Αργεντινή: “Τι συνεπάγεται η ελληνική εργασιακή «μεταρρύθμιση»;”

Στην Αργεντινή έχουν τα προβλήματά τους, αλλά ασχολούνται με την Ελλάδα. H αργεντίνικη ιστοσελίδα «rosarioplus» με τάση στα εργασιακά τα έβαλε με την χώρα και τις τελευταίες εξελίξεις στα εργασιακά.

Το δημοσίευμα αναφέρει:

«Πριν από μέρες το ελληνικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο που προώθησε η συντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο κανονισμός επιβάλλει ένα σύνολο αλλαγών που επηρεάζουν σημαντικά τα δικαιώματα και τις συνθήκες εργασίας. Για άλλη μια φορά, και σκόπιμα, η έννοια της «μεταρρύθμισης» αδειάζει από το περιεχόμενό της για να τη χρησιμοποιήσει ως ευφημισμό που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καλύπτει ή να κρύβει την επισφάλεια της εργασίας.

«Πίσω από τα μέτρα κρύβονται δύο προβλήματα»

Το εξώφυλλο του άρθρου στην ιστοσελίδα RosarioPlus

Η ελληνική κυβέρνηση γιόρτασε την επικύρωση των νέων εργατικών κανονισμών ως ιστορικό επίτευγμα, αλλά στους δρόμους χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν εναντίον της με το σύνθημα «δεν θα γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι». Αντιπολίτευση και συνδικάτα ανακοίνωσαν ότι θα αγωνιστούν για την κατάργησή του. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική μεταρρύθμιση δεν είναι παρά μια νέα έκφραση της διαρκούς πάλης μεταξύ αναζήτησης οικονομικού οφέλους έναντι κοινωνικών δικαιωμάτων και έχει ως αποτέλεσμα να ανοίξει η συζήτηση για το μέλλον της εργασίας πρώτα στην Ευρώπη, με την έννοια της αντιμετώπισης την περιοχή που αντιπροσώπευε καλύτερα το «Κράτος Πρόνοιας» και στη συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Λατινικής Αμερικής.

Ακολουθούν, οι παραλλαγές της ελληνικής εργασιακής ανασφάλειας.

Παράταση εργάσιμης ημέρας σε 13 ώρες και 6 εργάσιμες ημέρες

Αν και επίσημα η εργάσιμη ημέρα στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι 8 ώρες και 5 ημέρες την εβδομάδα, μεταξύ των αλλαγών που ενσωματώνονται στο νέο πρότυπο είναι η δυνατότητα να έχουν πρόσβαση α άτομα σε μια δεύτερη κενή θέση εργασίας με μέγιστο 5 ώρες την ημέρα, κάτι που δεν ήταν επιτρεπτό μέχρι τώρα. Η μόνη εξαίρεση είναι εάν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δύο θέσεων εργασίας.

Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι εταιρείες σε ορισμένους κλάδους που υπόκεινται σε εποχικότητα (όπως ο τουρισμός, που είναι πολύ σημαντικός για την ελληνική οικονομία) μπορούν να επιβάλουν έκτη εργάσιμη ημέρα για την οποία οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν επιπλέον 40 τοις εκατό στον ημερήσιο μισθό.

Πίσω από αυτά τα μέτρα που προφανώς θα έδιναν μεγαλύτερες δυνατότητες προόδου στους εργαζόμενους, κρύβονται δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι αν ληφθούν υπόψη οι ελάχιστοι κρατικοί έλεγχοι στην εργασία στην Ελλάδα, στην πράξη οι έξι εργάσιμες ημέρες την εβδομάδα θα γίνουν τελικά ο κανόνας. Το δεύτερο πρόβλημα είναι να γνωρίζουμε πραγματικά ποιο είναι το κίνητρο που υποστηρίζει την αναζήτηση μιας δεύτερης δουλειάς: είναι προσωπική πρόοδος ή δεν αρκεί μια μόνο δουλειά για να ζήσεις μια αξιοπρεπή ζωή;

Αν κρίνουμε από τα όσα συμβαίνουν στην Αργεντινή, η απάντηση φαίνεται να κλίνει προς τη δεύτερη επιλογή.

Σε επιφυλακή

Μια άλλη αμφιλεγόμενη αλλαγή που εφαρμόζει ο νέος νόμος αναφέρεται στις συμβάσεις για υπαλλήλους που θα είναι «εφημερίες», οι οποίοι ουσιαστικά δεν θα έχουν σταθερό ωράριο αλλά θα εργάζονται όταν το ζητήσει ο εργοδότης, εφόσον η ειδοποίηση γίνεται τουλάχιστον 24 ώρες νωρίτερα.

Θα χρεωθούν μόνο οι ώρες εργασίας και εάν ο εργαζόμενος αρνηθεί να εμφανιστεί, θα είναι υπεύθυνος για αθέτηση της σύμβασης.

