Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Ποιος μεγαλώνει την κόρη του στα 80 του χρόνια

Λεπτομέρειες για τον ρόλο του ως γονιού μιας κόρης έξι μηνών αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του στη «Guardian», ο αξεπέραστος κινηματογραφικός ηθοποιός, Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Παραδέχτηκε ο ίδιος ότι δεν είναι εκείνος που σηκώνει τα μεγάλα βάρη της ανατροφής της μικρούλας Τζία, αλλά η σύντροφός του, Τίφανι Τσεν. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκε σε ό,τι αφορά την πατρική του ιδιότητα.

Πατρική φιγούρα

Σε ένα κόσμο που η μητρική συνεισφορά θεωρείται απολύτως δεδομένη, η αλήθεια είναι ότι ο ρόλος της πατρικής φιγούρας, όπως επισημαίνουν και οι ειδικοί της ψυχικής υγείας, είναι εξίσου σημαντικός και παραγνωρισμένος.

Μάλιστα, μιλώντας ο Ντε Νίρο γι’ αυτό που λέμε υστεροφημία -κι αν μη τι άλλο από έναν καλλιτέχνη σαν αυτόν και του βεληνεκούς του, περιμένουμε με ενδιαφέρον να ακούσουμε τι πιστεύει- έδωσε μια άλλη διάσταση που περιλαμβάνει μέσα και τη δική του επιρροή από τον πατέρα του. Επίσης, αναφέρθηκε και στο πόσο, όσο μεγαλώνει, νιώθει την ανάγκη να περνάει περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του.

Εκείνος είναι στα 80 του πλέον, ενώ η σύντροφός του είναι 45 ετών. Ο πρωταγωνιστής του «Ταξιτζή» λέει ότι απολαμβάνει την πατρότητα.

Στην εν λόγω συνέντευξή του, όπως αναφέρει για την ανατροφή της κόρης του, «Είμαι εκεί, υποστηρίζω την φίλη μου, αλλά εκείνη κάνει τη δουλειά. Και, βεβαίως, έχουμε βοήθεια, κάτι που είναι πολύ σημαντικό».

Εκείνος είναι στα 80 του πλέον, ενώ η σύντροφός του είναι 45 ετών. Ο πρωταγωνιστής του «Ταξιτζή» λέει ότι απολαμβάνει την πατρότητα, ενώ ο ίδιος έχει μια διαφορετική αλληλεπίδραση με την κορη του έναντι των μεγαλύτερων παιδιών του αλλά και των εγγονιών του.

Η υστεροφημία και η καλλιτεχνική κληρονομιά

Για το θέμα της υστεροφημίας του, αναφέρθηκε στη δουλειά του πατέρα του και πόσο θέλει αυτό να μην χαθεί. Να σημειωθεί ότι ο πατέρας του ήταν καλλιτέχνης εν γένει, ζωγράφος, ποιητής και γλύπτης. Αυτό τον ενδιαφέρει να μην χαθεί, το έργο του Ντε Νίρο του πρεσβύτερου.

«Φυσικά σκέφτομαι στην ηλικία μου για τον θάνατο… Δεν με σταματά όμως.»

«Σκέφτομαι για την υστεροφημία του, την κληρονομιά του. Προσπαθώ να την διατηρήσω. Για μένα ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ένας αυθεντικός της τέχνης. Και δεν θέλω να αναβιώσω αυτό που δημιούργησε εκείνος. Θέλω μόνο τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου να ξέρουν ποιος ήταν, για ποια πράγματα πάλεψε».

Με το βλέμμα στο μέλλον

Όταν ρωτήθηκε για το ποια ήταν η γνώμη του πατέρα του για τη δική του δόξα και διασημότητα είπε: «Νομίζω ότι ήταν περήφανος για μένα. Και την ίδια ώρα, λιγάκι ζήλευε. Αλλά πάντα, μα, πάντα, ήταν περήφανος για μένα». Εξήγησε ότι αυτά τα πολύπλοκα και σύνθετα συναισθήματα είναι φυσιολογικά μέσα στις οικογένειες, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπιούνται μεταξύ τους τα μέλη τους.

Για το θέμα της ηλικίας, ποιες είναι οι συνειδητοποιήσεις του και το τι εύχεται για το μέλλον, ήταν ειλικρινής: «Φυσικά σκέφτομαι στην ηλικία μου για τον θάνατο… Δεν με σταματά όμως. Απλώς έχω συναίσθηση». Δήλωσε ότι εκτιμά ιδιαίτερα τον χρόνο που περνά με την οικογένειά του, ενώ αυτό που εύχεται για το μέλλον, είναι… απλώς να συνεχίσει να ζει.