«Περασμένες ζωές»: Η πιο κομψή ταινία της χρονιάς και το θέμα του ερωτικού τριγώνου

Το «Past Lives» έχει όλα τα συστατικά για να γίνει η πιο όμορφη ταινία της χρονιάς, και αυτό είναι που βιώνουν πολλοί θεατές σε όλο τον κόσμο και η συντριπτική πλειονότητα των κριτικών. Είναι μια ιστορία για μια αγάπη που έμεινε σε αδράνεια από την παιδική ηλικία μέχρι να ξυπνήσει ξανά στην πρώιμη ενηλικίωση.

Αν και απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα μεταξύ τους, ο Hae Sung (Teo Yoo) και η Nora (Greta Lee) διατηρούν επαφή ως φίλοι μέσω περιστασιακών βιντεοκλήσεων και συναντιούνται αφού, πλέον, οι ζωές τους έχουν πάρει διαφορετικές κατευθύνσεις.

Οι φίλοι αναλογίζονται τι θα μπορούσε να είχε συμβεί και αν τελικά είναι σε θέση να έχουν μια τελευταία ευκαιρία για αγάπη. Το πνευματικό υπόβαθρο που είναι τόσο της μόδας μεταξύ των «cool people», ριζωμένο στη θρησκεία μιας ξένης χώρας, προσδίδει στην ταινία έναν ιδιαίτερο εξωτισμό.

Δείτε το τρέιλερ 

Για πολλούς κριτικούς, ωστόσο, φαίνεται ότι οι «Περασμένες Ζωές» δεν συμβάλλουν πολύ περισσότερο στον έρωτα, τον κινηματογράφο και την πνευματικότητα από ό,τι ένα πολυτελές κυριακάτικο άρθρο σε ένα κομψό περιοδικό προσφέρει στην εκλέπτυνση

Η κορεάτικη κουλτούρα σαρώνει

Η ταινία είναι σκηνοθετημένη με ένα συγκεκριμένο ύφος που συμβαδίζει με την τάση της εποχής και την κορεάτικη κουλτούρα, η οποία έχει σαρώσει τον οπτικοακουστικό κόσμο. Η ταινία σηματοδοτεί το ντεμπούτο ενός νέου σκηνοθέτη κορεατικής καταγωγής σε συνεργασία με τη μοντέρνα εταιρεία παραγωγής A24.

Η εταιρεία ψυχαγωγίας είναι δημιουργός μερικών από τις πιο μοναδικές ταινίες των τελευταίων ετών και εξακολουθεί να γιορτάζει τον περσινό θρίαμβο της ταινίας Everything Everywhere All at Once (Τα Πάντα, Όλα) στα Όσκαρ.

Για πολλούς κριτικούς, ωστόσο, φαίνεται ότι οι «Περασμένες Ζωές» δεν συμβάλλουν πολύ περισσότερο στον έρωτα, τον κινηματογράφο και την πνευματικότητα από ό,τι ένα πολυτελές κυριακάτικο άρθρο σε ένα κομψό περιοδικό προσφέρει στην εκλέπτυνση. Πρόκειται για μια στιγμή περαστικού, ελεύθερου χρόνου, φωτεινή στην όψη αλλά χωρίς πολύ βάθος, που μπορεί εύκολα να ρίξει κανείς μια ματιά. Πρόκειται για ένα αξιοπρεπές και ευχάριστο ντεμπούτο της σκηνοθέτιδας Σελίν Σονγκ, η οποία, όπως και η Νόρα, γεννήθηκε στην Κορέα, μετανάστευσε στον Καναδά με τους γονείς της και κατέληξε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια σφυρηλατήθηκε καλλιτεχνικά ως θεατρική συγγραφέας και έθεσε στέρεες βάσεις για το αυτοβιογραφικό της έργο, τόσο ως προς τα συναισθήματά της για τον έρωτα όσο και ως προς την κυριολεξία της «τριγωνικής ατάκας» με την οποία ανοίγει και κλείνει η ιστορία.

Photo: YouTube

Την κατανόησαν όλοι οι θεατές;  

«Ίσως έχει να κάνει με τον ασιατικό τρόπο ελέγχου των συναισθημάτων που είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουν οι Λατίνοι και οι μεσογειακοί άνθρωποι. Αλλά όλα όσα σχετίζονται με την αγκαλιά της αγάπης, της τρυφερότητας, της στοργής και του αισθησιασμού μπορεί να είναι αόρατα (και ακόμη και εξοργιστικά) για κάποιους θεατές καθ’ όλη τη διάρκεια των τριών πράξεων της ταινίας» γράφει ο Javier Ocana στην elpais.com και συνεχίζει:

«Οι σκηνές με το κορίτσι και το αγόρι στην παιδική ηλικία ελάχιστα δείχνουν κάποια ιδιαίτερη συμμετοχή- ακόμη λιγότερο αξιομνημόνευτες ενέργειες με οποιαδήποτε έννοια, εκτός από τον ψυχρό αποχαιρετισμό στη διακλάδωση του δρόμου της ζωής τους. Οι κάπως κουραστικές (και οπτικά άσχημες) σκηνές τους κατά τη διάρκεια της νεανικής τους εξ αποστάσεως κυβερνοσχέσης δεν προσφέρουν επίσης διαλόγους με μεγάλο δραματικό βάρος. Και μόνο το τελευταίο κομμάτι χτυπάει ορισμένα επίπεδα συναισθημάτων και προσφέρει δύο βαθιές συζητήσεις. Βέβαια, αυτό γίνεται πάντα εις βάρος των σιδερένιων συναισθηματικών κελυφών που κατοικεί ο καθένας από τους εραστές, οι οποίοι ποτέ δεν δείχνουν την αγάπη τους πέρα από τις σκέψεις τους».

Photo: YouTube

Παρόλα αυτά έγινε μεγάλη κουβέντα για αυτήν

Διάφορα πλάνα με πολύ χώρο στο πάνω μέρος και τους χαρακτήρες κρυμμένους στο κάτω μέρος του κάδρου αποκαλύπτουν το γούστο της Σελίν Σονγκ να συνοδεύει τις εσωτερικές σκέψεις των χαρακτήρων με τη σκηνοθεσία τους. Ο λόγος τους για την ταυτότητα, τη μετανάστευση και το πώς σφυρηλατείται πολιτισμικά και κοινωνικά ένας τρόπος ύπαρξης σε μια ξένη περιοχή έχει ενδιαφέρουσες νότες. Και η δουλειά με το φως είναι πανέμορφη.

«Αφού κάνει το πέρασμά της από τα φεστιβάλ, η ταινία Past Lives θα είναι σίγουρα ανάμεσα στις υποψηφιότητες για Όσκαρ σε λίγους μήνες και θα συνεχίσει το συναισθηματικό της ταξίδι στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου. Έχει σφυρηλατηθεί με τα δραματικά, συναισθηματικά, πνευματικά και οπτικά υλικά που θριαμβεύουν καθημερινά στα μέσα ενημέρωσης. Όπως το in-yeon, η βουδιστική έννοια που αποτελεί τη βάση αυτής της ιστορίας, η ιδέα ότι όσοι συνδέονται πνευματικά μεταξύ τους είναι προορισμένοι να ξανασυναντηθούν. Πρόκειται για υλικά που είναι πολύ πιο εμφανή παρά βαθιά» καταλήγει ο Javier Ocana στην elpais.com.

*Με στοιχεία από elpais.com