Μετά την επιτυχημένη διοργάνωση του 46ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το Σεπτέμβριο, το DISFF ταξιδεύει στην Αθήνα, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, έως τις 29 Οκτωβρίου.
Στην Ταινιοθήκη (Ιερά Οδός και Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136, μετρό Κεραμεικός) θα παρουσιαστεί το σύνολο του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος του φεστιβάλ, αλλά και οι βραβευμένες ταινίες του Εθνικού Σπουδαστικού, που φέτος, κατά κοινή ομολογία, έκλεψε τις εντυπώσεις. Παράλληλα θα διεξαχθεί το Athens Pitching Lab.
Εθνικό Διαγωνιστικό
Στο Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, με head programmer τον Γιάννη Σακαρίδη, φέτος συμμετείχαν 35 ταινίες. Η ταινία «Αρκουδότρυπα» σε σκηνοθεσία Χρυσιάννας Παπαδάκη και Στέργιου Ντινόπουλου αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής της διοργάνωσης αποσπώντας το Χρυσό Διόνυσο. Η κορυφαία αυτή διάκριση τους εξασφάλισε αυτόματα το πολυπόθητο «εισιτήριο» για τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ.
Η ταινία, μια λεσβιακή ιστορία ενηλικίωσης στην ελληνική επαρχία, γυρισμένη στην Ελάτη Τρικάλων, περιγράφει τη σχέση δύο νεαρών γυναικών σε ένα χωριό της Πίνδου – μία σχέση φιλίας και υπόγειας ερωτικής έλξης που τελικά βγαίνει στην επιφάνεια σε μία κρίσιμη καμπή της ζωής των δύο ηρωίδων. Η ταινία κέρδισε, μεταξύ άλλων, και το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την Χαρά Κυριαζή.
Το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, έλαβε ο Ανδρέας Μάρκου για την ερμηνεία του στην ταινία «Buffer Zone» του Σάββα Σταύρου.
Έως τις 29 Οκτωβρίου
Καυτά κοινωνικά ζητήματα
Η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας, οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ γυναικών, η πρώτη φορά, αλλά και ο χωρισμός καταλαμβάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της φετινής θεματικής των ταινιών. Οι οικογενειακές σχέσεις και ιδιαίτερα η σχέση γιου-μάνας, οι φιλίες που δοκιμάζονται, η απώλεια και η διαχείριση του πένθους, οι μνήμες της παιδικής ηλικίας και τα παιδικά τραύματα συνεχίζουν να εμπνέουν για άλλη μια φορά τους μικρομηκάδες.
Όπως και τα καυτά κοινωνικά ζητήματα που ταλανίζουν τη σύγχρονη Ελλάδα: ρατσισμός, αυτοκτονίες, θάλασσες που ξεβράζουν πτώματα μεταναστών, τράφικινγκ γυναικών, γυναικοκτονίες, αστυνομική βία, σκοταδισμός και θρησκοληψία, τρομοκρατία, φυλακή. Αλλά και ο γολγοθάς των σημερινών νέων ηθοποιών που προσπαθούν να επιβιώσουν. Δεν λείπουν οι ταινίες εποχής, ακόμα και επί εμφυλίου, ενώ λιγοστές παραμένουν οι κωμωδίες α λα ελληνικά.
Φέτος, παρατηρήθηκε μια επιστροφή στη μικρού μήκους φόρμα, από σκηνοθέτες που έχουν προ πολλού περάσει στη μεγάλη μήκους, όπως οι Αλέξανδρος Βούλγαρης (The Boy), Παναγιώτης Φαφούτης και Γιώργος Σερβετάς.
Νέοι κινηματογραφιστές
Επιπλέον, γνωρίσαμε και κάποιους νέους κινηματογραφιστές που ακολουθούν τα καλλιτεχνικά χνάρια των πατεράδων τους, διαμορφώνοντας ωστόσο το δικό τους προσωπικό ύφος (όπως έκανε και ο Αλέξανδρος Βούλγαρης ήδη από τα πρώτα του βήματα): από τον Νικόλα Κούλογλου και την Αντιγόνη Καπάκα, μέχρι το Φοίβο Ήμελλο και τον Nικ Τζ.Πελεκάνος, γιο του διάσημου συγγραφέα Τζορτζ Πελεκάνος, ο οποίος συνυπογράφει μάλιστα το σενάριο της αγγλόφωνης ταινίας του γιου του.
