Ο εννιάχρονος Οχάντ Μούντερ Ζίκρι είναι 9 ετών και έχει την ατυχία να βρίσκεται όμηρος στα χέρια της Χαμάς, για επιλογές που ποτέ δεν έκανε στην ζωή του. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των ΗΠΑ και του Ισραήλ έχουν αναγάγει τα γενέθλια του παιδιού σε ζήτημα πρώτου μεγέθους.

Τα ίδια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με κάποιες λαμπερές εξαιρέσεις αποκρύπτουν όμως τον θάνατο παιδιών συνομιλήκων του Οχάντ που βρίσκονται στη Λωρίδα της Γάζας, εγκλωβισμένα και αυτά και έρμαια των ισραηλινών βομβαρδισμών. Εγκλήματα κατά παιδιών και από τις δύο πλευρές θα ήταν λοιπόν ο σωστός τίτλος.

Ίσως, μάλιστα, μέσα στην τρέλα του πολέμου, ο Οχάντ να είναι πιο ασφαλής καθώς τα παιδάκια των Παλαιστινίων δεν βρίσκονται στις στοές, αλλά στις πολυκατοικίες που βομβαρδίζονται καθημερινά.

Ο Οχάντ…

Σύμφωνα με την ισραηλινή πρεσβεία των ΗΠΑ ο Οχάντ Μούντερ Ζίκρι είναι ένα πανέξυπνο παιδί που αγαπά το ποδόσφαιρο, το τένις και να λύνει τον κύβο του Ρούμπικ. Χθες ο Οχάντ έκλεισε τα 9 του χρόνια. Μάλιστα έφτιαξαν μια ηλεκτρονική κάρτα γενεθλίων για να του ευχηθεί όλος ο κόσμος χρόνια πολλά.

Στέλνουν στον Οχάντ και τους υπολοίπους ομήρους τις σκέψεις και τις προσευχές τους, ώστε να απελευθερωθούν όλοι σύντομα. Αυτό το μήνυμα μας βρίσκει όλους σύμφωνους χωρίς αστερίσκους.

Η ηλεκτρονική κάρτα γενεθλίων του Οχάντ, ο οποίος απήχθη και κρατείται από τις 7 Οκτωβρίου μαζί με την μητέρα του και τους παππούδες του στην Γάζα.

Ο πατέρας του Οχάντ έχει τρελαθεί από την αγωνία του και κάνει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο «Συνεχίζω να φαντάζομαι τι περνάει. Είναι ένα ευαίσθητο αγόρι. Είδε πτώματα; Φοράει γυαλιά. Του τα πήραν; Μπορεί να δει τίποτα;»

Στο μυαλό του είναι το παιδί: «Συνεχίζω να σκέφτομαι κάθε σενάριο, ελπίζοντας για το λιγότερο καταστροφικό. Ελπίζω μόνο να είναι ασφαλής και με τη μητέρα του». Μαθαίνουμε πως η μητέρα του είναι δασκάλα ειδικής εκπαίδευσης και προπονήτρια βόλεϊ για παιδιά με αναπηρία. Όπως ενημερώνει η Washington Post αγαπά την Λίβερπουλ και το δωμάτιό του που δεν έχει αγγιχθεί από όταν απήχθη.

Ο Ισραηλινός απεσταλμένος παρουσιάζει στον Ερυθρό Σταυρό κάρτες γενεθλίων για τον απαχθέντα 9χρονο Ισραηλινό

Ο πρέσβης του Ισραήλ στις ΗΠΑ Μίκαελ Χέρζογκ συναντήθηκε με ανώτερους εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού στα αμερικανικά γραφεία του στην Ουάσιγκτον, όπου παρέδωσε χιλιάδες ευχές γενεθλίων για τον Οχάντ, ο οποίος έγινε 9 ετών τη Δευτέρα.

Ο πρέσβης του Ισραήλ στις ΗΠΑ Michael Herzog, αριστερά, με εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού στην Ουάσιγκτον την Τρίτη. Πηγή: Τμήμα Τύπου, Πρεσβεία του Ισραήλ στις ΗΠΑ

«Ο Οχάντ, μαζί με περίπου 220 άλλους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών, κρατείται για πάνω από δύο εβδομάδες στην πόλη της Γάζας σε σκληρές συνθήκες και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου», δήλωσε.

