Ισραήλ: Θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα;

Εμπειρογνώμονες και αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να παρακολουθούν στενά την κατάσταση καθώς οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ ετοιμάζονται να εισβάλουν στη Λωρίδα της Γάζας (φωτογραφία, επάνω, από FEMA).

Παράγοντες σε όλη την περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, έχουν διατυπώσει τους όρους υπό τους οποίους θα παρενέβαιναν στη σύγκρουση.

Ενα από τα χειρότερα κρυμμένα μυστικά στον κόσμο είναι ότι το Τελ Αβίβ διαθέτει πυρηνικά όπλα

Αεροσκάφη F-35 της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας (φωτογραφία IDF)

Αλλά πόσο πιθανό είναι το Ιράν ν’ αναλάβει πραγματικά δράση; Και πώς θ’ απαντούσε το Ισραήλ; Ενα από τα χειρότερα κρυμμένα μυστικά στον κόσμο είναι ότι διαθέτει πυρηνικά όπλα και τίθεται το ερώτημα αν θα σκεφτόταν ποτέ να τα χρησιμοποιήσει, γράφει σε ανάλυσή της η Maya Carlin.

Επισκόπηση της κατάστασης

Στις 7 Οκτωβρίου, υπό την κάλυψη ρουκετών και επιθέσεων με drones εναντίον θέσεων παρακολούθησης, μαχητές της Χαμάς πέρασαν τα σύνορα από τη Λωρίδα της Γάζας στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας μηχανοκίνητα ανεμόπτερα, μοτοσικλέτες, μπουλντόζες και φορτηγά.

Σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές, μόλις έφτασαν εκεί, ξεκίνησαν μια εκστρατεία βίας και εξαχρείωσης, σκοτώνοντας αδιακρίτως — συμπεριλαμβανομένων γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων — και παίρνοντας πολλούς ομήρους.

Το Ισραήλ απάντησε αμέσως με αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, αλλά χρειάστηκαν δύο ολόκληρες ημέρες για να κηρύξει τη χώρα πλήρως ειρηνευμένη.

Οι λόγοι για την αργή αντίδραση συζητούνται ακόμη και αναμφίβολα θ’ αποτελέσουν θέμα εξαντλητικής έρευνας από τις IDF (ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ) και την ισραηλινή ηγεσία.

Την εβδομάδα μετά την αρχική επίθεση, οι δύο πλευρές εξαπέλυσαν επιθέσεις με ρουκέτες και αεροπορικές επιδρομές, από την πλευρά του Ισραήλ, το οποίο κάλεσε 300.000 εφέδρους σ’ ενεργό υπηρεσία.

Η πρόθεση της κλήσης ήταν σαφής – μια χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας για την απελευθέρωση των ομήρων και την εξάλειψη της Χαμάς.

Επί του παρόντος, και οι δύο πλευρές φαίνεται να βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής πριν τη φαινομενικά αναπόφευκτη εισβολή του ισραηλινού στρατού.

Πολλοί πίστευαν ότι αυτή θα ξεκινούσε την Παρασκευή ή το Σάββατο, με βάση τις προθεσμίες του Ισραήλ για την εκκένωση της Γάζας και τα σχόλια του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Ορισμένοι εικάζουν ότι ο ισραηλινός στρατός διασφαλίζει πως μπορεί ν’ αποκρούσει τη Χεζμπολάχ στα βόρεια σύνορά του, καθώς η οργάνωση αυτή έχει απειλήσει να συμμετάσχει στις εχθροπραξίες εάν το Ισραήλ εξαπολύσει χερσαία επίθεση.

Ακριβώς όπως η Χεζμπολάχ έχει δηλώσει ξεκάθαρα τους όρους που θα πυροδοτήσουν την εμπλοκή της, το Ιράν έχει επίσης διατυπώσει ρητές απειλές.

Η κόκκινη γραμμή του Ιράν

Στον απόηχο της αιφνιδιαστικής επίθεσης της Χαμάς, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ισχυρίστηκαν ότι δεν διαπίστωσαν άμεση ιρανική ανάμειξη.

Δεδομένων των φιλοδοξιών του Ιράν και της ιστορίας του στις μεταφορές όπλων στην παλαιστινιακή οργάνωση, αυτό φαίνεται εξαιρετικά απίθανο.

