Η ζωή είναι μια βόλτα. Αυτό πιστεύει η Κλόε Πόμφρετ που βρέθηκε από την ανάδοχη φροντίδα, άστεγη στους δρόμους του Μάντσεστερ στα 16 της χρόνια.

Ο φόβος μπορεί να την οδήγησε σε σκοτεινές σκέψεις, ωστόσο αποτέλεσε και το κίνητρο για να υποσχεθεί στον εαυτό της ότι θα καταφέρει να σπουδάσει και μάλιστα στο ξακουστό πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Σήμερα στα 20 της χρόνια περιδιαβαίνει καθημερινά στις εγκαταστάσεις του και τσιμπά τον εαυτό της για να πειστεί  ότι ζει στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο όνειρο της.

Χαμένη στο σύστημα

Όπως περιγράφει η Κλόε στη Daily Mail μπήκε στο σύστημα των ανάδοχων οικογενειών μετά τον θάνατο του αγαπημένου της παππού από καρκίνο, ο οποίος την μεγάλωνε λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι γονείς της με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.

Κάποια στιγμή από ατυχία βρέθηκε να κοιμάται σε καναπέδες όποιων ήταν πρόθυμοι να της προσφέρουν μια θέση για τη νύχτα και στη συνέχεια στους αφιλόξενους δρόμους του Μάντσεστερ, όπου η στεναχώρια γι’ αυτό που ζούσε και ο φόβος για όσα μπορούσαν να της συμβούν, την οδήγησαν να κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας.

Με την καλύτερη της φίλη την Κόρτνει δεν υπάρχει χώρος για κακές σκέψεις

Σαν από μηχανής Θεός όμως το σχολείο στο οποίο πήγαινε τακτικά στο παρελθόν, αποφάσισε να κάνει κάτι ουσιαστικό γι’ αυτό το κορίτσι, βρίσκοντας αρχικά στέγη για να μεταφερθεί και να μπορέσει να κυνηγήσει το όνειρο της να γίνει καθηγήτρια βιολογίας.

Η Κλόε με τη σειρά της άρχισε κι εκείνη να βοηθά τους σπουδαστές χωρίς προνόμια, πριν η αίτηση της για την Οξφόρδη της αλλάξει οριστικά τη ζωή.

Συν Αθηνά και χείρα κίνει

Ακόμη και τότε όμως τίποτα δεν της χαρίστηκε εύκολα αφού έγραψε ΑΒΒ αντί για ΑΑΑ κινδυνεύοντας να μείνει εκτός, ωστόσο στην επαναξιολόγηση, που αφορά τους λιγότερους προνομιούχους επίδοξους φοιτητές, οι πύλες του ξακουστού πανεπιστημίου άνοιξαν στο πέρασμα της.

«Νιώθω τόσο μεγάλη ευγνωμοσύνη που είχα την υποστήριξη να βρεθώ εδώ που είμαι σήμερα. Είμαι τόσο τυχερή», λέει τώρα με μεγάλη συγκίνηση η Κλόε στη βρετανική εφημερίδα.

Headlines