Το editorial των FT αφιερωμένο στην εκεχειρία ξεκινάει με μια ζοφερή περιγραφή: Πτώματα στοιβαγμένα, παιδιά θαμμένα στα ερείπια, 1 εκατομμύριο εκτοπισμένοι, βομβαρδισμοί οικιστικών περιοχών.

Η περιγραφή αυτή έχει μάρτυρες όλη την διεθνή κοινότητα, φωτογράφους και τηλεθεατές. Δύσκολο να είναι θεατής σε ένα πόλεμο. Το άρθρο συνεχίζει με τις επίσης θανατηφόρες ελλείψεις που δημιουργούν περισσότερα θύματα στην Λωρίδα της Γάζας.

Πλέον ακολουθώντας τους πολύνεκρους και καταστροφικούς βομβαρδισμούς, εισβάλουν τα τεθωρακισμένα. Κάθε μέρα από την Παρασκευή

Υπογραμμίζει τις ελλείψεις σε «τρόφιμα, νερό και καύσιμα που απαιτούνται για την τροφοδοσία των μονάδων αφαλάτωσης και των γεννητριών. Γίνεται αναφορά πως τα πράγματα ήταν άσχημα ήδη πριν την Ισραηλινή επίθεση αντιποίνων».

Τα ακλόνητα επιχειρήματα από ένα οικονομικό μέσο ενημέρωσης

Το editorial αναφέρει πως «το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τους πολίτες του και να απαντήσει στην επίθεση της ισλαμιστικής μαχητικής ομάδας». Αλλά παίρνει ευθεία θέση πως «η συλλογική τιμωρία του Ισραήλ κατά των 2,3 εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι παγιδευμένοι στη Γάζα – σχεδόν οι μισοί από αυτούς είναι παιδιά – πρέπει να σταματήσει». Αναφέροντας τις δολοφονίες παιδιών και αμάχων από τους εκδικητικούς βομβαρδισμούς.

Οι Financial Times αντιδρούν στην θέση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν πως «δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στον αριθμό που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι» για τους νεκρούς. Αναφέροντας πως σε κάθε περίπτωση οι αριθμοί αυτοί επιβεβαιώνονταν από τον ΟΗΕ σε όλες τις προηγούμενες συγκρούσεις με μικρές αποκλίσεις.

Η φρίκη του πολέμου δεν μπορεί ποτέ να ωραιοποιηθεί.

Αντίθετα παίρνει ξανά θέση πως «αντί να διαφωνεί με τους αριθμούς, ο Μπάιντεν θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να πιέσει το Ισραήλ να προστατεύσει τους αμάχους και να σεβαστεί τους κανόνες του πολέμου. Η κλίμακα της καταστροφής στη λωρίδα της Γάζας είναι εμφανής σε όλους».

Ανεφερόμενο σε αξιωματικούς του ΟΗΕ που αντιδρούν για «τις σαφείς παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου» που λαμβάνουν χώρα στη Γάζα και τις εκτοπίσεις πληθυσμού.

Ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός ή αποσταθεροποίηση όλης της περιοχής

Καταδικάζει την εκκένωση σχολείων και νοσοκομείων στο βόρειο τμήμα της Γάζας, όπου δεκάδες χιλιάδες έχουν αναζητήσει καταφύγιο. Ενώ αναδεικνύει πως «όλο αυτό το διάστημα, το Ισραήλ επέτρεψε μόνο μια σταγόνα βοήθειας στη Γάζα – περίπου 131 φορτηγά σε σύγκριση με τα 500 που εισέρχονταν καθημερινά πριν από τις 7 Οκτωβρίου».

Ζητάει ευθέως «ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός». Μια που «θα ανακούφιζε τα βάσανα των Παλαιστινίων και θα ηρεμούσε τις περιφερειακές εντάσεις». Με την ταυτόχρονη απελευθέρωση των ομήρων από την Χαμάς.

Ζητά την πίεση από τους συμμάχους του Ισραήλ προς την κυβέρνηση Νετανιάχου «να επιτρέψει περισσότερη βοήθεια στη Γάζα και να άρει την πολιορκία της. Πρέπει επίσης να κατευθύνουν το Ισραήλ προς ένα πιο εύλογο σχέδιο για την άρση της απειλής που συνιστά η Χαμάς – ένα σχέδιο που δεν θα οδηγήσει το Ισραήλ και την περιοχή στην άβυσσο».

Το editorial κλείνει με το επιχείρημα αντίστροφης ψυχολογίας «πως με τον βομβαρδισμό αμάχων το Ισραήλ θα χάσει την υποστήριξη της Δύσης, ενώ παράλληλα θα εξοργίσει περαιτέρω τον αραβικό και τον μουσουλμανικό κόσμο».

Συνολικά σπανίζουν τέτοιες ευθείες φωνές ενάντια στον πόλεμο και τον βομβαρδισμό αμάχων, ακόμα περισσότερο από ένα κυρίαρχο οικονομικό μέσο.

Η κεντρική φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Motaz Azaiza που εργάζεται για τον οργανισμό του ΟΗΕ, UNRWA και συγκεκριμένα για το αμερικανικό τμήμα του.

Headlines