Εθνικό Θέατρο: «Τα φώτα της πόλης» – Η αξία του διαχρονικού

Για δεύτερη χρονιά, μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία της περυσινής σεζόν, ξεκινούν οι παραστάσεις του κλασικού και εμβληματικού έργου «Τα φώτα της πόλης» από το Εθνικό Θέατρο.

Ανάβουν και πάλι τα Φώτα της Πόλης για να αφηγηθούν την ιστορία της διαχρονικά σημαντικής και συγκινητικής ταινίας του Τσάρλι Τσάπλιν.

Παίζεται για δεύτερη σεζόν

Ο άνεργος και ρακένδυτος Σαρλώ

Η διασκευή στη μουσική του έργου ανήκει στον Θοδωρή Οικονόμου, οι στίχοι είναι Σταύρου Σταύρου και η σκηνοθεσία είναι της Αμάλια Μπένετ.

Η παράσταση φιλοξενείται στο «Θέατρον», στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Ένας άνεργος περιπλανώμενος, ο Σαρλώ, ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλισσα και κάνει τα πάντα, προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εγχείρηση που θα της χαρίσει την όραση.

Ο κοσμαγάπητος Σαρλώ και ένας ύμνος στην άδολη αγάπη

Μια οικουμενική ιστορία αγάπης

Με κεντρικό άξονα τον ρακένδυτο ήρωα που αγωνίζεται να επιβιώσει στο βίαιο περιβάλλον του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού, η ταινία-μύθος του αμερικανικού κινηματογράφου παίρνει τη μορφή ενός ιδιότυπου θεατρικού μιούζικαλ που αφηγείται μέσα από τη γλώσσα της μουσικής και του χορού, μια οικουμενική ιστορία αγάπης που ξεπερνά τα γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια.

Η ζωντανή μουσική, το τραγούδι και η ενέργεια των δημιουργών συστρατεύονται, για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδιοφυή «μελαγχολικό κλόουν», τον ηρωισμό των απλών ανθρώπων και τις αρχετυπικές αξίες της ζωής.

Ο Σαρλώ αγωνίζεται να επιβιώσει στο βίαιο περιβάλλον του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού

Διασκευή σε ιδιότυπο θεατρικό μιούζικαλ

Το αμερικανικό οικονομικό κραχ

Με φόντο το οικονομικό κραχ της Αμερικής, τα Φώτα της Πόλης, είναι ταυτόχρονα μια συγκινητική κωμωδία και μια αστική παραβολή που πραγματεύεται την κοινωνική αδικία αλλά και την άδολη αγάπη.

Μια ταινία με το ωραιότερο φινάλε στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα έργο-καθρέφτης της τραχιάς μεσοπολεμικής εποχής που αποθεώνει την ασυμβίβαστη ζωή, την ανιδιοτελή προσφορά και τον έρωτα χωρίς όρια.

Η θεατρική εκδοχή του για το ελληνικό κοινό έχει στεφθεί με επιτυχία, με την αδιαπραγμάτευτη αξία του διαχρονικού να κυριαρχεί.

Μια συγκινητική κωμωδία και μια αστική παραβολή που πραγματεύεται την κοινωνική αδικία

Ποια είναι η ταυτότητα της παράστασης

• Διασκευή: Αμάλια Μπένετ-Θοδωρής Οικονόμου, Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ, Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου, Στίχοι: Σταύρος Σταύρου, Διασκευή-Σύμβουλος δραματουργίας: Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς, Σκηνικά: Τίνα Τζόκα, Κοστούμια: Άγγελος Μέντης, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Μπώκος, Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά, Βοηθός σκηνοθέτριας: Κατερίνα Γεβετζή, Βοηθός σκηνογράφου: Σταύρος Μπαλής, Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέγια Παπαγεωργίου, Βοηθός φωτίστριας: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
• Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Αλίκη Αλεξανδράκη, Στέλλα Αντύπα, Φίλιππος Άνθης, Θοδωρής Βράχας, Κατερίνα Γεβετζή, Σαβίνα Γιαννάτου, Θανάσης Δήμου, Νίκος Ιατρού, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιώργος Κοψιδάς, Έντγκεν Λάμε, Ιωάννα Μπιτούνη, Φίλιππος Μπούρας, Νικόλας Ντούρος, Μίκης Παντελούς, Γιάννης Πρωτόπαππας, Θανάσης Ραφτόπουλος, Μαριάμ Ρουχάτζε, Κωνσταντίνος Σάμαα, Izel Seylani, Φώτης Στρατηγός
• Μουσικοί επί σκηνής: Δημήτρης Βεντουράκης, Διονύσης Βερβιτσιώτης, Δημήτρης Χουντής, Παρασκευάς Κίτσος, Ιώ Le Moller

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)