Ανησυχία, συμπάθεια και αγάπη

Μόνο η ξεχασμένη στις καλοκαιρινές θερμοκρασίες ηλιόλουστη Αθήνα αναμένεται να ζεστάνει το κλίμα στο διήμερο των συνεδριάσεων των ευρωπαίων κεντρικών τραπεζιτών επί ελληνικού εδάφους. Κατά τα άλλα αναμένεται παγωμάρα.

Έπειτα από 10 συνεχείς ανοδικές, μακράν τις πιο επιθετικές, κινήσεις στο μέτωπο των επιτοκίων θα περίμενε κανείς να υπήρχε ένα αποτέλεσμα. Αντ’ αυτού, ο πληθωρισμός επιμένει. Οι επιπτώσεις από τις αυξήσεις των επιτοκίων στην οικονομική ανάπτυξη της ζώνης του ευρώ δείχνουν τα δόντια τους και η κατάσταση έχει γίνει ακόμα πιο περίπλοκη με την αραβοϊσραηλινή ανάφλεξη.

Τα στοιχεία που θα έχουν μπροστά τους, στα ενδότερα του εμβληματικού κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος επί της οδού Πανεπιστημίου, προς επεξεργασία οι κεντρικοί τραπεζίτες προμηνύουν ύφεση

Παγωμάρα θα επικρατεί εντός των κλειστών θυρών της συνεδρίασης, γιατί εκτός αυτών η Κριστίν Λαγκάρντ αναμένεται να αποθεώσει την Ελλάδα για τις οικονομικές επιδόσεις της. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το πολιτικό κεφάλαιο που η ίδια έχει επενδύσει πάνω μας, με τρεις διαφορετικές ιδιότητες: ως υπουργός Οικονομικών αρχικά, ως επικεφαλής του ΔΝΤ στη συνέχεια και εδώ και μερικά χρόνια ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτή και αν ξέρει από δράματα. Τα περισσότερα δε μεταμεσονύχτια…

Στο σύγχρονο δράμα που εδώ και πολλούς μήνες διαχειρίζεται, αναμένεται εδώ στη χώρα μας να γραφτούν νέα κεφάλαια. Τα στοιχεία που θα έχουν μπροστά τους, στα ενδότερα του εμβληματικού κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος επί της οδού Πανεπιστημίου, προς επεξεργασία οι κεντρικοί τραπεζίτες προμηνύουν ύφεση.

Χθες ο δείκτης υπευθύνων προμηθειών της S&P Global κατέγραψε νέα επιβράδυνση σε χαμηλό τριετίας τον Οκτώβριο, υποχωρώντας στο 46,5 – σαφώς κάτω από το όριο των 50 που διαχωρίζει την επέκταση και τη συρρίκνωση.

Οι οικονομολόγοι ανέμεναν μικρή βελτίωση στο 47,4. Κάποιοι που σχολίασαν στα διεθνή μέσα τη συγκεκριμένη επίδοση το είπαν ορθά-κοφτά: «Στην ευρωζώνη, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο».

Το πρόβλημα, σε αντίθεση με το παρελθόν (την προηγούμενη δεκαετία), δείχνει ότι είναι μεγαλύτερο σε αυτές που μετράει περισσότερο, στη Γερμανία και τη Γαλλία. Η Γερμανία βρίσκεται ξεκάθαρα σε ύφεση και η μεταποιητική της δραστηριότητα συνεχίζει να μειώνεται με απότομο ρυθμό.

Ακόμα και ο τομέας των υπηρεσιών που πήγαινε καλύτερα, έπεσε και αυτός ξανά στο κόκκινο. Στη Γαλλία, ύφεση ακόμα δεν υπάρχει, παρά την αδύναμη ζήτηση, ωστόσο ο πληθωρισμός δείχνει να αντιστέκεται. Ειδικά το τελευταίο δίμηνο επέστρεψαν οι πιέσεις μέσω της ανόδου των τιμών και των συνεχιζόμενων μισθολογικών πιέσεων.

Με τις δύο μεγάλες οικονομίες να δυσκολεύονται και την Ιταλία να «πληρώνει» τα δικά της προβλήματα με ραγδαία αύξηση του κόστους δανεισμού (επιτόκιο δεκαετούς ομολόγου άνω του 5%), οι ασύμμετρες απειλές πληθαίνουν.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ μπορεί να έχει προαποφασίσει ότι θα πατήσει «παύση» στο μέτωπο των επιτοκίων, ωστόσο άλλα θέματα καίνε το ίδιο την ευρωπαϊκή οικονομία.

Μια συζήτηση για την έγκαιρη μείωση του χαρτοφυλακίου των ομολόγων της εποχής της πανδημίας, θεωρείται βέβαιο ότι θα γίνει. Για το αν θα πάρουν απόφαση δεν θα στοιχημάτιζε κανείς με δεδομένη την κατάσταση στην αγορά ομολόγων.

Τι μπορεί να κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες στην Αθήνα; Να εκφράσουν την ανησυχία τους για ενδεχόμενη αύξηση του ενεργειακού κόστους.

Λίγη συμπάθεια για το τέλμα που βρίσκονται οι συζητήσεις για το νέο σύμφωνο σταθερότητας. Και πολλή «αγάπη» προς τους χτυπημένους από τα υψηλά επιτόκια ευρωπαίους πολίτες.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»