Αν οι πρόσφατες ταινίες από τα τελευταία μέτωπα σε όλο τον κόσμο, όπως το «Σύρριζα» και ο «Ελεύθερος Σκοπευτής» έχουν ένα ψήγμα αλήθειας για όσα συμβαίνουν σε έναν πόλεμο αυτό είναι ότι η επιστροφή των επιζώντων στρατιωτών δεν είναι ποτέ εύκολη, ενίοτε ούτε αναίμακτη.

Μια μυστική επίθεση των ΗΠΑ το 2016 και το 2017 χρησιμοποίησε μια ασυνήθιστη στρατηγική για να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος, γράφουν σχετικά οι New York Times. Το σχέδιο ήταν να τοποθετηθεί ένας μικρός αριθμός στρατιωτών στο έδαφος για να σφυροκοπήσει ανελέητα τους μαχητές του εχθρού με καταιγισμό πυρών πυροβολικού.  Αυτό που κανείς δεν προέβλεψε ήταν το καταστροφικό τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουν οι στρατιώτες που ανέλαβαν την συγκεκριμένη αποστολή.

Ιστορίες στρατιωτικής τρέλας

Όταν ο Χαβιέρ Ορτίζ επέστρεψε στο σπίτι του από μια μυστική αποστολή στη Συρία, το φάντασμα ενός νεκρού κοριτσιού εμφανίστηκε στην κουζίνα του. Ήταν χλωμή και καλυμμένη με σκόνη από ασβέστη, σαν να είχε χτυπηθεί από έκρηξη, και τα μάτια της τον κοίταζαν με ένα βλέμμα τόσο σκοτεινό και βαθύ όσο το πετρέλαιο.

Ο 21χρονος πεζοναύτης που ανήκε σε μια μικρή ομάδα που πήγε να πολεμήσει σχεδόν κατά μέτωπο τους το Ισλαμικό Κράτος ήξερε καλά ότι τα τεράστια πυροβόλα όπλα της μονάδας του είχαν σκοτώσει εκατοντάδες μαχητές του. Το φάντασμα, ήταν σίγουρος, ότι ήταν η εκδίκησή τους.

Λίγες μέρες αργότερα, στους στρατώνες όχι πολύ μακριά του, ένας 22χρονος πεζοναύτης, ο ¨Όστιν Πάουελ χτύπησε κλαίγοντας την πόρτα του γείτονά του και τραυλίζοντας σχεδόν του είπε: «Υπάρχει κάτι στο δωμάτιό μου! Ακούω κάτι στο δωμάτιό μου!» Ο γείτονάς του, Μπρέιντι Ζιπόι, 20 ετών κι εκείνος, έψαξε ενδελεχώς το δωμάτιο αλλά δεν βρήκε τίποτα. «Δεν πειράζει, κι εγώ δεν νιώθω καλά», εδώ μέσα είπε κι εκείνος χτυπώντας το κεφάλι του και του διηγήθηκε πως την προηγούμενη μέρα πήγε να δέσει τις μπότες του και έπεσε στο πάτωμα από μια χιονοστιβάδα συναισθημάτων που τον κατέκλυσαν τόσο έντονα που παρέλυσαν κάθε κίνηση του. «Θα πάμε στον γιατρό, θα ζητήσουμε βοήθεια» του υποσχέθηκε.

Αυτοκτονίες και δολοφονίες

Ο Πάουελ εγκατέλειψε τους πεζοναύτες έγινε οδηγός γερανού στο Κεντάκι, Ενάμισι χρόνο μετά την επιστροφή του αυτοπυροβολήθηκε. Ο γείτονας του ο Ζιπόι επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του στη Μινεσότα και ξεκίνησε το κολέγιο. Το 2020 στη δίνη μιας ψυχωτικής αυταπάτης μπήκε σε ένα σπίτι στο οποίο δεν είχε ξαναμπεί ποτέ και σκότωσε έναν άνδρα που δεν είχε γνωρίσει ποτέ. Όταν έφτασε η αστυνομία, τον βρήκε να περιπλανιέται ξυπόλητος στο δρόμο. Καθώς του πέρασαν χειροπέδες, τους ρώτησε: «Θα με πάτε στο φεγγάρι;». Κρίθηκε αθώος για φόνο λόγω ψυχικής ασθένειας την επόμενη χρονιά και κλείστηκε σε ψυχιατρείο υψηλής ασφαλείας όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Τα παραπάνω δεν είναι τα μόνα θλιβερά περιστατικά που καταγράφηκαν στη μονάδα τους, την Alpha Battery, 1ο Τάγμα, 11ο Τάγμα Πεζοναυτών, αλλά και σε άλλες μονάδες του στρατού με παρόμοια αποστολή. Έρευνα των New York Times διαπίστωσε ότι πολλοί από τους στρατιώτες που στάλθηκαν να βομβαρδίσουν το Ισλαμικό Κράτος το 2016 και το 2017 επέστρεψαν στις ΗΠΑ ταλαιπωρημένοι από εφιάλτες, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη και, σε λίγες περιπτώσεις, παραισθήσεις. Οι άλλοτε αξιόπιστοι πεζοναύτες μετατράπηκαν σε απρόβλεπτους και παράξενους άνθρωπους, πολλοί εκ των οποίων σήμερα ζουν άστεγοι στην πατρίδα που προασπίστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις. Ένας σημαντικός αριθμός ανάμεσα τους αυτοκτόνησε ή έκανε απόπειρα αυτοχειρίας.

