Το υποκριτικό «ταλέντο» ενός σκύλου – Πώς γίνεται να είναι τόσο καλός «ηθοποιός»

Είναι αμέτρητες οι κινηματογραφικές ταινίες, που έχουν γυριστεί, και σκύλοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Μας έχουν συγκινήσει μέχρι δακρύων, μας έχουν κάνει να ξεσπάσουμε σε γέλια.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε να πληθαίνουν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, στις οποίες συμμετέχουν σκύλοι.

Ο Όναρ είναι ένα Μπόρντερ Κόλι, τριών ετών και έχει χάσει τον υπολογισμό σε πόσες σύντομες τηλεοπτικές διαφημίσεις έχει κλέψει την παράσταση.

Για να γίνει «ηθοποιός» τον παρότρυνε η κυρία Μυρτώ Κουτούλια, εκπαιδεύτρια σκύλων και ιδιοκτήτρια του Όναρ.

«Οι σκύλοι είναι σε θέση να μάθουν απίστευτα πράγματα, αν έχεις τη γνώση να τους τα δείξεις. Ο εκπαιδευτής μαθαίνει τρικς τον σκύλο, προκειμένου να βγάλει συναίσθημα. Άλλωστε η διαδικασία της οποιασδήποτε εκπαίδευσης για τον σκύλο είναι πάντα διασκεδαστική.

Γεμίζει ικανοποίηση, και πληρότητα το ζώο, με την προσπάθεια και την ανταμοιβή. Από κει και πέρα ο σκηνοθέτης και ο μοτέρ κάνουν τα δικά τους μαγικά», διευκρινίζει η κα Κουτούλια.

Οι σκύλοι νιώθουν ικανοποίηση όταν συνεργάζονται

Ποιος είναι ο ιδανικός σκύλος «ηθοποιός»

Για να μπορέσει ένας σκύλος να κατακτήσει την μικρή και την μεγάλη οθόνη θα πρέπει να διαθέτει κάποια προσόντα, βεβαίως.

«Το πρώτο που μας ενδιαφέρει, είναι η κοινωνικότητα του ζώου. Κοινωνικός σκύλος ορίζεται ο σκύλος που είναι αδιάφορος προς τα ερεθίσματα. Αυτό χτίζεται με την εκπαίδευση.
Η απόλυτη προσήλωση στον εκπαιδευτή είναι η βάση για να ανταπεξέλθει ο σκύλος στο γύρισμα.

Τίποτα δε μπορεί να γίνει χωρίς βασική υπακοή. Σκύλος που δεν έχει περάσει πρόγραμμα βασικής υπακοής είναι σαν έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το δημοτικό σχολείο.

Αυτά είναι τα βασικά για μια συμμετοχή σε γύρισμα. Από ‘κεί και πέρα, αναλόγως τις απαιτήσεις του σεναρίου, βρίσκω τον πιο κατάλληλο σκύλο, που θα μπορεί να προσαρμοστεί χωρίς στρες ή που θα δύναται να μάθει συγκεκριμένες δράσεις.

Οπωσδήποτε όμως, θα είναι ένας σκύλος που έχει υπάρξει μαθητής μου γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα.

Κάθε σκύλος είναι μοναδικός, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αναλόγως τα γονίδια που φέρει και την εκπαίδευση που έχει λάβει», διευκρινίζει η κα Κουτούλια.

Περνούν από οντισιόν οι σκύλοι;

Βεβαίως και περνούν από οντισιόν.

«Ο εκπαιδευτής είναι υπεύθυνος να προτείνει το πιο κατάλληλο σκύλο, σύμφωνα με τις δυνατότητες του, αλλά και την εμφάνιση, που θα ταιριάζει στον ρόλο.

Στην πορεία ο σκηνοθέτης, σε συνεργασία με την ομάδα του, θα κάνουν την τελική επιλογή. Για το ποιο σκυλάκι τους αρέσει περισσότερο, σύμφωνα με το σενάριο τους», αναφέρει η κα Κουτούλια.

Ο Όναρ μαθαίνει τον ρόλο του στο… πιτς φιτίλι γιατί «συνήθως, δεν χρειάζεται να μάθει κάτι. Του τα δείχνω όλα την ώρα του γυρίσματος. Είναι ένας σκύλος που έχει μάθει να σκέφτεται και να συνεργάζεται γιατί αυτός είναι ο τρόπος ζωής του. Υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη σχέση μας.

Σπάνια, σε πολύ ιδιαίτερες απαιτήσεις, θα του κάνω προπόνηση μια βδομάδα πριν το γύρισμα για συγκεκριμένη δράση.

Το πιο δύσκολο γύρισμα, που χρειάστηκε ένα μήνα περίπου προπόνησης, ήταν που έπρεπε να τον μάθω να κάνει τον ετοιμοθάνατο. Και στο τέλος να φανεί ότι τον σκοτώνουν. Φανταστείτε πως αντίστοιχες σκηνές στο παρελθόν θα γινόντουσαν με νάρκωση ή σκύλο κούκλα. Φυσικά όχι πια.

