Η νύχτα τον επίσκοπο, οι αυτοδιοικητικές… νέα Ενωση Κέντρου – Άλλος κάνει το σταυρό του, άλλος ρίχνει τα καντήλια

Επινίκια

Τα επινίκια της αντιπολίτευσης συνεχίζονται – και οι ερμηνείες αντιστοίχως – ενώ το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να «κατεβάσει» το θέμα από το προσκήνιο της επικαιρότητας, για να περιορίσει επικοινωνιακά την πολιτική ζημιά. Και κυρίως να διαφυλάξει το κύρος του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Το οποίο έχει τρωθεί πολιτικά…

«Καβγάδες»

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι τέσσερις από τις πέντε περιφέρειες που έχασε η κυβέρνηση, οφείλονται σε ενδο – παραταξιακούς «καβγάδες». Αυτό είναι γεγονός, ανεξάρτητα αν στο δεύτερο γύρο τους γαλάζιους «αντάρτες» τους στήριξαν και αντιπολιτευόμενοι παράγοντες ανοιχτά ή υπογείως. Ομως και αυτό έχει την πολιτική του σημασία. Δηλαδή για ποιο λόγο οι ψηφοφόροι της Νέα Δημοκρατίας επέλεξαν τον «αντάρτη» από τον νομιμόφρονα;

Αντιδράσεις

Πηγές μου από τον δεξιό χώρο με πληροφορούν ότι πρώτον, ήταν η αντίδραση δεξιών ψηφοφόρων – ένα μέρος τουλάχιστον – προς την … κεντροδεξιά ηγεσία, δεύτερον, αντίδραση σε διάφορα τοπικά συστήματα πελατειακών σχέσεων και τρίτον, ένα πλέγμα προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων. Αυτά!

Το προξενείο;

Μου έκανε, πάντως, εντύπωση το γεγονός ότι δεν είδα αυτή τη φορά αναστάτωση στην κυβέρνηση σχετικά με την επιρροή ή όχι του τουρκικού προξενείου στις περιφερειακές εκλογές – για την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Ολα εντάξει ήταν; Ετσι….

Αλλού…

Ομως η Νέα Δημοκρατία κέρδισε πριν από 3,5 μήνες τις εκλογές, θα έχει την πλειοψηφία στη Βουλή για περισσότερα από 3,5 χρόνια διακυβέρνησης. Μπορεί να βάλει λίγο βάμμα, καμμιά γάζα και με τον χρόνο οι πληγές θα κλείσουν…. Γιατί το λέω; Διότι αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες…

«Συστημική ευστάθεια»

Μόλις «άνοιξαν» οι εξελίξεις στην κεντροαριστερά! Τα δύο κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ευρισκόμενα στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης, καλούνται να επιλύσουν το πρόβλημα της … «συστημικής ευστάθειας» της πολιτικής σκηνής. Δηλαδή να διαμορφώσουν το αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας. Και προφανώς σ΄αυτές τις περιπτώσεις ένα συν ένα δεν κάνει δύο, μπορεί να κάνει ένα μπορεί και τρία….

Στο 1958

Αν θέλουμε να βρούμε μία ιστορική αναλογία του ελληνικού πολιτικού συστήματος πρέπει να ανατρέξουμε στο 1958, την χρονιά που η ΕΔΑ με 24,42% έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και το Κόμμα των Φιλελευθέρων ήλθε τρίτο, με 20,67% – πρώτη βεβαίως η ΕΡΕ. Τότε για άλλους λόγους – ήταν ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» που τον εκπροσωπούσε η ΕΔΑ – ο συμμαχικός παράγοντας και η επιχειρηματική ελίτ αποφάσισαν να συγκροτήσουν – στην ίδια «περιοχή», στην κεντροαριστερά – τον άλλο πόλο του δικοματισμού. Το κατάφεραν. Και στις εκλογές του 1961 η Ενωση Κέντρου έκανε την παρθενική της εμφάνιση.

