Η Αθηνά Ροδίτου είναι η Λίνα Γιαννακάκη στο «Ναυάγιο» του Mega

Η Αθηνά Ροδίτου μεγάλωσε γνωρίζοντας τις «δυσκολίες του επαγγέλματος», όπως λέει η ίδια μιας και ο μπαμπάς της είναι ο σκηνοθέτης Χριστόφορος Ροδίτης, και η μητέρα της είναι η γνωστή ηθοποιός, Δήμητρα Δημητριάδου. «Δεν υπάρχει σταθερότητα. Είναι κάπως περίεργο, ειδικά εάν θέλεις να κάνεις οικογένεια» συμπληρώνει η Αθηνά, η οποία διευκρινίζει: «Ήδη σκέφτομαι να κάνω κάτι άλλο στο μέλλον, αναζητώ τη σταθερότητα».

Η Αθηνά και η Λίνα, ο ρόλος της στο τηλεοπτικό σήριαλ του Mega, «Ναυάγιο», έχουν κάποια κοινά: Και οι δύο είχαν σαν όνειρο να γίνουν ηθοποιοί και έφυγαν από τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν για να κατακτήσουν τα όνειρά τους. Η Αθηνά έφυγε από την Κύπρο και η Λίνα από τα Χανιά. Στόχος πάντα η μεγάλη πόλη. Η Αθηνά έκανε και μια στάση στο Λονδίνο πριν.

Στην ερώτηση «ποιον κλασικό ρόλο θα ήθελες να παίξεις κάποια στιγμή στη ζωή σου» η Αθηνά απαντάει «Την Ιουλιέτα, ξεκάθαρα». Μάλλον και η Λίνα αυτό θα απαντούσε εάν τη ρωτούσαμε.

Ωστόσο, όταν μπήκαμε στην χρονοκάψουλα και πήγαμε πίσω στο 1966, της κάναμε άλλες ερωτήσεις.

«Μετά το Φοίνιξ σαν να έχω πάρει πολύ δύναμη. Έχω σταθεί στα πόδια μου και έχω πεισμώσει ακόμα πιο πολύ»

Η ηθοποιός κ. Αθηνά Ροδίτου με τη δημοσιογράφο του in κ. Εφη Αλεβίζου

Λίνα Γιαννακάκη – Για τη «φυγή» της από τα Χανιά

Ήθελα να αλλάξω λίγο παραστάσεις. Γενικά η ζωή στα Χανιά για μένα είναι πολύ αργή. Δηλαδή ήθελα να φύγω από το σπίτι. Ήθελα να ζήσω λίγο μόνη μου, να είμαι ανεξάρτητη, να αρχίσω σιγά σιγά να κάνω πραγματικότητα το όνειρό μου. Και επειδή διαφωνώ και σε πολλά θέματα με τους γονείς μου, ήθελα λίγο να ξεφύγω από αυτό.

Σπουδάζω στη Σχολή Φιλοσοφικής, αλλά το μεγάλο μου όνειρο είναι να ασχοληθώ με την υποκριτική και αυτό είναι κάτι που ο πατέρας μου δεν το δέχεται. Το έχω συζητήσει μαζί του, αλλά δυστυχώς δε βγάζουμε άκρη. Οπότε προτιμώ να φύγω.

Λίνα Γιαννακάκη – Για τον Διονύση

Τον Διονύση τον γνώρισα όταν ήμουν στην Αθήνα. Είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ πρόθυμος να βοηθήσει. Τον εμπιστεύομαι. Είναι σεναριογράφος, είναι μεγαλύτερος και πιο έμπειρος και πιστεύω ότι θα κάνει τα πάντα για να με βοηθήσει ώστε να πετύχω αυτό που θέλω.

Λίνα Γιαννακάκη – Για τον σκύλο της, τον Ηρακλή

Τον Ηρακλή τον έχω μαζί μου και στην Αθήνα, γενικά δεν τον αποχωρίζομαι. Περάσαμε πολύ δύσκολα στο ναυάγιο. Είναι κάτι που προσπαθώ να μη σκέφτομαι. Προσπαθώ να το βγάλω το μυαλό μου, αλλά δυστυχώς είναι εκεί. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που σώθηκα και βρήκα και τον Ηρακλή. Ο Μάκης, δηλαδή, βρήκε στον Ηρακλή και μου τον έφερε.