Η απώλεια και η διαχείριση του πένθους, οι μνήμες της παιδικής ηλικίας και τα παιδικά τραύματα εμπνέουν
Συναντάμε όμως και μερικούς γνωστούς σκηνοθέτες που παίζουν ή κάνουν περάσματα ως ηθοποιοί: από το Φώτο Λαμπρινό (σε πρωταγωνιστικό μάλιστα ρόλο), μέχρι το Γιάννη Σολδάτο και το Γιώργο Φουρτούνη. Αλλά και ηθοποιούς που κάνουν το σκηνοθετικό τους ντεμπούτο όπως ο Αινείας Τσαμάτης και η Κατερίνα Μαυρογιώργη, ή σκηνοθέτριες του θεάτρου, όπως η Μάρθα Μπουζιούρη. Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο έκανε επίσης η συγγραφέας και σεναριογράφος Κάλλια Παπαδάκη -και μιαw και ο λόγος για συγγραφείς, είδαμε μία ταινία πάνω σε διήγημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, μια σε σενάριο του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη, και μια άλλη εμπνευσμένη από άρθρο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου.
Εθνικό Σπουδαστικό
Το φετινό πρόγραμμα, με υπεύθυνο τον Παναγιώτη Ιωσηφέλη, περιλάμβανε 25 ταινίες από 11 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού (δημόσια και ιδιωτικά, προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου). Οι ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και animation που συμμετείχαν αντιπροσωπεύουν σχεδόν κάθε τεχνική και αισθητική προσέγγιση της οπτικοακουστικής αφήγησης, ενώ θεματικά καλύπτουν ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα — ιστορίες σχέσεων, ταυτότητας, συμπερίληψης και απομόνωσης, κοινωνικής κριτικής και αυτοκριτικής, διαχείρισης τραύματος, προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης.
Το βραβείο «Φρίντα Λιάππα» – Καλύτερης Ελληνικής Σπουδαστικής Ταινίας απέσπασε η ταινία «Παρέλαση» σε σκηνοθεσία Μιχάλη Γαλανόπουλου, μια ταινία ενηλικίωσης στην Αθήνα, με άξονα το ρατσισμό και τη σύγχρονη νεανική κουλτούρα. Το βραβείο ανδρικής ερμηνείας κέρδισε ο Φαμπρίτσιο Μούτσο για την ταινία «Θερμοκήπιο» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Γεωργακόπουλου, ενώ το βραβείο γυναικείας ερμηνείας απέσπασε η Μαρίνα Σιώτου για την ταινία «Το Χάος που ‘Αφησε Πίσω της» σε σκηνοθεσία Νίκου Κολιούκου.
Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Athens Pitching Lab
Για δεύτερη συνεχή χρονιά το Pitching Lab ακολουθεί το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στην Αθήνα, με επιλεγμένα, αποκλειστικά ελληνικά, σχέδια, δίνοντας έμφαση στο κομμάτι της ανάπτυξης του σεναρίου στις ιδέες που κατατέθηκαν.
Στο διήμερο αυτό εργαστήριο, οι συμμετέχοντες, μετά από δύο καθοδηγητικά διαδικτυακά μαθήματα με τους εισηγητές του Pitching Lab, Βαρβάρα Δούκα,Τζωρτζίνα Κακουδάκη και John Stephens, θα κληθούν να τελειοποιήσουν την παρουσίαση τους, όσον αφορά την πλοκή, τους χαρακτήρες, και τη γενικότερη δομή του σεναρίου που πρόκειται να αναπτύξουν. Την Κυριακή 29 Οκτωβρίου και ώρα 18:00 θα ακολουθήσει η παρουσίαση των σχεδίων.
Τα ελληνικά σχέδια του Αthens Pitching Lab είναι τα εξής: «The garden of the dead» (Αντί Στεφάνου) των Κατερίνας Καλέτζη και Χρήστου Μαρμέρη, «Wheel To Live» των Νικόλαου Τσονγκίδη και Βίκυς Αναστασιάδου, «The Last Performance» της Nεφέλης Σπηλιωτάκου, «Vicious» των Λήδας Κοντοπανάγου και Steven Gekas, «Your God» του Γιάννη Χατζησταυρή, «The Wolf’s Mouth» της Mαίρης Κολώνια, «Forema» των Μάρως Λεσιώτη και Kωνσταντίνας Αγοράτσιου.
Σύμφωνα με το Κίνημα Δημοκρατίας οι καταναλωτές εξέφρασαν στον Στέφανο Κασσελάκη την ανησυχία τους για τις αυξανόμενες τιμές σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης
Ο φωτισμός παραμένει αναμμένος σε όλη την εορταστική περίοδο μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου - Το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει παράδοση που χρονολογείται από το 1981
Εν έτει 2024 πολλοί πιστεύουν πως η ισότητα των φύλων έχει σε μεγάλο βαθμό επιτευχθεί. Ωστόσο μόνο το 31% των κρατών μελών του ΟΗΕ είχε ποτέ γυναίκα επικεφαλής κυβέρνησης
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
