Η υποστήριξη του Ισραήλ και η προστασία των Παλαιστινίων δεν είναι αντιφατικές πολιτικές

Με ποιανού πλευρά είστε — των Ισραηλινών ή των Παλαιστινίων; Πιστεύετε ότι η δυτική πολιτική θα έπρεπε να υποστηρίζει το Ισραήλ, στον απόηχο της μεγαλύτερης σφαγής Ισραηλινών αμάχων από την ίδρυση του κράτους το 1948; Ή πιστεύετε ότι η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου διαπράττει η ίδια μαζικές θηριωδίες στη Γάζα και ότι η δυτική πολιτική θα έπρεπε να ασκεί τη μέγιστη πίεση στο Ισραήλ για να σταματήσει;

Αυτοί είναι οι δυαδικοί όροι με τους οποίους διεξάγεται μεγάλο μέρος της συζήτησης για τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων. Αλλά μιλώντας με υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μου κάνει εντύπωση ότι αυτή δεν είναι η προσέγγιση των περισσότερων δυτικών ηγετών που έχουν εμπλακεί με το Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα. Υποστηρίζουν ότι η καλύτερη ευκαιρία για την αποτροπή μιας ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα είναι η υποστήριξη του Ισραήλ.

Ο ΟΗΕ προειδοποιεί για επικείμενη καταστροφή

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών στη Γάζα αυξήθηκε σε 2.837

Αυτό ακούγεται παράδοξο – ακόμη και υποκριτικό. Αλλά, σκεπτόμενός το περαιτέρω, καταλαβαίνω τη λογική. Πολλοί άμαχοι έχουν ήδη πεθάνει στη Γάζα και έρχονται πολύ περισσότερες τραγωδίες. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί για επικείμενη καταστροφή.

Αλλά η καλύτερη ευκαιρία να μετριαστούν τα δεινά των Παλαιστινίων αμάχων είναι να ξεκινήσουμε από την κατανόηση ότι το ίδιο το Ισραήλ μόλις υπέστη μια άνευ προηγουμένου τραγωδία και έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να διασφαλίζει τη δική του ασφάλεια. Αυτή είναι μια πολιτική που ένας ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ αποκαλεί: «αγκαλιάστε τους στενά». Περιγράφει το Ισραήλ ως «τραυματισμένο και φοβισμένο». «Πρέπει να το παρουσιάσουμε ως μια κατάσταση που αντιμετωπίζουμε μαζί και που μπορούμε να εργαστούμε μαζί», λέει ο αξιωματούχος.

Ο Λευκός Οίκος πιστεύει ότι μόνο τότε ο Τζο Μπάιντεν θα μπορεί να ακουστεί όταν κάνει δημόσιες δηλώσεις σχετικά με την ανάγκη να σέβεται το Ισραήλ τους νόμους του πολέμου και να προστατεύει τις ζωές των αμάχων. Κατ’ ιδίαν, οι πολιτικοί μπορούν στη συνέχεια να πιέσουν το Ισραήλ για τις πιο επείγουσες ανθρωπιστικές προτεραιότητες, όπως η αποκατάσταση της ηλεκτρικής ενέργειας και του νερού στη Γάζα.

Αυτή η προσέγγιση αντανακλά μια ρεαλιστική κατανόηση της ισραηλινής κοινωνίας. Το εβραϊκό κράτος ιδρύθηκε με την προϋπόθεση ότι ο αντισημιτισμός είναι παγκόσμιος και ανεξάλειπτος — και ότι κανείς δεν θα σώσει τους Εβραίους εκτός από τους ίδιους τους Εβραίους. Εάν, αυτή την τραυματική στιγμή, φτάσουν στο Ισραήλ ξένοι με διαλέξεις και όχι με βαθιά και γνήσια συμπάθεια, δεν θα εισακουστούν. Η ισραηλινή κυβέρνηση και η ευρύτερη κοινωνία απλώς θα επιβεβαιώσουν την άποψή τους ότι πρέπει να αποκλείσουν τις φωνές από έναν εχθρικό κόσμο – και να επικεντρωθούν στη μάχη για τη δική τους επιβίωση.