Συνεντεύξεις με περισσότερους από 40 βετεράνους οπλιτών και τις οικογένειές τους σε 16 πολιτείες διαπίστωσαν ότι ο στρατός αγωνίστηκε επανειλημμένα να προσδιορίσει τι ήταν λάθος μετά την επιστροφή των στρατευμάτων από τη Συρία και το Ιράκ.

Ανεξήγητα αποτελέσματα

Όλοι οι στρατιώτες που συμμετείχαν στις προαναφερόμενες μονάδες πυροβολικού συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για να ελεγχθούν για P.T.S.D., τη γνωστή διαταραχή μετατραυματικού στρες και υποβλήθηκαν σε εξετάσεις για να ανιχνευθούν σημάδια τραυματικών κακώσεων στον εγκέφαλο τους από τις εκρήξεις των εχθρών.

Όμως οι μονάδες αυτές βρίσκονταν χιλιόμετρα μακριά από τις γραμμές του μετώπου όταν πυροβολούσαν με τα πυροβόλα όπλα μεγάλου βεληνεκούς, και οι περισσότεροι στρατιώτες τους δεν ενεπλάκησαν σε καμιά μάχη, δεν έγιναν καν μάρτυρες κάποιας από κοντά και δεν υπέστησαν τα είδη των τραυματισμών μάχης για τα οποία είχαν σχεδιαστεί τα τεστ. Το μόνο αξιοσημείωτο στην αποστολή τους ήταν ο τεράστιος αριθμός βλημάτων πυροβολικού που είχαν εκτοξεύσει.

Η τραγωδία όσων συμμετέχουν σε έναν πόλεμο δεν τελειώνει με την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη

Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ είχαν λάβει τότε τη στρατηγική απόφαση να αποφύγουν την αποστολή μεγάλου αριθμού χερσαίων στρατευμάτων για να πολεμήσουν το Ισλαμικό Κράτος, και αντ’ αυτού βασίστηκαν σε αεροπορικές επιδρομές και σε μια χούφτα στρατιωτών του πυροβολικού για να τους «σφυροκοπήσουν στο ξύλο», όπως είχε πει τότε ένας απόστρατος στρατηγός. Η στρατηγική απέδωσε, αφού οι θέσεις του Ισλαμικού Κράτους σχεδόν εξαλείφθηκαν και σχεδόν κανένας Αμερικανός στρατιώτης δεν σκοτώθηκε.

Λανθασμένοι υπολογισμοί

Αυτό όμως σήμαινε ότι ένας μικρός αριθμός στρατιωτών έπρεπε να ρίξει δεκάδες χιλιάδες βλήματα υψηλής εκρηκτικότητας – πολύ περισσότερες βολές ανά μέλος της μονάδας, λένε οι ειδικοί, από ό,τι είχε ρίξει οποιαδήποτε ομάδα πυροβολικού από τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Οι στρατιωτικές οδηγίες λένε ότι η εκτόξευση όλων αυτών των βλημάτων είναι ασφαλής. Αυτό που συνέβη στις προαναφερόμενες  υποδηλώνει ότι οι οδηγίες αυτές ήταν λανθασμένες.

Αν τελικά αυτό σχετίζεται με τα παραπάνω ουδείς μπορεί να πει με ασφάλεια. Το μόνο σίγουρο είναι -και με δεδομένο τα πολεμικά γεγονότα σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία- ότι όπως είχε πει ο Γερμανός καγκελάριος Όττο Φον Μπίσμαρκ «όποιος έχει δει τα μάτια ενός στρατιώτη ετοιμοθάνατου στο πεδίο της μάχης, θα το καλοσκεφτεί πριν ξεκινήσει έναν πόλεμο».

Headlines