Λίνα Γιαννακάκη – Για τον Μάκη

Τον Μάκη τον είδα πρώτη φορά όταν ήμουν στο πλοίο. Στην αρχή μου φάνηκε λίγο περίεργος γιατί μου έβγαζε φωτογραφίες χωρίς την άδειά μου, χωρίς να μου μιλήσει καν και ήταν λίγο περίεργο για μένα. Παρόλα αυτά, αφού τον συνάντησα δυο τρεις φορές μέσα στο πλοίο, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Είναι διαφορετικός και είπα να του μιλήσω.

«Τον Ηρακλή, τον σκύλο μου, τον έχω μαζί μου και στην Αθήνα, γενικά δεν τον αποχωρίζομαι».

Λίνα Γιαννακάκη – Για την ανυπομονησία του ταξιδιού

Δεν είχα καμία ανησυχία, ήμουνα πολύ στον κόσμο μου. Σκεφτόμουνα μόνο ότι φεύγω και θέλω να κυνηγήσω αυτό που ονειρεύομαι. Αφήνω πίσω τους γονείς μου και αυτό είναι κάτι που σκεφτόμουν πάρα πολύ έντονα. Αλλά γενικά είχα το μυαλό μου αλλού. Δηλαδή σκεφτόμουνα μόνο ότι πάω στην Αθήνα και θέλω να το ζήσω όσο πιο έντονα μπορώ.

Λίνα Γιαννακάκη – Για το πώς βίωσε το ναυάγιο

Ήταν και είναι κάτι που εύχομαι πραγματικά να μην το ζήσει κανένας. Επικρατούσε ένας πανικός. Προσπαθούσα τόσο πολύ να μείνω ήρεμη και να βρω έναν τρόπο να βοηθήσω τους γύρω μου αλλά και τον εαυτό μου. Αλλά όταν έχασα τον Ηρακλή, πραγματικά ένιωσα ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να περιγράψω. Προσπαθούσα απλά να σκέφτομαι θετικά μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό και να παραμείνω ψύχραιμη, δυστυχώς δεν τα κατάφερα.

Λίνα Γιαννακάκη – Για το τι ένιωσε όταν ξύπνησε από το κώμα μετά το ναυάγιο

Μια απίστευτη ανακούφιση. Θυμάμαι είχα πάρει μια βαθιά ανάσα και συνειδητοποίησα ότι σώθηκα από όλο αυτό. Η αδερφή μου ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είδα με τα μάτια μου και αμέσως μετά έψαξα τον Ηρακλή. Ήταν η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό, που είναι Ηρακλής και αν σώθηκε.

Και τον Μάκη αναζήτησα. Αφού ξύπνησα και συνήλθα ήταν ο μόνος άνθρωπος που σκέφτηκα. Όλοι γύρω μου μού έλεγαν ότι δυστυχώς μάλλον δεν τα κατάφερε αλλά εγώ μέσα μου, για κάποιον λόγο, πιστεύω ότι ζει και ότι θα τον δω ξανά.

Λίνα Γιαννακάκη – Για το αν θα βοηθήσει σαν μάρτυρας τις έρευνες για το ναυάγιο του Φοίνιξ

Αυτό είναι κάτι που δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Η μια πλευρά μου λέει ότι θέλω να το αφήσω πίσω μου και να μην το σκέφτομαι και δεν θέλω καν να το συζητώ. Από την άλλη θα ήθελα πολύ να μιλήσω και να και να γίνει κάτι, να τιμωρηθούν αυτοί που πρέπει.

Λίνα Γιαννακάκη – Για το κυνήγι του ονείρου της

Εννοείται ότι θα κυνηγήσω το όνειρό μου στην Αθήνα. Μετά το Φοίνιξ σαν να έχω πάρει πολύ δύναμη. Έχω σταθεί στα πόδια μου και έχω πεισμώσει ακόμα πιο πολύ. Έχω καταλάβει ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή.

«Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε να πιστεύω σε μένα και να παραμένω ο εαυτός μου. Αυτό είναι που θυμάμαι πολύ έντονα»

«Δεν ήθελα να δω τον εαυτό μου στην αρχή στην τηλεόραση. Δεν μπορούσα με τίποτα. Έβλεπα όλα τα λάθη. Ένιωθα πολύ εκτεθειμένη».

