Ο «πόλεμος» μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη στην Ολομέλεια της Βουλής και η αναφορά του δεύτερου για τη σχέση που είχε καλλιεργήσει το ΠΑΣΟΚ με τον αραβικό κόσμο στάθηκε αφορμή να παρέμβει ο Χάρης Καστανίδης. 

Ο πρώην βουλευτής του κόμματος της Χαριλάου Τρικούπη επιτέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη και άφησε εμμέσως αιχμές για τον τρόπο που αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση της ΝΔ ο Νίκος Ανδρουλάκης.  

«Το ΠΑΣΟΚ καλλιέργησε και δημιούργησε μια σταθερή σχέση με τον αραβικό κόσμο με μεγάλες πρωτοβουλίες του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Γιασέρ Αραφάτ» είχε πει από το βήμα της Βουλής ο Νίκος Ανδρουλάκης με τα λεγόμενά του να μην ηχούν καλά στα αυτιά του πρωθυπουργού που στη δευτερολογία «εξερράγη» για την «εποχή Παπανδρέου – Αραφάτ» τονίζοντας ότι εκείνη την περίοδο η Ελλάδα δεν ασκούσε ισορροπημένη πολιτική, ενώ ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν είχε αναγνωρίσει επίσημα το κράτος του Ισραήλ.

«Αλήθεια, κ. Ανδρουλάκη, ήρθατε και μας είπατε για την μεγάλη πολιτική παρακαταθήκη του ΠΑΣΟΚ. Και αναφερθήκατε στις εποχές του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιάσερ Αραφάτ, δεκαετία ’80, ισχυριζόμενος τι; Ότι ήταν ισορροπημένες οι σχέσεις της χώρας τότε με την ευρύτερη γειτονιά μας; Διότι θέλω να σας θυμίσω -γιατί δεν τα θυμάστε μάλλον καλά- ότι επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα η οποία δεν είχε αναγνωρίσει επίσημα το κράτος του Ισραήλ. Και αυτό εσείς έρχεστε και ισχυρίζεστε τώρα κάνοντας αναφορά σε εκείνη την περίοδο, ότι ήταν ισορροπημένη πολιτική. Ή δεν τα ξέρετε, λοιπόν, οπότε καλά θα κάνετε να ενημερωθείτε και να διαβάσετε λίγο περισσότερο για την ιστορία του κόμματός σας ή πολύ απλά είστε εκτός θέματος κάνοντας αυτή τη συγκεκριμένη αναφορά», ανέφερε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός.

«Μια οφειλόμενη απάντηση»

Το βράδυ της Τετάρτης, μέσω της πλατφόρμας Χ, ο Χάρης Καστανίδης έδωσε μια «μια οφειλόμενη απάντηση στον πρωθυπουργό» ελπίζοντας «να δώσει και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ».


Έγραψε ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου, όσο στήριζε τον Αραφάτ και τα δίκαια του παλαιστινιακού λαού, τόσο υπογράμμιζε το αναφαίρετο δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει εν ασφαλεία. Συνέδεε, δηλαδή, το τέλος του δράματος με την ταυτόχρονη ύπαρξη και αναγνώριση δύο κρατών. Μάλιστα, αναγνώρισε την PLO, όταν τα άλλα κράτη της ΕΟΚ την θεωρούσαν τρομοκρατική οργάνωση. Ο Ανδρέας δικαιώθηκε, όταν αργότερα υπήρξε ειρηνευτική συμφωνία Ράμπιν-Αραφάτ, την οποία υπονόμευσαν ακραίοι κύκλοι».

Headlines