Νέο κόμμα;

Η «συστημική ευστάθεια» είναι αναγκαία σ΄ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς – αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν διάφορες πλευρές. Για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο…. Κι είναι αναγκαία η συγκρότηση ενός μεγάλου κεντροαριστερού κόμματος. Αν αυτό θέλουν οι «απο πάνω», στην παρούσα φάση έχουν αρχίσει να το θέλουν κι οι «από κάτω». Αυτό διαπιστώθηκε στις τελευταίες εκλογές.

Ανοιξε

Αν αυτός είναι ο «καμβάς» δεν σημαίνει ότι και το έργο του «ζωγράφου» θα είναι εύκολο. Το βράδυ της Κυριακής, αλλά και τα τηλεοπτικά πάνελ της Δευτέρας άνοιξαν το θέμα. Και είναι βέβαιο ότι στο επόμενο διάστημα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έρχεται και θα επανέρχεται στο προσκήνιο.

Χιαστί!

Γνωρίζουμε ήδη ότι ένα σημαντικό τμήμα του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ επιθυμεί τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Πιθανόν να είναι μειοψηφία, αλλά αυτό δεν είναι σαφές. Επίσης γνωρίζουμε ότι ο νέος πρόεδρος κ. Στέφανος Κασσελάκης και η ηγετική του ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επιθυμεί τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ομως τα πράγματα δεν είναι απλά.

Αρνητικοί

Ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης και η ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη δεν θέλει ούτε να το ακούει κι αν συρθεί σε μία τέτοια επιλογή θα είναι για το «ανατινάξει». Επίσης η αντιπολίτευση της Κουμουνδούρου – πιο πολιτική – μπορεί να δεχθεί κάτω από προϋποθέσεις. Φάνηκε και από τις δηλώσεις του κ. Πάνου Σκουρλέτη που δεν αρνήθηκε τη συνεργασία – αλλά όχι νέο κόμμα.

Η νέα «Ενωση Κέντρου»

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε περίοδο αναταράξεων. Στο λυκόφως της υπαρξιακής του κρίσης. Το νέο δεν έχει γεννηθεί και το παλιό δεν έχει πεθάνει ακόμη! Το μέγα ζητούμενο είναι η αριστερή του πτέρυγα. Αν θα φύγει – ολόκληρη – πότε θα φύγει και με ποιο τρόπο. Αν και η υπαρξιακή της αγωνία είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της κομματικής πλειοψηφίας. Συζητήσεις πολλές. Αυτό όμως είναι προϋπόθεση για να δημιουργηθεί η νέα… «Ενωση Κέντρου»!

«Μεσσιανικά»

Από την άλλη πλευρά ο κ. Κασσελάκης αρχίζει να διαμορφώνει «μεσσιανικά» χαρακτηριστικά – ήδη συζητείται ευρύτατα εντός και εκτός της Κουμουνδούρου. Και συνηθίζει πλέον να χρησιμοποιεί το πρώτο ενικό, κάτι εντελώς παράδοξο για τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.

Με ανάρτηση

Τελευταία σημάδι των «μεσσιανικών» του εκδηλώσεων είναι ο ορισμός της κυρίας Διάνα Βουτυράκου – μιας εξαιρετικής επιστημόνισσα – σε συντονίστρια μικρών θεματικών «think thank» τα οποία θα συνεργάζονται απευθείας μαζί του. Το ανακοίνωσε με ανάρτηση του στο fb! Θα μπορούσε να το ανακοινώσει την Τετάρτη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας! Εχει ήδη καταργήσει το κόμμα, τις δομές του και λίγο ακόμη και θα πάρει κανένα γάιδαρο και θα αναζητά … ωσαννά!

Ο παλιός

Τουλάχιστον το περιβάλλον οφείλει να τον προστατέψει. Κι αν είναι δυνατόν, στην επικοινωνία που έχει με τον πρώην πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, ο παλιός ας του εξηγήσει ορισμένα πράγματα. Δεν είναι κακό! Εκτός κι αν περιμένουμε νέο άρθρο στην τελευταία σελίδα της «Αυγής»…