Αθηνά Ροδίτου – Για το γεγονός ότι μεγάλωσε μέσα στο «ηθοποιηλίκι»

Και οι δύο γονείς μου είναι στον χώρο. Ο μπαμπάς είναι σκηνοθέτης και η μαμά μου ηθοποιός, οπότε από μικρή ήμουν μέσα στα πράγματα. Θυμάμαι έβλεπα την δουλειά της μητέρα μου στην τηλεόραση και στο θέατρο και από μικρή μου άρεσε αυτό. Τη θαύμαζα και έβλεπα τον εαυτό μου πάνω στη σκηνή. Με επηρέασε πολύ. Δηλαδή από μικρή το ήθελα.

Χόρευα, έκανα ρόλους, σκηνές μόνη μου, κρατούσα τα λόγια της μαμάς. Από μικρή μου άρεσε πάρα πολύ.

Δεν νομίζω ότι είχα τόση αυτοπεποίθηση ώστε να κάνω κριτική στην μητέρα μου. Μου άρεσε. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που έβλεπα.

Αθηνά Ροδίτου – Για την μέχρι τώρα καλλιτεχνική διαδρομή της

Γεννήθηκα στην Κύπρο, είναι και οι δύο γονείς μου από την Κύπρο. Στα τέσσερά μου ξεκίνησα τον χορό και μετά μπήκε και η υποκριτική στη ζωή μου. Έκανα μαθήματα με τη μητέρα μου, η οποία είχε ένα θεατρικό εργαστήρι και έκανε μαθήματα υποκριτικής σε παιδιά και από κει κάπως ξεκίνησε όλο. Στα δεκαοχτώ μου αποφάσισα να δώσω εξετάσεις για να μπω σε μια σχολή μουσικού θεάτρου. Ήθελα να πάω στο Λονδίνο, ήταν το όνειρό μου. Τα κατάφερα.

Έζησα στο Λονδίνο τέσσερα χρόνια. Τελείωσα μουσικό θέατρο. Μετά επέστρεψα στην Κύπρο για ένα χρονικό διάστημα με τον Covid και έκανα την πρώτη μου τηλεοπτική σειρά «Την τελευταία ώρα». Μετά αποφάσισα να μετακομίσω Αθήνα.

Αθηνά Ροδίτου – Για την πρώτη επαφή της με την τηλεόραση

Ήταν πολύ περίεργο στην αρχή. Δηλαδή δεν ήθελα να δω τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα με τίποτα. Έβλεπα όλα τα λάθη. Ένιωθα πολύ εκτεθειμένη. Ξαφνικά μετά χαλάρωσα. Τα βρήκα όλα.

Είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία. Είναι περίεργο να βλέπεις τον εαυτό σου σε όλες του τις εκφάνσεις.

Αθηνά Ροδίτου – Για την επαγγελματική της καθημερινότητα

Παράλληλα με «Ναυάγιο» είμαι σε μία παιδική, θεατρική παράσταση, «Μικροί κύριοι, Μικρές κυρίες». Κάνουν περιοδεία τώρα και παίζεται μόνο Σαββατοκύριακα, οπότε όλη την εβδομάδα είμαι στα γυρίσματα. Στο «Ναυάγιο» περνάμε πάρα πολύ ωραία. Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι μέρος αυτής της παραγωγής και συνεργάζομαι με κόσμο που θαυμάζω πάρα πολύ. Είναι σαν σχολείο.

Αθηνά Ροδίτου – Για την πρώτη της κινηματογραφική ταινία

Έχουν τελειώσει τα γυρίσματα της ταινίας «The Islander» της Στελάνας Κληρή, στην οποία συμμετέχω. Τελείωσαν το περασμένο καλοκαίρι. Δεν ξέρουμε ακόμα πότε θα δούμε την ταινία, φαντάζομαι μέσα στον επόμενο χρόνο. Πολύ διαφορετικός ο κινηματογράφος από την τηλεόραση, πολύ πιο αργοί ρυθμοί, πολύς περισσότερος χρόνος να προετοιμαστείς. Ήταν και ο ρόλος μου περίεργος… Υπήρχε, τέλος πάντων, πολύ κλάμα και είχα πολύ χρόνο να προετοιμαστώ για όλο αυτό. Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία.