Πολλοί ανώτεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ακολουθούν παρόμοια προσέγγιση με τις ΗΠΑ. Κάποιος λέει: «Έχω δει τον Νετανιάχου πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά δεν τον έχω δει ποτέ έτσι. Είναι έκπληκτος». Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που ταξίδεψαν στο Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα διαπίστωσαν ότι τόσο ο Νετανιάχου όσο και ο πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ είχαν μεταφέρει τα γραφεία τους στο ισραηλινό υπουργείο Άμυνας στο Τελ Αβίβ. Καθώς η πόλη εξακολουθεί να δέχεται σποραδικές επιθέσεις από ρουκέτες, έχουν πραγματοποιηθεί ορισμένες διπλωματικές συναντήσεις υψηλού επιπέδου στο καταφύγιο βομβών του υπουργείου.

Αλλά η απόφαση να δείξουμε συναισθηματική και στρατηγική αλληλεγγύη με το Ισραήλ —ακόμα και όταν βομβαρδίζει τη Γάζα— είναι αμφιλεγόμενη στην Ευρώπη. Η επίσκεψη στο Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει προκαλέσει επικρίσεις.

Ο Mujtaba Rahman της ομάδας Eurasia αναφέρει έναν ανώτερο αξιωματούχο της ΕΕ, ο οποίος κατηγορεί τη φον ντερ Λάιεν ότι υπονομεύει την προσέγγιση στον παγκόσμιο νότο, θέτοντας σε κίνδυνο Ευρωπαίους ομήρους και διπλωμάτες και δίνει στο Ισραήλ «λευκή επιταγή» στη Γάζα. Άκουσα παρόμοια παράπονα στις Βρυξέλλες.

Όλα αυτά είναι κατανοητές ανησυχίες. Αλλά δεν αποτελούν στρατηγική για να πειστεί το Ισραήλ να επιδείξει αυτοσυγκράτηση. Η φον ντερ Λάιεν, όπως και οι Αμερικανοί, πιστεύει ότι η Δύση πρέπει να ξεκινήσει ακούγοντας τους Ισραηλινούς.

Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι υπάρχουν κάποιες πρώτες ενδείξεις ότι η πολιτική τους μπορεί να αποδώσει καρπούς.

Το Ισραήλ ανακοίνωσε το Σαββατοκύριακο ότι η παροχή νερού στη νότια Γάζα θα αποκατασταθεί – μια απόφαση που ελήφθη κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας μεταξύ Μπάιντεν και Νετανιάχου.

Η Αμερική επισημαίνει επίσης το άνοιγμα ασφαλών διαδρομών για τους αμάχους στη Γάζα, οι οποίο σύμφωνα με το Ισραήλ θα εξαιρούνται από τους βομβαρδισμούς ορισμένες ώρες. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν πιστεύει – παρά τις φλυαρίες στα ισραηλινά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις δηλώσεις ορισμένων πολιτικών – ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου σχεδιάζει να οδηγήσει όλους τους Παλαιστίνιους της Γάζας στην Αίγυπτο.

Για πολλούς στη Δύση, όλα αυτά θα ακούγονται σαν μια εξοργιστικά ήπια απάντηση στον θάνατο και την καταστροφή στη Γάζα. Όμως, ενώ οι πολύ σκληρότερες δυτικές καταγγελίες του Ισραήλ μπορεί να παρέχουν την ευκαιρία να εκφράσουμε την οργή, είναι απίθανο να κάνουν πολλά για τους Παλαιστίνιους που υποφέρουν.

Βραχυπρόθεσμα, το Ισραήλ είναι μια καλά οπλισμένη χώρα που πιστεύει ότι παλεύει για την επιβίωσή της. Δεν πρόκειται να σταματήσει με κάποιο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Μακροπρόθεσμα, η Δύση είναι βαθιά διχασμένη σχετικά με τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης — πολύ διχασμένη ώστε το κίνημα «μποϊκοτάζ, αποεπένδυση και κυρώσεις» που στοχεύει στο Ισραήλ να σημειώσει πραγματική πρόοδο. Το BDS θα αποκτήσει νέους οπαδούς λόγω αυτού που συμβαίνει στη Γάζα. Αλλά η ομάδα που πιστεύει με πάθος στην υπεράσπιση του Ισραήλ θα διογκωθεί επίσης σε αριθμούς εξαιτίας αυτού που έκανε η Χαμάς. Η ιδέα ότι η ΕΕ ή οι ΗΠΑ θα αποκτήσουν ποτέ συναίνεση για την απομόνωση και το μποϊκοτάρισμα του Ισραήλ είναι βαθιά μη ρεαλιστική.

Η συμπόνια για τους αθώους ανθρώπους που υποφέρουν από όλες τις πλευρές αυτής της σύγκρουσης δεν είναι μόνο η ηθική θέση. Είναι επίσης ο μόνος πρακτικός δρόμος προς τα εμπρός.