Αχιλλέας Μπέος – Στέφανος Κασσελάκης: Κάπου στη μέση η αλήθεια και οι υπερβολές

Η Ελλάς των θαυμάτων, καθώς φαίνεται, μέσα από πολλές κερκόπορτες και όχι ορθάνοιχτες θύρες, επιδιώκει και πετυχαίνει ν’ αναστατώνει το ρωμέϊκο σύμπαν, με την φανατισμένη προβολή, τόσο στις σχέσεις των πολιτών της, όσο και από τα ποικίλα ΜΜΕ, διάφορες «ιδιοτροπίες» διασημοτήτων αλλά και ασημοτήτων.

Ατυχώς το πράσινο φως της τελευταίας αναστάτωσης, αναφορικά με τις «ιδιαιτερότητες», το άναψε και μάλιστα με το κύρος του αρχηγού κόμματος ο νεοφερμένος από τις ΗΠΑ Στέφανος Κασσελάκης. Συγκέντρωσε ένα μάτσο από μικρόφωνα και τηλεοπτικές κάμερες για να προβάλλει ως ανεπανάληπτης γοητείας, τον αρσενικό του σύμβιο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και προχώρησε σε … αρχηγικές οδηγίες προς τους ναυτιλομένους στα θολά νερά της τρικυμιώδους ημιμάθειας.

Μα πώς; Πώς; Προτείνοντας, σε video της TV πώς ν’ αποκτάς, χωρίς την ερωτική γενετήσια σύλληψη, απογόνους και μάλιστα με την (μάλλον επί χρήμασι) συνδρομή ξένου επιβήτορος σε επίσης ξένη αποδέκτρια της γενετήσιας ερωτικής συνεύρεσης!

Περιττό εδώ να επαναλάβουμε και κάτι που το ζουν κοινωνίες παιδαγωγικά απροστάτευτες από την επισημοποίηση και άλλων «ιδιαιτεροτήτων» όπως η παιδοφιλία, παιδεραστία και ομοφυλοφιλία και μάλιστα σε κόλπους άσκησης θρησκευτικών λειτουργημάτων.

Ο κ. Κασσελάκης φαίνεται να αναζητεί εναγωνίως την αποκάλυψη και άλλων ιδιαιτεροτήτων κοινωνικής συμπεριφοράς.

Σε όλη την παραπάνω παράγραφο, συμπυκνώνεται η εναρκτήρια εμφάνιση του κυρίου Στέφανου Κασσελάκη, ως με τον αέρα του πολιτικού Προφήτου, ενώπιον του ελληνικού λαού, καθοδηγητή σ’ ένα τρόπο ζωής, ή άλλως modus vivendi, που έχει μηδενική αξία στις απαιτήσεις ενός κράτους και μιας κοινωνίας που μαστιγώνεται αλύπητα:

α) Από την επί 49 χρόνια κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, στο ήμισυ σχεδόν της εθνικής επικράτειας της Αδελφής Κύπρου, από τα βανδαλικά στρατεύματα κατοχής της Τουρκίας. Και μάλιστα χωρίς την παραμικρότερη επέμβαση του ΟΗΕ, που δια του Συμβουλίου του Ασφαλείας έχει εκδώσει προς εφαρμογή πάνω από 5 ψηφίσματα, για την εκδίωξη των εισβολέων της Κύπρου, με όπλα του ΝΑΤΟ!

β) Δεν σε αφορούν βρε Στέφανε τα εθνικά θέματα της εκ πατρός πατρίδας σου, που τα θάβεις στην άγνοια και την αδιαφορία και αναλώνεσαι στη δημιουργία απογόνου σου με τις επιεικώς καταγέλαστες γιατί όχι και ναζιστικές αντιλήψεις περί ευγονίας της αρίας φυλής μεθόδους υιοθεσίας; Είσαι ή όχι, έστω και ως αλεξιπτωτιστής, βασικός εκπρόσωπος της μείζονος αντιπολίτευσης; Έτσι χρεώνεις το κόμμα σου στη συνείδηση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας;

γ) Γιατί δεν ξεκαθαρίζεις τη θέση σου ως προς τον άκριτο, ασύμφορο και επικίνδυνο πολλαπλασιασμό των επιθετικών αμερικανονατοϊκών πολεμικών βάσεων όχι μόνον στην Κρήτη, αλλά και στη Θεσσαλία και  τον Έβρο;

Στα θέματα αυτά αγαπητέ Στέφανε, ή δείχνεις μηδενικό ενδιαφέρον ή δίνεις την εντύπωση ότι χαρίζεσαι στην εξ υιοθεσίας σου πατρίδα των ΗΠΑ. Αν όμως αυτό συμβαίνει, τότε είσαι καταδικασμένος, στην απόρριψή σου από μέγα τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης. Ας μη προχωρήσουμε και στα άλλα καυτά θέματα της κοινωνικο-οικονομικής επικαιρότητας, που όπως όλα δείχνουν, από τα πρώτα βήματα της ελληνικής πολιτικής πορείας σου, θα σε κρατούν διαρκώς αδιάφορο. Αλλά η αδιαφορία αυτή, κατά τα φαινόμενα, δεν αποκλείεται να σε αποκόψει οριστικά από τον ελληνικό πολιτικό ομφάλιο λώρο, για να μην πούμε και από την ίδια την ελληνική κοινωνία.