Έπρεπε λοιπόν, ο σκύλος να βρίσκεται ελεύθερος στον δρόμο- υποτίθεται χτυπημένος-, να στέκονται άνθρωποι από πάνω του, και να κάνουν πως τον κλαίνε. Να έχει τρεις κάμερες, και το υπόλοιπο συνεργείο από πάνω του, για περίπου 7 λεπτά. Στο τέλος να κάνουν πως τον πνίγουν κι αυτός να παραμένει ασάλευτος.

Η πιο απλή σκηνή στα μάτια του θεατή είναι η πιο δύσκολη, συνήθως.

Θυμάμαι που γυριζόταν η ταινία. Κλαίγανε οι ηθοποιοί και μόλις τελείωνε το πλάνο, έδινα στον Όναρ το οκ. Και τότε, καταχαρούμενος πεταγόταν, μέσα στα «αίματα», για να πιάσει τη μπάλα. Φοβερή αντίθεση.

Κι όλα αυτά γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Και ξέρει πως, θα τον ανταμείψω για την κάθε του προσπάθεια», εξηγεί η κα Κουτούλια.

Απολαμβάνουν τα γυρίσματα οι σκύλοι;

Οι σκύλοι νοιώθουν ικανοποίηση όταν συνεργάζονται. Άρα, τα γυρίσματα τους γεμίζουν χαρά.
« Δεν υπάρχει σκύλος που δεν απολαμβάνει τη διαδικασία. Στη φύση του σκύλου υπάρχει η εργασία. Η αίσθηση της προσπάθειας και της ανταμοιβής (εντολή – επιβράβευση). Αυτό σημαίνει πως οι σκύλοι νιώθουν ικανοποίηση όταν συνεργάζονται», διευκρινίζει η κα Κουτούλια.

Επισημαίνει ότι: «Στα γυρίσματα πάντα όλοι σέβονται και κατανοούν τις ανάγκες του ζώου. Σε καμία περίπτωση δεν το κάνουν να νιώσει άβολα ή να στρεσαριστεί. Ποτέ δε θα γίνει γύρισμα χωρίς επαγγελματία εκπαιδευτή, που ορίζεται ως ο υπεύθυνος για την ευζωία του ζώου.
«Σε ποιον άλλωστε δεν αρέσει να τον έχουν στα ωπα ωπα, να τον ταΐζουν να τον κανακεύουν και να είναι όλη μέρα βόλτα»;

Πίσω από τις κάμερες

Σε κάθε γύρισμα, όπως λέει η κα Κουτούλια, υπάρχουν στιγμές γέλιου καθώς τα ζώα είναι τόσο χαριτωμένα. Όπως υπάρχει και συγκίνηση, κάθε φορά που ένας σκύλος αντεπεξέρχεται σε δύσκολες σκηνές.

Οι αστείες στιγμές είναι τόσες πολλές που έχει ζήσει η κα Κουτούλια που θα μπορούσε να γράψει και βιβλίο, όπως λέει.

Και μας αφηγείται μία απ’ αυτές:
«Το πρώτο αστείο που μου έρχεται, είναι μια μεγάλη συνεχόμενη δράση που είχε ένας σκύλος. Την είχα προετοιμάσει, την κάναμε πρόβα πριν το μοvτέρ. Αλλά, μέχρι να μας δώσει το οκ ο βοηθός σκηνοθέτης, ότι γράφει η κάμερα, ο σκύλος ξεχνούσε τη δράση. Ήταν τόσο εκφραστικός, όταν με κοίταζε για να του θυμίσω τι έπρεπε να κάνει. Με ένα αθώο ύφος, που το αντιλαμβανόταν όλο το κινηματογραφικό συνεργείο, και σκάγαμε στα γέλια».

* Η κυρία Μυρτώ Κουτούλια είναι εκπαιδεύτρια σκύλων με δεκαετή εμπειρία.

Διατηρεί κλειστή σχολή εκπαίδευσης στο κέντρο της Αθήνας και ειδικεύεται στην επίλυση προβληματικών συμπεριφορών: ανασφάλεια και επιθετικότητα.

Ασχολείται με το κυνάθλημα igp με τον Ταζ (εργασιακό Γερμανικό Ποιμενικό) και με το κυνάθλημα dog dancing freestyle με τον Όναρ (Bordercollie).

Στο ενεργητικό της έχει πάνω από 300 διαφημίσεις και κινηματογραφικές ταινίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, με την ειδίκευση της εκπαίδευσης σκύλων για γυρίσματα.

Έχει διατελέσει γραμματέας στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών Σκύλων, έχει γράψει άρθρα σε περιοδικά, και επί τρία χρόνια ήταν στην κριτική επιτροπή των pet awards.

Και όπως λέει: «Στόχος μου είναι να μάθει ο ιδιοκτήτης να συνεργάζεται με τον σκύλο του σε πραγματικές συνθήκες αστικού περιβάλλοντος, και να γίνει γνώστης της ψυχολογίας του ζώου».