λαβές στους εσωκομματικούς και μη επικριτές του πολύ πριν την επεισοδιακή εκλογή του στην προεδρία της Βουλής, στις αρχές του έτους.

Μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο, τον Ιανουάριο του 2021, είχε σπεύσει στο θέρετρο Μαρ-α-Λάγκο υποβάλλοντας τα… σέβη του στον πρώην πρόεδρο -και νυν υπόδικο- Ντόναλντ Τραμπ.

Έκανε εξ αρχής πολλές υποχωρήσεις στα μέλη της ακροδεξιάς φιλοτραμπτικής πτέρυγας των Ρεπουμπλικανών για να εκλεγεί με την 15η ψηφοφορία στο αξίωμα, από το οποίο οι ίδιοι μόλις τον «εκθρόνισαν».

Το κατάφεραν, δε, κάνοντας λίγο-πολύ το ίδιο για τον οποίο τον κατηγόρησαν, όταν την περασμένη Κυριακή εγκρίθηκε με διακομματική υποστήριξη η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης μέχρι τις 17 Νοεμβρίου.

Κοντολογίς, συμφώνησαν ατύπως με τον πολιτικό τους «διάβολο», τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι επίσης ψήφισαν υπέρ της καθαίρεσης Μακάρθι.

Η επόμενη ημέρα σηματοδοτεί μια εποχή ακόμη μεγαλύτερης αναταραχής και αταξίας στο ρεπουμπλικανικό στρατόπεδο, περίπου ένα χρόνο πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές του 2024.

Με ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή, χωρίς σαφή ηγεσία και διχασμένοι, καλούνται να εκλέξουν τον επόμενο πρόεδρο του νομοθετικού σώματος, σε ένα ήδη δυσλειτουργικό και πλέον σε «αχαρτογράφητα νερά» Κογκρέσο.

Αναλυτές δεν αποκλείουν ακόμη και το ενδεχόμενο ενός σχίσματος.

Πολλά θα κριθούν από την εκλογή του νέου προέδρου της Βουλής.

Προσώρας όλες οι εργασίες της Βουλής έχουν μπει πρακτικά στον «πάγο».

Ήδη πολλοί κοιτούν με τρόμο την 17η Νοεμβρίου και την απειλή της στάσης πληρωμών.

Αναζητώντας τον… διάδοχο

Καθήκοντα προσωρινού προέδρου της Βουλής έχει αναλάβει ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Πάτρικ Μακ Χένρι.

Οι αρμοδιότητές του είναι ωστόσο περιορισμένες και η θητεία του βραχεία.

Θα τελειώσει όταν εκλεγεί ο νέος, 56ος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Η διαδικασία αναμένεται να αρχίσει το νωρίτερο στα μέσα της επόμενης εβδομάδας.

Παραμένει ωστόσο ασαφές ποιος εκ των Ρεπουμπλικανών θα μπορούσε να αναλάβει.

Και κυρίως, ποιος θα μπορούσε να εξασφαλίσει τις απαραίτητες ψήφους.

Ενδιαφέρον έχουν ήδη εκδηλώσει ο ηγέτης της Ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων, Στιβ Σκαλίς -σήμερα Νο. 2 του κόμματος στο σώμα, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας- και ο τραμπικός βουλευτής του Οχάιο, Τζιμ Τζόρνταν, πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Βουλής που ερευνά τυχόν παραπομπή του προέδρου Μπάιντεν.

Πολιτικό «πυροτέχνημα» ή μη, στο «τραπέζι» των υποψηφιοτήτων έχει πέσει και το όνομα του Ντόναλντ Τραμπ.

Σύμφωνα με το αμερικανικό Σύνταγμα, οι βουλευτές μπορούν να προτείνουν άτομα που δεν είναι καν μέλη του Κογκρέσου.

Στην περίπτωσή του το έκανε αυτή τη φορά η ακροδεξιά Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν.

Το ίδιο είχε κάνει και ο «αντάρτης» βουλευτής Γκέιτζ τον περασμένο Ιανουάριο, όταν ο Μακάρθι «ίδρωνε» για να εξασφαλίσει την εκλογή του.

Η κίνηση είχε ερμηνευτεί ως συμβολική εσωκομματική διαμαρτυρία.