Αθηνά Ροδίτου – Για την συμβουλή της μητέρας της που εφαρμόζει

Ήξερα από μικρή τις δυσκολίες του επαγγέλματος, το έβλεπα και από τη μητέρα μου… Δεν υπάρχει σταθερότητα στη ζωή σου και ειδικά όταν έχεις οικογένεια είναι λίγο περίεργο. Δηλαδή από τώρα σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή ήθελα να κάνω κάτι άλλο για να είμαι καλά. Χρειάζομαι τη σταθερότητα στη ζωή μου… Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε να πιστεύω σε μένα και να παραμένω ο εαυτός μου. Αυτό είναι που θυμάμαι πολύ έντονα.

Αθηνά Ροδίτου – Για τον διαχωρισμό θεατρικός και τηλεοπτικός ηθοποιός

Δεν είμαι σίγουρη. Σίγουρα είσαι πολύ πιο εκτεθειμένος στο θέατρο. Δηλαδή φαίνεται κάθε σου κίνηση. Πιστεύω ότι είναι πιο δύσκολο να παίζεις στο θέατρο. Δεν είμαι ακόμα αρκετά έμπειρη για να μπορώ να διαμορφώσω μια άποψη, δεν μπορώ να διαχωρίσω τον θεατρικό από τον τηλεοπτικό ηθοποιό.

«Η μαμά μου είναι πολύ αυστηρή κριτής, αλλά αυτό μου κάνει καλό».

Αθηνά Ροδίτου – Για την κριτική που δέχεται από την μητέρα της

Η μαμά μου είναι αυτή που θα πάρει τηλέφωνο μετά από κάθε επεισόδιο και θα μου πει και τα καλά και τα κακά. Πάντα, δηλαδή, είναι ειλικρινής μαζί μου και αυτό το εκτιμώ πάρα πολύ.

Είναι πολύ αυστηρή με μένα, αλλά αυτό μου κάνει καλό. Μου αρέσει που είναι αυστηρή.

Αθηνά Ροδίτου – Για το ευχάριστο κομμάτι της ηθοποιίας

Ξεφεύγεις λίγο από την καθημερινότητα; Εμένα αυτό μου αρέσει, δηλαδή, το ότι κάνεις ρόλους και μπαίνεις στις ζωές άλλων ανθρώπων και ξαφνικά ξεφεύγεις. Και μπορώ να πω ότι αυτό με βοηθάει πολύ, το να ξεφεύγω.

«Στην αρχή τα διάβαζα τα κακά σχόλια. Μετά αποφάσισα να μην τα διαβάζω γιατί ο καθένας έχει την άποψή του»

Αθηνά Ροδίτου – Για τις δυσκολίες της γενιά της

Γενικά μου αρέσει να πιστεύω ότι είμαστε τυχεροί στη ζωή. Μου αρέσει αυτό το mind set. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες και στο επάγγελμά μας και σε κάθε επάγγελμα για να ξεχωρίσεις, να παραμείνεις αφοσιωμένος σε αυτά που θέλεις να κάνεις. Αλλά ναι, δεν μου αρέσει να λέω ότι είμαστε άτυχοι.

Αθηνά Ροδίτου – Για τη σχέση της με τα σόσιαλ μίντια και τα κακά σχόλια

Στην αρχή τα διάβαζα τα κακά σχόλια. Μετά αποφάσισα να μην τα διαβάζω γιατί ο καθένας έχει την άποψή του. Ειδικά όταν είσαι καινούριος στο χώρο, είναι ένα κομμάτι που είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις. Πλέον, έχω επιλέξει να μην τα διαβάζω.

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είχα γεννηθεί σε μια άλλη εποχή χωρίς το ίντερνετ. Παρόλα αυτά και λόγω δουλειάς το χρησιμοποιώ πάρα πολύ. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό και νομίζω ότι έτσι έχουμε μάθει κιόλας.

Αθηνά Ροδίτου – Για ένα τρελό όνειρό της

Θέλω πολύ να ταξιδέψω και να ζήσω κάποια στιγμή στην Αμερική και να δουλέψω εκεί. Στη Νέα Υόρκη.

Αθηνά Ροδίτου – Για τον κλασικό ρόλο που θα ήθελε να υποδυθεί

Είμαι λάτρης των μιούζικαλ, οπότε πάντα φανταζόμουν τον εαυτό μου να χορεύω και να τραγουδάω πάνω στη σκηνή. Δεν νομίζω ότι μπορώ να επιλέξω έναν μόνο κλασικό ρόλο… Την Ιουλιέτα. Ξεκάθαρα, ξεκάθαρα.

*Ευχαριστούμε το εργαστήριο κεραμικών Korkodilos, Πλαταιών 56, Αθήνα