Το πλήθος ξεκίνησε να συγκεντρώνεται γύρω από την παιδική χαρά του σχολείου των Ηνωμένων Εθνών στη Γάζα. Ξαφνικά οι μπρέικ-ντάνσερς της ομάδας Camp Breakerz εμφανίζεται μπροστά τους και επιδίδονται σε χορευτικές κινήσεις με το κοινό -κυρίως παιδία Παλαιστινίων, στεγασμένα στο σχολείο στον προσφυγικό καταυλισμό Nuseirat- να ενθουσιάζεται, ενώ κάποιοι παρακολουθούν από τα μπαλκόνια τους.
Η Camp Breakerz, μια ομάδα χορευτών που έχουν ζήσει αρκετούς πολέμους στη Γάζα, έχουν περάσει τις τελευταίες εβδομάδες διασκεδάζοντας τα παιδιά που έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας.
«Νιώθω χαρούμενος που κάνουμε τα παιδιά να ξεχάσουν για λίγο τις επιθέσεις. Χαίρομαι όταν βλέπω μερικά χαμόγελα στα πρόσωπά τους», λέει ο Ahmed Alghariz, συνιδρυτής του Camp Breakerz, το οποίο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της hip-hop σκηνής της Γάζας από το 2004.
«Αυτό που ζήσαμε σε κάθε άλλη επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας επέστρεψε στο μυαλό και στο σώμα μας»
Ούτε αυτός, ούτε ο συνάδελφός του χορευτής Karim Azzam ζουν στη Γάζα, αλλά έχουν παγιδευτεί εδώ, όπως άλλοι Παλαιστίνιοι που δεν μπορούν να φύγουν από τότε που ξεκίνησε ο βομβαρδισμός.
Ο Alghariz λέει στον Guardian ότι η ομάδα πέρασε τις πρώτες πέντε ημέρες σε καταφύγια ενώ προσπαθούσε να εξασφαλίσει ότι οι οικογένειές τους είχαν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν, αλλά όταν ρώτησε σε ένα σχολείο του ΟΗΕ για το αν μπορούσαν να οργανώσουν μαθήματα, τους απάντησαν ότι το αίτημά τους έγινε δεκτό με ενθουσιασμό.
«Όταν βλέπω αυτόν τον αριθμό παιδιών και οικογενειών γύρω μου, νιώθω ένα αίσθημα ευθύνης», λέει. «Το να βλέπω τα παιδιά να ανταποκρίνονται είναι απόλαυση – με κάνει να νιώθω περήφανος».
Ο Alghariz δήλωσε ότι τα εργαστήρια ανακουφίζουν από το άγχος και βοηθούν τα παιδιά που έχουν ψυχικά τραύματα και ότι ακόμη και η πράξη του σχηματισμού ενός κύκλου για τις παραστάσεις μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικούς δεσμούς.
Το στίγμα της φρίκης του πολέμου στην ψυχή
Οι οικογένειες συνωστίζονται στις αίθουσες διδασκαλίας του σχολείου και σε πρόχειρα καταφύγια στην παιδική χαρά και όλοι ανησυχούν για το πόσο καιρό θα έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, καύσιμα και τρόφιμα, είπε.
Αυτός και οι συνάδελφοί του μοιράζονται αυτές τις ανησυχίες, αλλά οι παραστάσεις τους βοηθούν και αυτούς. Ακόμα και μετά την πρόσκρουση πυραύλων σε μια κοντινή περιοχή – ένας από τους μαθητές τους σκοτώθηκε – είχαν αποφασίσει να συνεχίσουν να τις ανεβάζουν.
«Το δικό μας τραύμα αναζωπυρώθηκε αμέσως όταν μάθαμε ότι θα ξεκινήσει ο πόλεμος. Αυτό που ζήσαμε σε κάθε άλλη επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας επέστρεψε στο μυαλό και στο σώμα μας. Το ένστικτο να τρέξουμε και να επιβιώσουμε »χτύπησε» ξανά», λέει ο Alghariz.
«Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις δραστηριότητες για να νιώσουμε ξανά ζωντανοί. Μας δίνει ενέργεια και σταθερότητα για να παραμείνουμε δυνατοί και συγκεντρωμένοι».
Από το πρώτο εργαστήριο που διοργάνωσε το Camp Breakerz στις 12 Οκτωβρίου, τα παιδιά παρακαλούν να επιστρέψουν και οι χορευτές λένε ότι όλοι επωφελούνται από αυτά. Ακόμη και όταν δεν διοργανώνουν εργαστήρια, η ομάδα χορεύει και κάνει φιγούρες για τα παιδιά που συγκεντρώνονται έξω από το σχολείο για να τους δουν όποτε είναι ασφαλές.
«Το να βοηθάω ένα παιδί που ζει μέσα στο άγχος και τον φόβο, μου δίνει παρηγοριά», λέει ο Azzam. «Τους δίνουμε ελπίδα και ευτυχία για λίγο. Οι μεγαλύτεροι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν την κατάσταση, αλλά τι γίνεται με τα φτωχά παιδιά; Έτσι τα βοηθάμε να ξεχάσουν αυτές τις τρομακτικές συνθήκες».
Στις οκτώ το βράδυ αρχίζει στην ΕΡΤ η πρώτη τηλεμαχία σε προεδρικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, Συσκέψεις στα επιτελεία των τεσσάρων υποψηφίων, αγώνας για τη συμμετοχή απέναντι σε αποστάτες και συμφέροντα
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Το βιβλίο που η Σερ εξομολογείται ότι βγήκε ξυπόλητη στο μπαλκόνι μιας σουίτας για να κοιτάξει κατάματα πόσο εύκολο θα ήταν να περάσει την άκρη και απλά να εξαφανιστεί.
«Είναι που αγαπάω ρε παιδί μου...» λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν η ερώτηση αφορά το MEGA στο οποίο επιστρέφει με το Αλ Τσαντίρι Νιους. «Είναι για μένα μνήμη, ζωή, χαρά»
Μετά το «δεν είμαι Πασόκα δεν είμαι ούτε ΚΚΕ» του Σαββόπουλου, έρχεται το «Ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΚΕ» που λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν καλείται να επιλέξει και το ύφος του είναι... όλα τα λεφτά.
