«Παρακαλώ σταματήστε» – Η συγκλονιστική έκκληση του Ρότζερ Γουότερς για ειρήνη

Ο Ρότζερ Γουότερς εδώ και δεκαετίες έχει σταθεί στο πλευρό της ειρήνης στην Παλαιστίνη. Με αφορμή τον πόλεμο στη Γάζα, βιντεοσκόπησε το δικό του μήνυμα, το δικό του όνειρο

«Καλησπέρα σας

Αυτό έγραψα πριν από δύο μέρες. Στις 11 Οκτώβρη. Θα σας το διαβάσω.

Ο τίτλος είναι απλώς Γάζα.

Η καρδιά μου είναι βαριά. Είμαι θλιμμένος και θυμωμένος. Έχω πράγματα να πω, προφανώς.

Εδώ και είκοσι χρόνια φωνάζω γι’ αυτό θέμα. Το μήνυμά μου είναι απλό.

Όλα αυτά τα χρόνια νιώθω ότι σχεδόν κωφεύουμε στις εκκλήσεις της Μητέρας Φύσης για ίσα ανθρώπινα δικαιώματα, για τους αδελφούς και τις αδελφές μας.

Τα ίσα ανθρώπινα δικαιώματα είναι το μόνο αντίδοτο στον πόλεμο.

Το προηγούμενο Σάββατο ακούσαμε κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου.

Τα καταδικάζω χωρίς κανέναν ενδοιασμό.

Μπορούμε όλοι να κοιτάξουμε προς τα εμπρός σε έναν κόσμο χωρίς πόλεμο;

Έχω μια Παλαιστίνια φίλη, που μένει στη Βηρυτό. Μου έστειλε μήνυμα μέσα στη νύχτα ότι έντεκα μέλη της οικογένειάς της, συμπεριλαμβανομένου ενός εξαδέλφου της δύο ετών, σκοτώθηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, καθώς κάθονταν μέσα στο σκοτάδι στη Γάζα τη νύχτα της Κυριακής.

Η Ναόμι Κλάιν σε ένα άρθρο στον Guardian χτες είπε ότι αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί να συνεχιστεί. Συμφωνώ με τη Ναόμι Κλάιν.

Αυτή είναι η πρότασή μου για το τι θα πρέπει να γίνει.

Είναι απλώς μια γνώμη.

Πρώτον, απαιτείται μια άμεση και διαρκής κατάπαυση πυρός. Κανένας σκοτωμός από κανέναν. Και από τη Χαμάς και από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.

Και μετά τι; Πώς να αποτρέψουμε τη μελλοντική αιματοχυσία.

Δεύτερον, να κάτσουν γύρω από ένα τραπέζι και βρουν τις βασικές αρχές μίας λύσης ενός κράτους σε όλη αυτή την διαολεμένη κατάσταση.

Μια λύση που να στηρίζεται στον σεβασμό για τα ίσα ανθρώπινα δικαιώματα υπό το διεθνές δίκαιο.

Ένα νέο κράτος με ίσα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους τους κατοίκους του, ανεξαρτήτως εθνότητας, ή θρησκείας ή προηγούμενης εθνικότητας.

Αυτό το νέο κράτος θα είναι – και το έχω υπογραμμίσει αυτό – μια πραγματική δημοκρατία.

Τρίτον, η υποψία μου είναι ότι το Σύνταγμα του νέου κράτους θα πρέπει να περιλαμβάνει προβλέψεις για ακροάσεις αλήθειας και επανασυμφιλίωσης όπως είχαν στην Νότια Αφρική μετά το απάρτχαϊντ.

Τέταρτον, ένα άλλο ζήτημα. Προφανώς τα υψίπεδα του Γκολάν δεν αποτελούν τμήμα του. Είναι τμήμα της Συρίας στην οποία ανήκουν.

Αυτό είναι το όνειρο.

Η καρδιά μου είναι ακόμη βαριά.

Θρηνώ για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου στους Ιερούς Τόπους: Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Εβραίους, Δρούζους, Άθεους και Αγνωστικιστές.

Μπορούμε όλοι να κοιτάξουμε προς τα εμπρός σε έναν κόσμο χωρίς πόλεμο;

Πιστεύουμε στα καθολικά ανθρώπινα δικαιώματα ή όχι;

Ονειρευόμαστε έναν κόσμο όπου όλοι οι άντρες και οι γυναίκες είναι ίσοι υπό τον νόμο ή όχι;

Ο πατέρας του από το 1914 έως το 1944 ονειρεύτηκε αυτό το όνειρο.

Σκοτώθηκε στην Ιταλία πολεμώντας τους Ναζί υπερασπιζόμενος αυτό το όνειρο.

Και εγώ ονειρεύομαι αυτό το όνειρο.

Χωρίς «εάν», χωρίς «και», χωρίς «αλλά».

Και εγώ ονειρεύομαι αυτό το όνειρο.

Έτσι, «σε όποιον αφορά»: Παρακαλώ σταματήστε.

Με αγάπη

Ρ.»