Το παλάτι του Πούτιν στην καρδιά του Σάσεξ – Οι επιθέσεις μετά την εισβολή στην Ουκρανία

Από τον πολυσύχναστο Α268 δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει την παρουσία μιας ανακτορικής ρωσικής διπλωματικής έπαυλης πίσω από τους ψηλούς φράχτες και τα δέντρα στον κεντρικό αυτοκινητόδρομο.

Η είσοδος στο παλάτι 50 δωματίων Seacox Heath, το οποίο χτίστηκε το 1871 για τον George Goschen, έχει μια απλή, μαύρη πύλη από σφυρήλατο σίδερο με έναν καθρέφτη τοποθετημένο κοντά για να διευκολύνει την έξοδο της κυκλοφορίας στην πολυσύχναστη οδό στο Σάσεξ.

Μόνο η ύπαρξη κάμερας ασφαλείας στην κορυφή θα υποδείκνυε ότι πρέπει να δοθεί σημασία στις αναφερόμενες εγκαταστάσεις.

Ωστόσο, στο κοντινό χωριό Hawkhurst υπάρχει πραγματική ανησυχία για την παρουσία ενός κτιρίου που ανήκει στη ρωσική κυβέρνηση από το 1946.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει κάνει τους ντόπιους να κοιτάξουν εκ νέου τη μεγάλη διπλωματική έπαυλη σε στιλ πύργου που βρίσκεται σε μια μεγάλη ιδιωτική έκταση ανάμεσα σε στρέμματα εκτεταμένων περιοχών.

Για δεκαετίες αγνοήθηκε, αλλά όταν έγινε γνωστό ότι επρόκειτο για προέκταση της ρωσικής πρεσβείας στο Λονδίνο, οι κάτοικοι, αγανακτισμένοι για την εισβολή, έκαναν γκράφιτι υπέρ της Ουκρανίας στην είσοδο.

Ακολούθησε η τοποθέτηση ουκρανικών σημαιών έξω από την είσοδο και κατά μήκος του αναχώματος από τη συγγραφέα και δημοσιογράφο Rebecca de Saintonge.

Είπε ότι το κτίριο έγινε το επίκεντρο της πολύ πραγματικής «αντίθεσης» στην εισβολή και μια έκρηξη συναισθημάτων.

Πιστεύω ότι είναι μάλλον παράξενο που η ρωσική κυβέρνηση έχει ένα κτίριο εδώ στην καρδιά του Κεντ

Μέχρι πρόσφατα, η ύπαρξη μιας ρωσικής διπλωματικής «ντάτσας» ανάμεσά τους ήταν σχεδόν άγνωστη στους ντόπιους.

Όμως οι διαδηλώσεις πέρυσι έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας στο κτίριο, εγείροντας ανησυχίες για την ασφάλεια.

Η Lindsay Barrow, που διευθύνει ένα ανθοπωλείο στο χωριό, είπε: «Το ήξερα για αρκετό καιρό και αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορείτε να δείτε πολλές κάμερες κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης και συρματοπλέγματα να περιβάλλουν το μέρος.

«Έχω δει επίσης μαύρα αυτοκίνητα Mercedes να μπαινοβγαίνουν από τις μπροστινές πύλες και μετά είχαμε τις διαμαρτυρίες.

«Έχουμε δει ανθρώπους από το Seacox Heath στο Hawkhurst. Συνήθιζαν να πηγαίνουν στην παμπ περιστασιακά.

«Πιστεύω ότι είναι μάλλον παράξενο που η ρωσική κυβέρνηση έχει ένα κτίριο εδώ στην καρδιά του Κεντ».

Φαίνεται ότι η έπαυλη είναι εξοχική κατοικία του Ρώσου πρεσβευτή, Andrey Kelin.

Όταν δεν χρησιμοποιείται για διπλωματικές λειτουργίες, το φροντίζει και το διαχειρίζεται ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Ρώσων.

Η διαμαρτυρία και η… εκτόνωση

«Μετά τη διαμαρτυρία μου, με επισκέφθηκαν δύο αστυνομικοί. Νομίζω ότι ανησυχούσαν για την ασφάλεια του ηλικιωμένου ζευγαριού Ρώσων που φροντίζει το σπίτι. Αφαιρέσαμε τις σημαίες μας για να βοηθήσουμε να εκτονωθεί η κατάσταση», σημείωσε η Rebecca de Saintonge.

«Προφανώς η διαμαρτυρία ήταν μια συναισθηματική απάντηση στην εισβολή, αλλά δεν ήταν σωστό να τεθεί σε κίνδυνο το ζευγάρι των ηλικιωμένων», συμπλήρωσε.