Οι δηλώσεις μπορεί να έγιναν σε μια προσπάθεια ν’ αποτραπεί η κλιμάκωση με την Ισλαμική Δημοκρατία.

Αυτό φαίνεται να μην λειτούργησε. Στις 9 Οκτωβρίου, ένας ιρανός αξιωματούχος προειδοποίησε για μια «καταστροφική απάντηση» σε περίπτωση που το Ισραήλ επιτεθεί στη χώρα του.

Τα ισραηλινά χτυπήματα στο Ιράν δεν είναι χωρίς προηγούμενο. Την τελευταία δεκαετία, το Ισραήλ έχει κατηγορηθεί για επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κυβερνοεπιθέσεις και δολοφονίες.

Ενώ ποτέ δεν εξαπέλυσε άμεση αεροπορική επίθεση όπως το 1981 κατά του Ιράκ που κατέστρεψε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα, έχει στοχεύσει πολλές φορές ιρανούς πληρεξούσιους στη Συρία κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου πολέμου.

Είναι αυτοί οι πληρεξούσιοι που αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη απειλή του Ιράν για το Ισραήλ.

Ιρανοί πληρεξούσιοι

Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ισλαμική Δημοκρατία έχει καλλιεργήσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή χρηματοδοτώντας και ενδυναμώνοντας μαχητικές ισλαμικές ομάδες σ’ όλη την περιοχή.

Στο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, την Υεμένη και τη Λωρίδα της Γάζας, έχει παράσχει βοήθεια σε ομάδες όπως η Οργάνωση Μπαντρ, η Χεζμπολάχ, η Χαμάς και οι Χούτι, οι οποίες έχουν πραγματοποιήσει ανταρσίες και εξεγέρσεις. Η Χεζμπολάχ έχει αποκτήσει αρκετή νομιμότητα ώστε να συμμετέχει στη λιβανική κυβέρνηση.

Αυτές οι ομάδες διαθέτουν τα μέσα και την εμβέλεια για να χτυπήσουν το Ισραήλ, ενώ παρέχουν στο Ιράν αρκετή ευλογοφανή άρνηση συμμετοχής ώστε ν’ αποφεύγει σημαντικά αντίποινα.

Πολλές από αυτές έχουν διατυπώσει τις δικές τους κόκκινες γραμμές, υφαίνοντας ένα όλο και πιο περίπλοκο πλέγμα απειλών.

Στην πιο ακραία περίπτωση, η Χεζμπολάχ έχει διακηρύξει την πρόθεσή της να επιτεθεί απευθείας στο Ισραήλ σε περίπτωση που εισβάλει στη Γάζα.

Ομάδες στο Ιράκ και τη Συρία έχουν απειλήσει να επιτεθούν στο προσωπικό και τις εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή εάν αυτές εμπλακούν στη σύγκρουση.

Η ανάπτυξη δύο αμερικανικών αεροπλανοφόρων στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνει την πιθανότητα αυτού του αποτελέσματος, ιδιαίτερα καθώς φαίνεται ότι βρίσκονται εκεί για ν’ αποτρέψουν τη Χεζμπολάχ.

Η πυρηνική επιλογή του Ισραήλ

Το Ισραήλ έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι σ’ αυτά τα επικίνδυνα παιχνίδια – τα πυρηνικά όπλα.

Ενώ δεν έχει επιβεβαιώσει ποτέ επίσημα ότι διαθέτει πυρηνικά, είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο ότι είναι μια πυρηνική δύναμη με περίπου 90 κεφαλές και αρκετό πλουτώνιο για 100 ή και περισσότερες.

Από τη δεκαετία του 1960, αυτά χρησίμευσαν ως σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας κατά των αντιπάλων του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ το 1973.

Σύμφωνα με το Δόγμα Μπέγκιν του εβραϊκού κράτους, η ισραηλινή κυβέρνηση έχει καθήκον να εξαλείψει όλες τις υπαρξιακές απειλές για το Ισραήλ.

Προφανώς, εάν το Ιράν αποκτούσε όπλα μαζικής καταστροφής, αυτό θα δικαιολογούσε μια απάντηση από τις ισραηλινές δυνάμεις για την εξάλειψη αυτών των δυνατοτήτων.