Η Δύση σε κρίσιμο σταυροδρόμι: Ειρήνη ή αφανισμός στη Μέση Ανατολή; 

Η κτηνώδης επίθεση της Χαμάς στη Γάζα δεν έπιασε μόνο το Ισραήλ στον ύπνο αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Η άγρια απάντηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου και της κυβέρνησης του, που είκοσι μέρες τώρα προαναγγέλλει την απόλυτη καταστροφή, ανάλογη της Δρέσδης ή της Χιροσίμα, χωρίς τα πυρηνικά όπλα, όπως δήλωσε πρώην μέλος της Κνεσέτ στο Al Jazeera, δεν δικαιολογεί την αμηχανία της Δύσης που δεν παίρνει ξεκάθαρη στάση υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου.

Αυτό γράφει η δημοσιογράφος Λούμπνα Μασάρουα με έδρα την Ιερουσαλήμ για λογαριασμό του Middle East Eye υπογραμμίζοντας ότι πρώτη φορά γίνεται μάρτυρας ενός πολέμου σαν αυτόν που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή. «παρά τον φόβο, το τραύμα, το σοκ της επίθεσης της Χαμάς στις 7 οκτωβρόυ, το Ισραήλ πέρασε αρκετές κόκκινες γραμμές στη δυσανάλογη απάντηση του», γράφει χαρακτηριστικά.

«Διάθεση γενοκτονίας»

Το πιο ανησυχητικό όμως, κατά την ίδια, είναι ότι η χώρα έχει μπει σε «μια διάθεση γενοκτονίας» που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την επιστροφή στην πρότερη κατάσταση. Και παραθέτει ως απόδειξη αυτού την πρόσφατη δήλωση του Ελιγιαχού Γιόσιαν, ερευνητή της δεξαμενής σκέψης Institute for National Security Studies (INSS) που σχετίζεται με το πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, «πρέπει να μπείτε στη Γάζα στον ύψιστο βαθμό αγριότητας, με σκοπό την εκδίκηση, το μηδενικό ηθικό, τα περισσότερα δυνατά θύματα».

Απέναντι σε αυτό το κάλεσμα της ολοκληρωτικής καταστροφής της Γάζας, οι ηγέτες της Δύσης στηρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ενώ διασφαλίζουν την απρόσκοπτη παροχή όπλων στην περιοχή, την ώρα που οι διαφωνίες και εντός της ΕΕ κατέστησαν αδύνατο ένα ψήφισμα-κάλεσμα για «ανθρωπιστικές παύσεις» των εχθροπραξιών από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Κι ενώ πληθαίνουν οι φωνές που εξισώνουν τους 9.000 νεκρούς πολίτες του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022 με τους 8.000 (στην πλειοψηφία τους άμαχοι πολίτες) θανάτους τις τελευταίες τρεις εβδομάδες στη Γάζα, η Δύση βρίσκεται απέναντι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: να είναι ο παρατηρητής ενός αφανισμού ή ο συμμετέχοντας σε μια αυθεντική πολιτική διαδικασία που λαμβάνει υπόψη της τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες και των ίδιων λαών.

Πολλές μπάλες στον αέρα για τις ΗΠΑ

Στις ΗΠΑ το κλίμα ως εκ τούτου είναι βαρύ, γράφει ο Guardian. Και μπορεί ο Τζο Μπάιντεν, που η στήριξη του προς το Ισραήλ είναι γραμμένη στο πολιτικό του DNA, αφού γεννήθηκε την εποχή που πρόεδρος στις ΗΠΑ ήταν ο Φράνκλιν Ρούσβελτ και στην Ευρώπη οι Ναζί δολοφονούσαν εκατομμύρια Εβραίους στο Ολοκαύτωμα, να επιχειρηματολογεί ότι η Χαμάς δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του παλαιστινιακού λαού, όλοι όμως ξέρουν –ακόμα και ο ίδιος- ότι αυτή η αιματηρή ιστορία μπορεί να σημάνει το τέλος του στην εξουσία.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατάς στον αέρα πολλές μπάλες ταυτόχρονα, δήλωσε πρόσφατα ο Λέον Πανέτα, πρώην υπουργός Άμυνας και διευθυντής της CIA. Σύμφωνα με τον ίδιο, άλλωστε, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ότι, όπως έδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση των NPR/PBS NewsHour/Marist, μόνο το 48% της γενιάς Z και των millennials πιστεύει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να δηλώνουν δημοσίως ότι στηρίζουν το Ισραήλ, αλλά ότι ακόμη «δεν υπάρχει ένα όραμα για το τι πρέπει να ακολουθήσει – η λύση των δύο κρατών» στα σύνορα του 1967 ενόσω όλες οι πλευρές με τον τρόπο τους, είτε με τη δράση τους, είτε με τη σιωπή τους «ρίχνουν βενζίνη στη φωτιά».

Χαοτική η προσέγγιση της ΕΕ

Όσον αφορά τέλος την ΕΕ, η χαοτική προσέγγιση της στον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς, που αποδείχτηκε τόσο με την αναστολή και μετά την αποκατάσταση της ευρωπαϊκής βοήθειας στους Παλαιστινίους, όσο και με το μήνυμα ότι το Ισραήλ πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στα όρια της διεθνούς ανθρωπιστικής νομοθεσίας, εκθέτει για μια ακόμα φορά μετά την Ουκρανία, την στάση της στις εξελίξεις στη δυτική Αφρική και τα δυτικά Βαλκάνια την αδυναμία της να αντιμετωπίζει τα προβλήματα ενωμένη και την πάγια τακτική της να τα σπρώχνει διχασμένη κάτω από το χαλί.

«Η γεωπολιτική Ευρώπη εξανεμίζεται μπροστά μας», γράφει άλλο άρθρο του Guardian για να καταλήξει ότι σε έναν κόσμο στον οποίο ο κατακερματισμός, η πόλωση, η σύγκρουση και η βία παίρνουν το πάνω χέρι, μια ένωση από πολλά κράτη μέλη που σηκώνει ενωμένη ανάστημα πρεσβεύοντας τις δημοκρατικές αξίες στον πυρήνα της για το καλό των Ευρωπαίων και του όλου του κόσμου χρειάζεται περισσότερο από ποτέ.