Τι συμβαίνει στη Λωρίδα;

Αυτό που ξεκίνησε το περασμένο Σάββατο και συνεχίζεται ακόμα σήμερα που γράφω, είναι «η «11η Σεπτεμβρίου» του Ισραήλ; Ή μήπως η «Εξέγερση  του Γκέτο της Βαρσοβίας» του 1943; Ή τα «Δεκεμβριανά» του 1944 στην Αθήνα;

Έχει στοιχεία από όλα εκείνα τα μεγάλα δράματα αυτό που συμβαίνει τούτες τις ημέρες γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, το άθλιο παλαιστινιακό γκέτο που έχει εγκαθιδρύσει με τη βία το κράτος του Ισραήλ. Ότι την επίθεση οργάνωσε η τρομοκρατική ομάδα που  εξουσιάζει τη Λωρίδα, επίσης ισχύει. Ότι την οργάνωσε για να εξυπηρετήσει το Ιράν ή επειδή ελπίζει σε υποστήριξη του, όπως συνέβαινε με το ΚΚΕ  και τη Μόσχα το 1944,  και αυτό ισχύει.

Όποια προσπάθεια παραλληλισμού και αν επιχειρηθεί θα είναι προπαγανδιστική, για να καταδικαστεί είτε η δολοφονική επίθεση της Χαμάς είτε η μιλιταριστική επεκτατική πολιτική του Ισραήλ.  Ή για να υμνηθεί η «εξέγερση των αδικημένων κατά των ισχυρών» – δύσκολα θα βρει κανείς κάτι να πει για να υμνήσει το Ισραήλ. Ακόμη και ο κ. Μητσοτάκης στους απλούς πολίτες αναφέρθηκε: ««Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού του Ισραήλ…», δήλωσε.

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το Ισραήλ εμπορευματοποιεί συνεχώς τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των θαλάμων αερίων ώστε να μπορεί να εμπορευματοποιεί τα χωράφια των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, τα οικόπεδα τους στην Ιερουσαλήμ, τα υποτιθέμενα τέλεια λογισμικά υποκλοπής και τα ακόμη τελειότερα αντιβαλλιστικά συστήματα. Κυβερνάται από απίστευτη ακροδεξιά συμμαχία που συγκρότησε ο Μπενζαμίν Νετανιάχου μόνο και μόνο για μην τον κλείσουν φυλακή οι αντίπαλοί του.

Από την άλλη, ακραία ισλαμιστική ομάδα –αντίστοιχη των εβραίων φανατικών που κυβερνούν το Ισραήλ– κατέχει τη Γάζα και εξουσιάζει δύο εκατομμύρια ανθρώπους που το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να γεννοβολούν πολεμιστές, «μάρτυρες»  που θα αυτοκτονήσουν για να μείνουν στην εξουσία οι εκπαιδευτές τους.

Δυόμισι εκατομμύρια άνθρωποι, το μεγαλύτερο γκέτο στην ιστορία της ανθρωπότητας, υπάρχει επειδή επιπλέον εξυπηρετεί τους πολιτικούς σχεδιασμούς αραβικών πρωτευουσών που κολυμπούν στη χλιδή των πετροδολαρίων.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ γνωρίζει ότι ακόμη και αν, κατά το γνωστό δόγμα αντιποίνων, εξοντώσει πενταπλάσιους και δεκαπλάσιους  από όσους δολοφόνησε η Χαμάς, μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου, μπορεί να μη είναι αρκετό για να γλιτώσει τη φυλακή και να συνεχιστούν οι επωφελείς εμπορευματοποιήσεις.

Υποσχέθηκε λοιπόν κάτι μεγαλύτερο, κάτι «που θα αλλάξει τη Μέση Ανατολή». Πρέπει να φοβόμαστε ότι θα είναι κάτι πολύ χειρότερο από αυτά που συμβαίνουν και να ελπίζουμε, να ευχόμαστε, να μην το καταφέρει.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»