Ραντεβού για ρήξη στην Κουμουνδούρου

Διάσπαση; Ρήξη; Υποχώρηση και αναδίπλωση; Και πότε; Καθώς η εποχή του Στέφανου Κασσελάκη αποκρυσταλλώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η νέα ηγεσία κάνει βήμα βήμα τις δικές της κινήσεις, το μπλοκ της μειοψηφίας οργανώνει τον δικό του βηματισμό.

Κατ’ αρχάς ήταν η πανελλαδική άτυπη σύσκεψη του διατασικού ρεύματος της Ομπρέλας που έγινε διαδικτυακά και σε δύο ημέρες συγκέντρωσε το ενδιαφέρον μελών και στελεχών που ξεπέρασαν τα 1.300. Εδώ αποφάσεις δεν πάρθηκαν αλλά υπήρξε μια πρώτη συζήτηση αρκετά διεξοδική στον άξονα «τι να κάνουμε» και με ποιον τρόπο.

Ακτινογραφώντας τις δυνάμεις που δεν εγγράφονται στους υποστηρικτές του νέου πρόεδρου θα λέγαμε πως πρέπει να γίνει μια προσεκτική ταξινόμηση. Στον πυρήνα της Ομπρέλας, για παράδειγμα, υπάρχουν τα ιστορικά στελέχη όπως η τρόικα των Νίκου Βούτση – Νίκου Φίλη – Πάνου Σκουρλέτη που, παρά τα αυξημένα πυρά, έχει τη γνώμη των συντεταγμένων κινήσεων.

Το τελευταίο έχει σημασία αφού ένα μέρος της βάσης που πρόσκειται στο διατασικό εν λόγω ρεύμα ήδη τις πρώτες ημέρες της εκλογής του Κασσελάκη αποεγγράφηκε από το κόμμα ή επέλεξε υψηλούς τόνους στον δημόσιο λόγο. Οι ρήξεις όμως πάντα προϋποθέτουν λόγο, οργάνωση, μομέντουμ και η εν λόγω τρόικα αλλά και άλλα κορυφαία στελέχη της μειοψηφίας δεν έχουν στο μυαλό τους ασύντακτες κινήσεις. Υπάρχει πάντα δε το τμήμα εκείνων των στελεχών γύρω από την Eφη Αχτσιόγλου (Χαρίτσης, Ηλιόπουλος, Τζανακόπουλος κ.ά.) που ναι μεν δεν ανήκουν σε όσους χάρηκαν με τα νέα δεδομένα, δεν αθροίζονται όμως στις δυνάμεις της Ομπρέλας, έχουν ξεχωριστό βηματισμό – και παρά τους διαύλους με όλα τα ρεύματα της συριζαϊκής πολυκατοικίας. Μαζί η Ομπρέλα και η εν λόγω ομάδα θα συγκροτούσαν ένα τεράστιο εσωτερικό μπλοκ.

Μέτωπο

Ξέχωρα όμως, το παιχνίδι αλλάζει και προς το παρόν δεν υπάρχει στρατηγική ενιαίου βηματισμού. Σε πολλούς δεν διαφεύγει και πως η ομάδα γύρω από την Αχτσιόγλου είναι εκλεγμένοι βουλευτές και βουλεύτριες σε αντίθεση με τους παλιούς της Ομπρέλας. Πάντως η πρώτη ΚΟ του Κασσελάκη την Πέμπτη και οι προτάσεις του για τις νέες θέσεις των γραμματέων, εκπροσώπων, συντονιστή των ΕΠΕΚΕ βρήκαν απέναντι τα δύο κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ (ομάδα γύρω από την Αχτσιόγλου και Ομπρέλα) και ο νέος πρόεδρος αντιμετώπισε ένα μπλοκ που δεν υπερψήφισε τις προτάσεις του, διαμορφώνοντας την εικόνα ενός μετώπου που θα «ελέγχει» και θα «περνάει από κρησάρα» τις κινήσεις του.