Η «οργή» του Αχιλλέα Μπέου

Το εκπληκτικό ποσοστό 55,11% της εκλογής του Αχιλλέα Μπέου ως δημάρχου Βόλου από την πρώτη Κυριακή των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην κυριολεξία άνοιξε τους κρουνούς καταγγελιών στη συνείδηση του παρορμητικού δημάρχου. Άλλο που δεν ήθελαν όλα τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και  το Διαδίκτυο…

Τα έβαλε με τους γιατρούς και δικηγόρους, μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, βαπτίζοντάς τους ως φορείς πολιτικής διαφθοράς. Δεν γλύτωσαν από τα πυρά του και οι δημοσιογράφοι, τα κανάλια και το Διαδίκτυο…

Βέβαια ο Αχιλλέας Μπέος δέχτηκε σφοδρές επικρίσεις ακόμη και από πολιτικούς και δημοσιογράφους με τεκμηριωμένη αριστερή συνείδηση, όχι τόσο για  τις πολιτικές του επιλογές, όσο για την επιθετικότητα του λόγου του και μάλιστα με λέξεις που αναφέρονται στις ερωτικές «ιδιαιτερότητες», οι οποίες παρουσιάζονται με … ευπρεπέστερο γλωσσικό ιδίωμα, από τους επικριτές του.

Έτσι οι συνηθισμένες λέξεις της σεξολογικής γλωσσολογίας, ενεργητική και παθητική ομοφυλοφιλία, παρουσιάστηκαν δια του στόματος του Αχιλλέα Μπέου με το γνωστό αγοραίο ιδίωμα π@@στ@ς και κ@λ@μπ@ρ@ς.

Αυτά ως προς την αθυροστομία του κυρίου Μπέου. Αν όμως εξετάσουμε το ακροατήριο του Αχιλλέα Μπέου και μάλιστα τους βολιώτες δημότες, κρίνουμε περιττό να τονίσουμε ότι ο Βόλος είναι σημαντικότατη πόλη της ελληνικής επικράτειας, με πληθυσμό 85.803 κατοίκους (τελευταία απογραφή).

Ο πληθυσμός αυτός ζει και απολαύει ένα υψηλό επίπεδο μορφωτικής αγωγής με τη Στέγη των Ιώνων, το Κέντρο Τέχνης «Τζόρτζιο ντε Κίρικο», το Λαογραφικό Κέντρο Κίτσου Μακρή, το Μουσείο Βιομηχανικής Ιστορίας, Τυπογραφικό Μουσείο της εφημερίδας «Θεσσαλία», το Σιδηροδρομικό Μουσείο και το Μουσείο του Θεόφιλου στην Ανακασιά. Και χώρια τα Διεθνή Φεστιβάλ, οι Εκθέσεις και 9 αδελφοποιημένες με το Βόλο πόλεις (Ροστόφ, στον Ντον (Ρωσία), Πλεβέν (Βουλγαρία), Λε Μαν (Γαλλία), Σότσι (Ρωσία), Αντοφαγάστα (Χιλή), Σμεντέρεβο (Σερβία).

Έκρινα σκόπιμη την προβολή της άλλης πλευράς της οργανωμένης πολιτιστικής διαβίωσης ενός πληθυσμού, που επέλεξε ως δήμαρχό του με συντριπτική πλειοψηφία τον Αχιλλέα Μπέο, συνεπής προς το δικαστικό εθιμικό δόγμα «Μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσεις».

Συμπέρασμα! Τόσο κάποιες παρορμητικές αθυροστομίες που -κακά τα ψέματα-όχι τόσο από κακία, όσο από σκωπτική διάθεση χρονολογούνται από την εποχή των «εξ αμάξης» σκωμμάτων στα Ελευσίνια μυστήρια, όλες αυτές οι ιστορικές συγκυρίες πρέπει να κρίνονται όχι με αφορισμούς και κατάρες, αλλά με κάποια αυτοσυγκρατημένα χαμόγελα πολιτισμένης ανοχής…