Sobrino de Botín: Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ γευμάτιζε στο πιο παλιό εστιατόριο του κόσμου

Πολλά από τα φαγητά που «απολαμβάνουμε» να καταναλώνουμε στις μέρες μας είναι αποτέλεσμα «υπεραιωνόβιων» συνταγών που περνούν από γενιά σε γενιά. Υπάρχει ωστόσο ένα εστιατόριο στην Ισπανία στο οποίο μπορείτε να καθίσετε και να γευτείτε παραδοσιακά πιάτα, στο ίδιο μέρος, που εξυπηρετεί πελάτες εδώ και σχεδόν 300 χρόνια. Το Sobrino de Botín, στη Μαδρίτη, θεωρείται το παλαιότερο εστιατόριο στον κόσμο σύμφωνα με τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες.

Tο Sobrino de Botín είναι επίσης γνωστό για την υπέροχη καστιλιάνικη κουζίνα

Όχι μόνο βρίσκεται συνεχώς σε λειτουργία από τον 18ο αιώνα, αλλά ο φούρνος του παρέμεινε αναμμένος ακόμη και κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και της πανδημίας COVID-19. Επιπλέον, το κτίριο που στεγάζει τον Sobrino de Botín είναι ακόμη παλαιότερο – χρονολογείται από το 1590. Σήμερα, το εστιατόριο στεγάζει τέσσερις ορόφους και η πρόσβαση γίνεται μόνο από μία ξύλινη πόρτα. Απασχολεί εβδομήντα εργαζόμενους και χωράει έως και διακόσιους πελάτες.

Η ιστορία του

Αυτό το διάσημο εστιατόριο ιδρύθηκε από έναν Γάλλο σεφ ονόματι Jean Botin το 1725 με το όνομα Casa Botín. Καθώς αυτός και η σύζυγός του δεν είχαν παιδιά, το εστιατόριο κληρονομήθηκε από έναν από τους ανιψιούς του το 1753. Τότε ήταν που μετονομάστηκε σε Sobrino de Botín, αναφερόμενο στη νέα διοίκηση – και έκτοτε διατηρεί αυτό το όνομα. Το εν λόγω εστιατόριο άλλαξε και πάλι ιδιοκτήτη τον 20ό αιώνα, όταν αγοράστηκε από την οικογένεια González, η οποία εξακολουθεί να το λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Ο Ernest Hemingway επισκέπτονταν συχνά το εστιατόριο και αναφέρθηκε σε αυτό ακόμη και στο βιβλίο του «Ο ήλιος επίσης ανατέλλει (1926)».

Εκτός από τη μακρά ιστορία του, το Sobrino de Botín είναι επίσης γνωστό για την υπέροχη καστιλιάνικη κουζίνα, ιδίως για το φημισμένο σε όλο τον κόσμο ψητό γουρουνόπουλο με πατάτες και ισπανικό ζαμπόν στο πλάι.

Μετρώντας εκατοντάδες χρόνια στον χώρο(κυριολεκτικά), το εστιατόριο «έχει γίνει μάρτυρας» όχι μόνο πολλών ιστορικών γεγονότων αλλά και έχει φιλοξενήσει πολλές διάσημες προσωπικότητες, οι οποίες πέρασαν από τις πόρτες του ανά τα χρόνια. Για παράδειγμα, ο Francisco de Goya εργάστηκε στην κουζίνα του πριν γίνει ζωγράφος. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ο Ernest Hemingway επισκέπτονταν συχνά το εστιατόριο και αναφέρθηκε σε αυτό ακόμη και στο βιβλίο του «Ο ήλιος επίσης ανατέλλει (1926)». Βέβαια, οι γεύσεις του συνεχίζουν να κερδίζουν τους σημερινούς ουρανίσκους, καθιστώντας το Botín, όπως είναι ευρέως γνωστό από τους ντόπιους, βασικό συστατικό της Μαδρίτης.

*Με πληροφορίες από: Mymodernmet | Κεντρική φωτογραφία θέματος:  Flickr | manuel m. v.