Ο 93χρονος Bluey Pratt, που ζει στο Hawkhurst, σημείωσε ότι δεν είχε ιδέα πως οι Ρώσοι ήταν τόσο κοντά. «Είμαι πραγματικά έκπληκτος», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Υπηρέτησα στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου, οπότε είχαμε πολύ πραγματικούς φόβους για αυτούς.

Είπε ότι πέταξε με τα αμερικανικά βομβαρδιστικά B-29 Superfortress, που είχαν έδρα στη Βρετανία, μετά τον πόλεμο και θα φόρτωναν εικονικές ατομικές βόμβες στο αεροπλάνο ως έναν τρόπο να ξεγελάσουν τους Ρώσους.

«Φυσικά δεν είχαμε τη βόμβα μέχρι το 1956, αλλά ήμασταν απλώς σε ένα παιχνίδι μπλόφας μαζί τους τότε. «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια ειρήνη δεν διαπραγματεύτηκε η Ουκρανία γιατί, κατά τη γνώμη μου, κανείς δεν θα νικήσει ποτέ τους Ρώσους. Είναι ανίκητοι».

«Δεν είχα ιδέα, είναι λίγο ανησυχητικό»

Ωστόσο, ορισμένοι χωρικοί φαίνεται να αγνοούν τη ρωσική παρουσία στην κοινότητά τους. «Δεν είχα ιδέα. Είναι λίγο ανησυχητικό. Δεν έχω δει ποτέ τίποτα να συμβαίνει εκεί κάτω», σημειώνει η 79χρονη Elaine Jordan.

«Έχω πελάτες που έρχονται και μου λένε ότι υπάρχει ένα κτίριο πρεσβείας εκεί, αλλά δεν είχα ιδέα και δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτό», σημείωσε ο Max Can που διευθύνει το Elite Barber.

«Ο πόλεμος είναι σοκαριστικός και δεν μου αρέσει να πιστεύω ότι ο Πούτιν και οι φίλοι του έχουν μια έπαυλη ακριβώς στο δρόμο. Δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι έχουν καμία δουλειά να έχουν ένα κτίριο πρεσβείας εδώ», ανέφερε ο 66χρονος Paul Beltoe.

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως ξενώνας για οικογένειες προσωπικού εμπορικών αντιπροσωπειών. Το 1952, περιγράφηκε στη Daily Mail ως «Ρωσικό κλαμπ εξοχής».

Λέγεται ότι ήταν άδειο το χειμώνα, αλλά γεμάτο με τις συζύγους και τα παιδιά των διπλωματών το καλοκαίρι.

Τα Σαββατοκύριακα οι άντρες έρχονταν στις οικογένειές τους. Λέγεται ότι οι τοίχοι του σαλονιού έφεραν πορτρέτα του Σοβιετικού δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν και άλλων Ρώσων ηγετών.

Το καταφύγιο του Ρώσου πρέσβη

Στη δεκαετία του 1990, το σπίτι ήταν γνωστό ότι ήταν το καταφύγιο του Ρώσου πρέσβη.

Το 1999, αναφέρθηκε ότι Αλσατοί επιφορτισμένοι με τη φύλαξη της ιδιοκτησίας είχαν επιτεθεί σε ντόπια πρόβατα.

O 55χρονος αγρότης Graham Browne υποστήριξε πως το κοπάδι του με 55 πρόβατα είχε δεχτεί επίθεση από σκυλιά. Πέθαναν έντεκα έγκυες προβατίνες και άλλες έξι πέθαναν αργότερα από τα τραύματά τους.

Ο Graham Browne και ο κουνιάδος του ισχυρίστηκαν πως είχαν πιάσει τα σκυλιά στην πράξη.

Ωστόσο, οι Ρώσοι διπλωμάτες αρνήθηκαν τον ισχυρισμό. Ο εξαγριωμένος κ. Browne είπε: «Η αστυνομία είναι ανίκανη να κάνει οτιδήποτε λόγω της διπλωματικής κατάστασης».

Ένας εκπρόσωπος της πρεσβείας είπε τότε: «Το κτήμα είναι ιδιοκτησία μας και όλα εκεί καλύπτονται από διπλωματική ασυλία σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση, οπότε ναι, τα σκυλιά έχουν ασυλία, αλλά τα σκυλιά δεν είναι διπλωμάτες».

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ήταν το μόνο μέρος έξω από το Λονδίνο όπου οι Ρώσοι μπορούσαν να πάνε χωρίς άδεια.

Οι αξιωματικοί της KGB εθεάθησαν κάποτε από τον ξένο ανταποκριτή του BBC, Τζον Μίλερ, να καίνε τεμαχισμένα μυστικά αρχεία σε μια φωτιά στον κήπο.