Φοβική επιθετική συμπεριφορά: Νιώθουν και οι σκύλοι ανασφάλεια

Ένας σκύλος που φοβάται μπορεί, να παρουσιάσει επιθετική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να κρατήσει μακριά άτομα ή να αποφύγει καταστάσεις που νοιώθει να τον απειλούν.

«Ο σκύλος είναι ένα πλάσμα, που ο χαρακτήρας του διαμορφώνεται, τόσο από την κληρονομικότητα, όσο και από επίκτητα στοιχεία, όπως ο χαρακτήρας του κηδεμόνα του, το περιβάλλον στο οποίο ζει και τα βιώματά του.

Ένα από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να παρουσιάσει ένας σκύλος είναι και η επιθετικότητα.
Δυστυχώς, όσον αφορά αυτό το κεφάλαιο της σκυλίσιας συμπεριφοράς, υπάρχουν πολλά ταμπού, λανθασμένες απόψεις, ελλιπείς γνώσεις και προκατάληψη.

Η επιθετικότητα όμως, είναι ένα αρκετά πολύπλοκο θέμα, γι’ αυτό δεν θα πρέπει να το προσεγγίζουμε με απλουστευτικό τρόπο», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.

Η ψυχική  αποκατάσταση ενός φοβικού – επιθετικού σκύλου, απαιτεί χρόνο

Όταν κάποιος σκύλος επιδεικνύει επιθετικότητα, θα πρέπει να συνυπολογίζουμε, όπως λέει η κα Γρυπάρη, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδηλώθηκε αυτή η συμπεριφορά. Όπως, επίσης και τον χαρακτήρα του σκύλου, τη ράτσα του και τη συχνότητα αυτής της συμπεριφοράς. Μόνο τότε μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα ώστε να προβούμε σε διόρθωση της επιθετικότητας με τον σωστό τρόπο και την κατάλληλη μέθοδο.

Οι περιπτώσεις, που ένας σκύλος μπορεί να επιδείξει επιθετικότητα

Συνήθως, επιθετική συμπεριφορά έχει ένας σκύλος, ο οποίος είναι κυριαρχικός, εκδηλώνει κτητικότητα τροφής, αντικειμένων ή χώρου, έχει λάβει λάθος παιδεία από τον κηδεμόνα του. Είναι υπέρ-προστατευτικός, «ζηλεύει» κάποιο άλλο μέλος της αγέλης, είναι δυναμικός χαρακτήρας, έχει κακοποιηθεί, είναι άρρωστος, ή πονάει. Δεν έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά ή έχει κληρονομήσει επιθετικά χαρακτηριστικά από τους γονείς του.

Οι φοβικοί – επιθετικοί σκύλοι

Υπάρχει όμως, και μια ειδική κατηγορία σκύλων: οι φοβικό – επιθετικοί, οι οποίοι εκδηλώνουν επιθετικότητα για να προστατευθούν. Τις περισσότερες φορές, νιώθουν ανασφάλεια και σύγχυση και γι’ αυτό προβαίνουν σε σπασμωδικές αντιδράσεις. Νιώθουν επίσης ευάλωτοι, και η επιθετικότητα είναι ένας τρόπος να απομακρύνουν αυτό που τους φοβίζει.

Η προσέγγιση και η διαχείριση ενός φοβικού/ φοβικο – επιθετικού σκύλου δεν είναι σχεδόν ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Κι αυτό διότι πρόκειται για ένα ψυχολογικό θέμα, με πολλές διαστάσεις και άγνωστους παράγοντες.

Στην περίπτωση ενός φοβικού σκύλου δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το βίωμα ή τα βιώματα που του στέρησαν την αυτοπεποίθηση. Αλλά, ακόμα και αν γνωρίζουμε, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πόσο βαθύ τραύμα άφησαν στη ψυχή του.

Το ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να κάνουμε τον φοβικό – επιθετικό σκύλο να μας εμπιστευθεί, να νιώσει ασφάλεια μαζί μας, να μας ανοιχτεί και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Γι’ αυτό και η ψυχική του αποκατάσταση απαιτεί, συνήθως, χρόνο.

Πώς συμπεριφερόμαστε σε έναν φοβικό σκύλο

Υπάρχουν τρία γενικά χαρακτηριστικά, που διευκολύνουν την προσέγγιση και τη διαχείριση ενός φοβικό – επιθετικού σκύλου:

1) Ήπια προσέγγιση: Ένας φοβικό – επιθετικός σκύλος σιχαίνεται τις απότομες κινήσεις, τα στριμώγματα και την άμεση προσοχή. Για να νιώσει ασφάλεια, επιδιώκουμε προσωπική επαφή χωρίς επίμονα κοιτάγματα, υπερβολικά χάδια -ειδικά εάν δεν τα δέχεται-, και συνεχή εισβολή στο χώρο του.

Χρειάζεται μικρές δόσεις επαφής, ώστε να μπορεί να τις διαχειριστεί. Ελαφρά και σύντομα αγγίγματα, γλυκόλογα από απόσταση και, κυρίως να τον καλούμε προς το μέρος μας και να μην κατευθυνόμαστε συνέχεια προς το μέρος του.

2) Σεβόμαστε τα όρια του σκύλου: Αυτό σημαίνει ότι τον πιέζουμε τόσο, ώστε να υπάρξει κάποια πρόοδος, όχι όμως τόσο ώστε να έχουμε πισωγύρισμα ή να ρισκάρουμε δάγκωμα. Γενικά, δεν θέλουμε να φέρνουμε τον σκύλο σε μια κατάσταση, ώστε να εκδηλώνει επιθετικότητα, διότι έτσι γίνεται συνήθεια για εκείνον και η διόρθωσή του απαιτεί περισσότερο χρόνο.

3) Όχι λύπηση: Η ψυχολογία μας είναι το Α και το Ω, ειδικά σε περιπτώσεις φοβίας. Αρνητικά συναισθήματα, όπως η λύπηση, η στενοχώρια, ο οίκτος, η δυσφορία και η απογοήτευση όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά ενισχύουν τα ψυχολογικά θέματα του σκύλου. Η επιμονή στο στόχο και η υπομονή είναι αυτά που θα τον βοηθήσουν να ανοιχτεί και να μας εμπιστευτεί.

Τέλος, η κα Γρυπάρη επισημαίνει: «Η φοβικό – επιθετική συμπεριφορά διορθώνεται, χωρίς όμως, βία. Μπορούμε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας, χωρίς να γίνουμε αυταρχικοί ή βάναυσοι. Δεν καταδικάζουμε έναν φοβικό – επιθετικό σκύλο «ελαφρά τη καρδία» και δεν παίρνουμε βιαστικές αποφάσεις. Πρόκειται, απλώς, για μια προβληματική συμπεριφορά, που χρειάζεται να αποκωδικοποιήσουμε για να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά».

* Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss.

Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου, και στη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.