«Καλώ τον Ερυθρό Σταυρό να δράσει κατά των εγκλημάτων πολέμου της Χαμάς, διατάσσοντας την επιστροφή όλων των ομήρων χωρίς όρους, απαιτώντας την άμεση επίσκεψη του Ερυθρού Σταυρού σε όλους τους ομήρους και να παραδώσει τις επιστολές γενεθλίων στον Ohad», πρόσθεσε ο Herzog.

Βέβαια ο Ερυθρός Σταυρός έχει ζητήσει την απελευθέρωση όλων των ομήρων.

…και ο Οχαντ της Παλαιστινης

Ιστορίες με παιδάκια που βρίσκονται όμηροι της Χαμάς κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα. Δεν παρατηρείται όμως -δυστυχώς- το ίδιο ενδιαφέρον και η ίδια ευαισθησία για τα παιδάκια της Παλαιστίνης. Όμως στη Γάζα… υπάρχουν παιδιά. Για την ακρίβεια το 50% του πληθυσμού της Γάζας εκτιμάται ότι είναι άτομα κάτω των 18 ετών.


Η ιστορία του Ανάς δεν έτυχε της ίδιας προσοχής από τα διεθνή ΜΜΕ. Έτσι δεν έγιναν γνωστά πολλά πέραν του γεγονότος πως χρειάστηκε τετράωρος αγώνας, ώστε να απεγκλωβιστεί το παιδί και να μπορέσει να συρθεί στην προσωρινή ελευθερία. Μόλις αντίκρισε την σωτηρία χαμογέλασε.

Μπορεί η κοινή γνώμη να έβλεπε το παιδάκι με μεγαλύτερη συμπόνια αν γνώριζε τους γονείς του, τις επιδόσεις του στο σχολείο, τα αθλήματα που θα έκανε, εάν δεν ζούσε στη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου» αναγκασμένο να κλωτσάει ένα πατημένο κουτάκι παίζοντας ποδόσφαιρο με δύο μπλούζες για τέρμα.

η αξία Κόσμε ο Motaz, Motaz o κόσμος

Τη ζωή των παιδιών στη Λωρίδα της Γάζας, καταγράφει ο φωτορεπόρτερ Motaz Azaiza, μια από τις πιο σημαντικές φωνές την δεδομένη στιγμή. Έχει βρεθεί σε πολλούς βομβαρδισμούς και διασώσεις, έχει χάσει μέλη της οικογένειάς του, φίλους και γνωστούς. Σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις έχει κουβαλήσει παιδιά με το αυτοκίνητό του ενημερώνοντας τον πλανήτη τι συντελείται στην Γάζα την δεδομένη στιγμή.

Οι ανταποκρίσεις του άλλοτε «πέφτουν» από τον πόλεμο λογοκρισίας, άλλοτε του «ρίχνουν» τον λογαριασμό όπως συνέβη με το twitter, όμως παραμένουν αδιάσειστοι μάρτυρες των εγκλημάτων κατά των παιδιών, της ζωής της ίδιας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που συντελούνται αυτή τη στιγμή στη Γάζα.

Κατά όλων των παιδιών και αυτών που έπιασαν ομήρους οι μαχητές της Χαμάς και αυτών που σκοτώνουν οι βομβαρδισμοί του ισραηλινού στρατού. Και αυτό είναι πολύ κρίσιμο να το συνειδητοποιήσουν όλοι. Η ζωή του Οχάντ έχει ακριβώς την ίδια αξία με τη ζωή του Ανάς και πρέπει να δοθεί η ίδια λυσσαλέα μάχη από τη διεθνή κοινότητα για να σωθούν τα παιδιά.

Παιδιά με όνομα, με οικογένειες, με χόμπι και την ατυχία να γεννηθούν στην Λωρίδα της Γάζας ή κοντά σε αυτή. Εγκλωβισμένα από την πρώτη τους ανάσα και ίσως μέχρι την τελευταία.