Στα πιο οργανωτικά, το σημείο τριβής της Ομπρέλας με τη νέα ηγεσία είναι η σύγκληση των οργάνων, ο χρόνος του συνεδρίου αλλά και η νέα στρατηγική γραμμή. Συνέδριο πάντως θέλουν και οι δυνάμεις των 6 συν 6 αλλά και η ΡΕΝΕ, όπως και ένα μέρος των παλιών προεδρικών (ΔΗΜΑΡ, Παπαδημούλης, Γέφυρα κ.ά.). Για πολλούς πάντως που ήταν παρόντες στην πρόσφατη σύσκεψη της Ομπρέλας, παρατηρήθηκε πέραν των τακτικών διαφωνιών με τη νέα ηγεσία, ένα ψυχικό ρήγμα με τον χώρο. Μικρομεσαία στελέχη με μακρά πορεία στο όλο ανανεωτικό εγχείρημα εμφανίζονταν αποστασιοποιημένοι αλλά και «ξένοι» με τη νέα πραγματικότητα. Μια άποψη πάντα που υπάρχει βέβαια, πιο οργανωμένη στους κόλπους του εν λόγω ρεύματος, είναι η συντεταγμένη στρατηγική μέχρι το συνέδριο. Αυτή η γραμμή φάνηκε να διαμορφώνεται μετά το τετ α τετ του Νίκου Φίλη με τον νέο πρόεδρο που πίσω από τις γραμμές εξέφραζε μια στάση αναμονής – χωρίς υποχωρήσεις από τις πάγιες αρχές του στελέχους αλλά και του ρεύματος όπου εκείνος εγγράφεται – παρά τις διαφοροποιήσεις.

Εκεχειρία

Ως σημείο εκεχειρίας εξάλλου καταγράφηκε η αυριανή μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών και άρα και ο δεύτερος γύρος τους όπου υπάρξει, αφού, σύμφωνα με πρόσωπα που έχουν εικόνα της Ομπρέλας, τα στελέχη της θεωρούν πως πολλές δικές τους δυνάμεις εμπλέκονται στη μάχη της κάλπης ενώ θα ήταν ανφέρ να πυροδοτήσουν κύμα εσωστρέφειας στο όλο κόμμα ενόψει των εκλογών. Ολοι αναμένουν την Πολιτική Γραμματεία και την Κεντρική Επιτροπή αλλά και το πώς θα κινηθεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Η περπατησιά του «κάβουρα» από τις δυνάμεις της μειοψηφίας δεν θα αναιρεί πως σε τακτά διαστήματα θα βλέπουμε δημόσιες βολές από ορισμένα στελέχη της.

Στο βάθος βέβαια, και πέραν του νέου προέδρου, οι δυνάμεις της Ομπρέλας βλέπουν ευθύνες και στον Αλέξη Τσίπρα, στο ανοιχτό «μεταπολιτικό» καταστατικό που έδωσε το δικαίωμα σε μέλος να βάλει για πρόεδρος αλλά και σε μια πορεία του κόμματος που υπήρξε για καιρό και οδήγησε στη νέα ηγεσία. Εχουν εξάλλου χρησιμοποιηθεί σκληροί όροι για τη νέα ηγεσία από την Ομπρέλα όπως «μεσσιανισμός» που όμως εκπορεύθηκε ή διαδέχθηκε έναν «αρχηγισμό» και που προφανώς στο βάθος της κοιτάει προς τη μεριά Τσίπρα. Στους κόλπους της Ομπρέλας υπάρχει ισχυρή τάση που θέλει να αποχωρήσουν με ρήξη.

Ως μομέντουμ έχουν το συνέδριο, αλλά με τη δεύτερη σκέψη πως την κορυφαία διαδικασία μπορεί να πάει πολύ πίσω ο νέος πρόεδρος ζυγίζοντας από τη μεριά του τον νέο συσχετισμό ή και κάνοντας τις νέες εσωτερικές συμμαχίες. Το φάντασμα της Αριστερής Πλατφόρμας (Λαφαζάνης, Στρατούλης κ.ά.) που έφυγε έχοντας μεγάλο ποσοστό στην ΚΕ και στην ΚΟ το καλοκαίρι του 2015 με το τρίτο Μνημόνιο αλλά μετά μέσω της ΛΑΕ ή άλλων σχηματισμών δεν κατάφερε να επιβιώσει στο πολιτικό σκηνικό, είναι ένα ακανθώδες θέμα που απασχολεί τις δυνάμεις των μειοψηφούντων.