Αναλυτές χαρακτηρίζουν τώρα ανεδαφικό το σενάριο να αναλάβει, έστω και βραχυπρόθεσμα, ο Τραμπ την προεδρία της Βουλής.

Ο ίδιος, μιλώντας στο περιθώριο της δίκης του στη Νέα Υόρκη, τόνισε ότι είναι «πλήρως» απασχολημένος με την προεδρική υποψηφιότητά του για το 2024.

«Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα κάνουμε ό,τι καλύτερο για τη χώρα και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα», υπογράμμισε.

Λίγο αργότερα, ανέβασε στον λογαριασμό του στην πλατφόρμα Truth Social μια μονταρισμένη φωτογραφία του στο προεδρικό έδρανο της Βουλής, κρατώντας το σφυρί των συνεδριάσεων και φορώντας ένα καπέλο με το σύνθημά του «Κάντε την Αμερική Ξανά Σπουδαία».

Το πολιτικό σκηνικό στην Ουάσιγκτον μετά την καθαίρεση Μακάρθι γίνεται όλο και πιο… θολό

Μια «τέλεια καταιγίδα»

Προς το παρόν, οι Ρεπουμπλικανοί δείχνουν είτε απρόθυμοι, είτε  ανίκανοι να «θεραπεύσουν τις πικρές διαιρέσεις τους και να συσπειρωθούν γύρω από έναν νέο πρόεδρο της Βουλής», γράφει το Politico.

Το διακύβευμα, παρατηρεί ο αμερικανός ιστότοπος, είναι εάν μια «βαθιά σπασμένη παράταξη μπορεί να έχει αρκετή ενότητα», ώστε όποιος κι αν εκλεγεί στο αξίωμα να μπορεί το υπηρετήσει.

Ο πραγματικός κίνδυνος για τους Ρεπουμπλικάνους, επισημαίνει σε ανάλυση η Washington Post, είναι να παγιωθεί ένα κλίμα «αβεβαιότητας κατά την εκλογική χρονιά» που έρχεται, αλλά και ως εν δυνάμει χρόνια «ρετσινιά».

Μια σημαντικά καθοριστική στιγμή θεωρείται μοιραία η 17η Νοεμβρίου.

Η ακροδεξιά πτέρυγα των Ρεπουμπλικανών δεν έχει κρύψει την πρόθεσή της να οδηγήσει εκβιαστικά την κατάσταση στα άκρα, εξαναγκάζοντας την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη σε στάση πληρωμών.

Ψηφοθηρικά και όχι μόνο, θέλουν να επιβάλλουν την ατζέντα τους όχι μόνο στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στον Λευκό Οίκο.

Στοχεύουν στο να μετατρέψουν σε πολιτική «ομηρία» την τελευταία χρονιά της πρώτης προεδρικής θητείας του Τζο Μπάιτεν.

Κοντολογίς, θέλουν να κάνουν τον 80χρονο -και εκ νέου υποψήφιο- Δημοκρατικό πρόεδρο αυτό που στις ΗΠΑ αποκαλούν «lame duck».

Ήτοι πολιτικά ανίσχυρο. Μια «κουτσή πάπια».

Το πώς μπορεί να αποφευχθεί ακόμη και μια προσωρινή κατάρρευση της λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης παραμένει υπό τις παρούσες συνθήκες εντελώς «θολό».

Για τον υπόλοιπο κόσμο, το πολιτικό ψυχόδραμα στην Ουάσιγκτον φέρνει κακούς οιωνούς.

Το «πάγωμα» του νέου πακέτου αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία -το τίμημα για την έγκριση του προσωρινού προϋπολογισμού- είναι ένα πρώτο δείγμα.

Ο κίνδυνος υποβάθμισης εν γένει της διαπραγματευτικής αξιοπιστίας των ΗΠΑ μέχρι τις προεδρικές εκλογές, τον Νοέμβριο του 2024, είναι πλέον ορατός.

Οπως πάντως υπενθυμίζει η WP, η προηγούμενη, παρόμοια με την τωρινή, αλλά αποτυχημένη τότε πρόταση μορφής κατά προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, το 1910, γύρισε τελικά μπούμερανγκ στους Ρεπουμπλικανούς.