Τα συνδικάτα υποστηρίζουν ότι η μόνη νομική προστασία για τους εργαζομένους είναι ότι η σύμβαση πρέπει να ορίζει έναν ορισμένο αριθμό εβδομαδιαίων ωρών που πρέπει να εκπληρώνονται, αλλά το χρονοδιάγραμμα μπορεί να τροποποιηθεί κατά την κρίση της εταιρείας, με το οποίο οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να προγραμματίσουν την ανάπαυση ούτε τον ελεύθερο χρόνο τους και, πολύ λιγότερο, να κάνουν δεύτερη δουλειά, έρχεται σε αντίθεση με το επιχείρημα της «προσωπικής προόδου» στο οποίο υποτίθεται ότι βασίζεται η παράταση του ωραρίου και των 6 εργάσιμων ημερών.

Ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας

Χωρίς αμφιβολία, το μέτρο που έσπασε τα νεύρα στα σωματεία και τα συνδικάτα ήταν αυτό που τιμωρεί τις συνδικαλιστικές ενέργειες και προβλέπει πρόστιμα 5 χιλιάδων ευρώ και έως 6 μήνες φυλάκιση σε όποιον αποφασίσει να «αποτρέψει ή να εμποδίσει την άφιξη ή την αναχώρηση ατόμων που θέλουν να πάνε στη δουλειά.»

Με την ενσωμάτωση προστίμων και την απειλή της φυλακής, τα συνδικάτα υποθέτουν ότι είναι ένας συνδυασμός μορφών εκφοβισμού της διαμαρτυρίας των εργαζομένων και περικοπή του δικαιώματος στην απεργία.

Απολύσεις «εξπρές» και συμβάσεις μαθητείας «για πάντα».

Εάν τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά, ο νέος κανόνας δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες να προβούν σε απολύσεις χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση ή αποζημίωση κατά το πρώτο έτος της σύμβασης.

Επίσης, παρατείνει τη δοκιμαστική περίοδο σε έξι μήνες. Από την άλλη, θεσπίζει πρόστιμα έως 10.500 εάν οι εργοδότες δεν δηλώσουν υπερωρίες εργαζομένων ή αλλαγές βάρδιας.

Σε σχέση με τις συμβάσεις μαθητείας, ο νέος νόμος ακυρώνει το δικαίωμα αποζημίωσης. Με ισχύ 6 μηνών, όποιος υπογράψει αυτές τις συμβάσεις δεν θα φτάσει ποτέ τους 12 μήνες που είναι απαραίτητοι για πρόσβαση σε αποζημίωση για απόλυση. Από πίσω κρύβεται μια άλλη μορφή εργασιακής ανασφάλειας που συνίσταται στη σύνδεση των συμβάσεων μαθητείας χωρίς ο εργαζόμενος να έχει πρόσβαση στα βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Αντιδράσεις

Η συντηρητική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο νόμος είναι απαραίτητος για την τόνωση της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας μετά την κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία Covid-19 και τα χρόνια της «λιτότητας» που επιβλήθηκαν από πιστωτές και διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Νομισματικού Ταμείου.

Για τον συνδικαλισμό και τους διαφορετικούς κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς που αντιτίθενται στη μεταρρύθμιση, αυτό είναι μια ιστορική οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα. Ενώ διεξαγόταν η ψηφοφορία στο κοινοβούλιο, τα κύρια ελληνικά συνδικάτα προκήρυξαν 24ωρη γενική απεργία και πανελλαδικές διαδηλώσεις. Συγκέντρωσαν την υποστήριξη δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικά, αν και υπήρξαν και κάποιες συγκρούσεις.

Αντιδράσεις υπήρξαν και εκτός Ελλάδας. Ο κύριος αντίκτυπος είναι στην Ευρώπη, όπου προοδευτικοί πολιτικοί τομείς προειδοποιούν ότι αυτή η μεταρρύθμιση έρχεται σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η οποία προωθεί μια δίκαιη οικολογική μετάβαση που σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, στο Ηνωμένο Βασίλειο σημειώνεται πρόοδος σε ένα έργο μείωσης των εργάσιμων ημερών από 5 σε 4 και παραλλαγές εργασίας στο σπίτι που, μέχρι στιγμής, έχουν δώσει καλά αποτελέσματα. Οι εταιρείες που δοκιμάζουν το έργο σταδιακά το ανανέωσαν γιατί διαπιστώνουν ότι η απόδοση των εργαζομένων είναι μεγαλύτερη.

Στην Αργεντινή, η οποία αντιμετωπίζει ένα ακόμη αβέβαιο πολιτικό μέλλον, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ώστε μια ενδεχόμενη εργασιακή «μεταρρύθμιση» να μην είναι τίποτα άλλο παρά ένας «δούρειος ίππος» που καθιστά επισφαλείς τις συνθήκες εργασίας και μειώνει τα δικαιώματα που επιτυγχάνονται. από εργάτες», καταλήγει το άρθρο της αργεντίνικης ιστοσελίδας.