Ισραήλ – Γάζα: υπάρχει περιθώριο για μια πορεία που δεν θα οδηγήσει στην καταστροφή

Ας μη γελιόμαστε. Προφανώς και το Ισραήλ μπορεί να κάνει μια νικηφόρα χερσαία εισβολή στη Γάζα.

Όση αντίσταση και να συναντήσει δεν παύει να μπορεί να παρατάξει εκατοντάδες χιλιάδες ενόπλους, πλήθος τεθωρακισμένων, αεροπορία, τεράστιες δυνατότητες κυβερνοπολέμου.

Μπορεί, ας το πούμε απλά, να ισοπεδώσει τη Γάζα.

Ακόμη και εάν αυτό πάρει λίγο παραπάνω χρόνο και έχει μεγαλύτερο κόστος και για την ισραηλινή πλευρά, στο τέλος το Ισραήλ μπορεί να πετύχει αυτό τον σκοπό.

Δηλαδή, να εξουδετερώσει το μεγαλύτερο μέρος του δυναμικού της Χαμάς και τον εξοπλισμό της και να καταστρέψει όλες τις υποδομές της μέσα από ένα συνδυασμό ανάμεσα σε ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς και χερσαία επέμβαση.

Μόνο που η χερσαία εισβολή σημαίνει ότι το αποτέλεσμα θα είναι και μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γάζας θα οδηγηθεί στην προσφυγιά. Που δεν θα είναι προσωρινή, γιατί και να θέλει κάποιος να γυρίσει μάλλον δεν θα υπάρχει τίποτα στο οποίο να γυρίσει.

Άρα θα έχουμε ένα νέο κύμα ξεριζωμένων, ένα νέο κύμα προσφύγων.

Με τις περισσότερες οικογένειες να μετρούν και θύματα.

Είναι ακόμη πιθανό η χερσαία εισβολή, αναγκαστικά ιδιαίτερα βάναυση, να σημαίνει μια ευρύτερη ανάφλεξη στην περιοχή.

Όλα αυτά τα αντιλαμβάνονται κράτη και διπλωματίες.

Γι’ αυτό και παρατηρεί κανείς ένα «κράτημα», μια καθυστέρηση, μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα ανθρωπιστικά προβλήματα.

Ακόμη και στο ίδιο το Ισραήλ γίνεται ως ένα βαθμό αυτή η συζήτηση.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και Ισραηλινοί πολίτες που έχουν συγγενείς τους ομήρους στη Γάζα, λένε ότι η λύση δεν είναι να βομβαρδιστούν αθώοι.

Όλα αυτά είναι σημαντικά.

Ανοίγουν ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας, ώστε να μην υπάρξει μια πλήρης κάθοδος στην κόλαση, ένας πόλεμος που απλώς θα αυξήσει τον πόνο και τα αδιέξοδα.

Σημαίνουν όλα αυτά ότι δεν πρέπει να τιμωρηθούν οι εγκληματίες της Χαμάς;

Ότι επί της ουσίας η οργάνωση δεν πρέπει να χάσει την ικανότητά της να σπέρνει τον τρόμο και τον θάνατο;

Ότι δεν χρειάζεται ένοπλη δράση;

Κάθε άλλο!

Όλα αυτά χρειάζονται, αλλά όλα αυτά δεν είναι βέβαιο ότι θα εξυπηρετηθούν με μια ισοπέδωση της Γάζας και μια τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή.

Αντιθέτως, μια συνολικότερη συνεννόηση της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών της περιοχής, που να αποσκοπεί στην τιμωρία των ενόχων, στην εξασφάλιση ότι το Ισραήλ δεν απειλείται και δεν απειλεί, και κυρίως στην εκκίνηση μιας διαδικασίας επίλυσης του Παλαιστινιακού που θα έχει ορίζοντα τη διαμόρφωση Παλαιστινιακού κράτους, θα μπορούσε να αποφέρει πολύ περισσότερα και το κυριότερο να ανοίξει ένα δρόμο ειρήνης.

Όσο δεν ξεκινούν μεγάλης κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις υπάρχει περιθώριο για μια τέτοια κατεύθυνση.

Όσοι εμπλέκονται στη σύγκρουση θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί και να μην αφήσουν τα πράγματα να οδηγηθούν σε δρόμους χωρίς επιστροφή.