Το σούπερ τοπ μόντελ της δεκαετίας του ’90, η Πολίνα Πορίζκοβα, παρενέβη με δήλωσή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram για την κατάσταση στο Ισραήλ και τη Γάζα.
Στα 58 της χρόνια, το μοντέλο που γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία, μετακόμισε στη Σουηδία και από τα 15 της ασχολήθηκε με τη μόδα στο Παρίσι, μιλάει για τον αντισημιτισμό και πώς αναδύεται μέσα από τις τρέχουσες δραματικές συνθήκες στη Μέση Ανατολή.
«Δηλητηριώδες μανιτάρι»
Ξεκινάει την ανάρτησή της, λοιπόν, ως εξής: «Ο αντισημιτισμός μοιάζει να ξεφυτρώνει σαν δηλητηριώδες μανιτάρι μετά τη βροχή. Γεννήθηκα σε μια χώρα που ουσιαστικά δεν υπήρχαν Εβραίοι, γιατί τους είχαν εξολοθρεύσει οι Ναζί.
Όταν μετακόμισα στη Σουηδία, όλοι μάθαμε για το Ολοκαύτωμα στο σχολείο. Είδαμε ταινίες που έκαναν πολλά παιδιά να κλάψουν.
Βγήκε η ταινία «Η εκλογή της Σόφι» και όλοι ήταν ευαίσθητοι με την κατάσταση των Εβραίων. Αλλά υπήρχαν πολύ λίγοι Εβραίοι στη Σουηδία.
Ύστερα, μετακόμισα στη Νέα Υόρκη. Οι πιο πολλοί φίλοι μου ήταν Εβραίοι. Κάθε τόσο, μοιράζονταν αποσπασματικά και κάτι που αφορούσε το μίσος εναντίον τους – αλλά εγώ δεν τους πίστευα. Νόμιζα ότι είναι πολύ ευαίσθητοι. Το να είσαι Εβραίος ήταν προφανώς κάτι απόλυτα κουλ», γράφει για την προσωπική της εμπειρία, ζώντας ανά τον κόσμο η Πολίνα Πορίζκοβα.
«Όλες μου οι δωρεές πηγαίνουν σε φιλανθρωπίες που έχουν προτεραιότητα τους ανθρώπους στη Γάζα»
Πηγή φωτογραφίας: Instagram/paulinaporizkov
Μάρτυρας αντισημιτισμού
Συνεχίζει η ίδια στην τοποθέτησή της για τον πόλεμο στη Γάζα στην προσωπική της ανάρτηση στην πλατφόρμα του Instagram: «Όταν όμως άρχισα να βγαίνω με έναν εβραίο σεναριογράφο (έναν βέβαια διάσημο και αξιαγάπητο άνδρα) πριν λίγα χρόνια, τότε άρχισαν να υποπίπτουν αινιγματικά σχόλια στην αντίληψή μου.
Αινιγματικά, λέω, γιατί ποτέ δεν είχαν ξαναδεί τέτοια σχόλια νωρίτερα.
Κανείς δεν μου είχε ξαναπεί «Είσαι ακόμη παντρεμένη μ’ αυτόν τον Χριστιανό ανόητο;», «Σίγουρα θα σου αρέσουν οι Καθολικοί», «Προτεστάντισσα πόρνη».
Προσωπικό βίωμα
Ξαφνικά γινόμουν μάρτυρας του αντισημιτισμού από πρώτο χέρι. Και όταν σοκαρίστηκα από τα σχόλια, δείχνοντάς στα στου Εβραίους φίλους μου, αντί να εξοργιστούν, σήκωναν τους ώμους και έλεγαν «Ναι, κάπως έτσι είναι ολόκληρη η ζωή μου».
Αυτό ήταν το χειρότερο για μένα. Το ότι το είχαν συνηθίσει. Το ότι το περίμεναν. Αυτό με άφησε εμβρόντητη.
Το γεγονός ότι οι καλύτεροί μου φίλοι, άνθρωποι που νόμιζα ότι τα έχουμε όλα κοινά, γιορτές, διακοπές, στην πραγματικότητα εκείνοι κουβαλούσαν ένα αόρατο βάρος για το οποίο δεν ήξερα τίποτα. Η αφέλειά μου υπέθετε ότι επειδή δεν το είχα βιώσει, δεν υπήρχε.»
Καταδικάζει την ισλαμοφοβία, συμπαραστέκεται στους Παλαιστίνιους
Η ίδια τονίζει στην ανάρτησή της ότι δεν πρόκειται για μια πολιτική τοποθέτηση, ολοκληρώνοντας ως εξής τη δήλωσή της: «Όπως πολλοί επισημαίνετε, θα έπρεπε απλώς να κλείσω το στόμα μου όταν έρχεται η συζήτηση στην πολιτική, κάτι για το οποίο δεν ξέρω τα πάντα.
Οπότε αυτό δεν είναι ένα ποστ για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Λέω ότι συμπαραστέκομαι στους Εβραίους, ότι έχω φίλους Εβραίους, ότι καταδικάζω τον αντισημιτισμό –δεν έχει να κάνει με τις κυβερνήσεις και με την πολιτική.
Και με τίποτα δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρομαι για την κατάσταση των αθώων Παλαιστινίων και με τον ίδιο τρόπο καταδικάζω –πάντα το έκανα- την ισλαμοφοβία.
Όλες μου οι δωρεές πηγαίνουν σε φιλανθρωπίες που έχουν προτεραιότητα τους ανθρώπους στη Γάζα».
Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Στην πρώτην πανελλαδική έρευνα για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών καταγράφεται η απογοήτευση των Ελλήνων για τις συνέπειες στα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και την ομογένεια.
Το έργο, που ονομάζεται «Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου» (La Basilica di San Pietro), ξεκίνησε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και εκπονήθηκε από τη Microsoft και το Βατικανό.
Στη μελέτη «Ιστορία, έθνος και μυθιστόρημα στη Μεταπολίτευση» ο Δημήτρης Τζιόβας προσεγγίζει τη σχέση λογοτεχνίας και έθνους μέσα από τις μεταμορφώσεις του λεγόμενου «ιστορικού μυθιστορήματος», της μνήμης και των τραυμάτων
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
