Πόλεμος στη Γάζα: «Δεν ξέρω που θα γεννήσω» – Το δράμα των εγκύων στην εμπόλεμη ζώνη

Στις 6 Οκτωβρίου, η Noor Hammad πήγε στη δουλειά ως συνήθως σε μια κλινική στο Deir al-Balah, στην κεντρική Γάζα, όπου εργαζόταν ως διατροφολόγος. Το βράδυ μετά το δείπνο με τον άντρα της, άρχιζαν να κάνουν σχέδια για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού τον Ιανουάριο και στόλιζαν ένα υπνοδωμάτιο σε ετοιμότητα για τον ερχομό του.

Το υπνοδωμάτιο δεν υπάρχει πια. Το σπίτι τους καταστράφηκε από τις αεροπορικές επιθέσεις λίγες μέρες μετά αφότου το ζευγάρι αναγκάστηκε να καταφύγει στα νότια της Γάζας στις 9 Οκτωβρίου.

Η Noor ζει τώρα στο σπίτι δύο υπνοδωματίων της αδελφής της στο Χαν Γιουνίς, όπου κοιμάται στο πάτωμα με άλλα 25 μέλη της οικογένειάς της.

Περίπου  50.000 έγκυες γυναίκες στη Γάζα αντιμετωπίζουν αβέβαιο τοκετό

Η ενθουσιασμένη προσμονή για τον ερχομό του μωρού της έχει αντικατασταθεί από το άγχος για την ασφάλειά της, την υγεία του αγέννητου παιδιού και το πώς θα γεννήσει σε μια εμπόλεμη ζώνη.

«Δεν έχω ιδέα πού θα γεννήσω την κόρη μου και πώς θα την υποδεχτώ χωρίς στέγη ή ρούχα», λέει στον Guardian. «Δεν έχω τίποτα».

Η Noor Hammad είναι 24 ετών. Είναι μία από τις περίπου 50.000 έγκυες γυναίκες στη Γάζα που αντιμετωπίζουν αβέβαιο τοκετό.

Το Ταμείο του ΟΗΕ για τα παιδιά (UNICEF), το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών (UNFPA), ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και άλλοι φορείς δήλωσαν το Σαββατοκύριακο ότι με τα 14 από τα 35 νοσοκομεία και τα 46 από τα 72 κέντρα υγείας να έχουν καταστραφεί ή να μην λειτουργούν πλέον, 180 γυναίκες την ημέρα γεννούν χωρίς επαρκή φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης της καισαρικής τομής χωρίς παυσίπονα, και έπαιρναν εξιτήριο – ενώ εξακολουθούσαν να αιμορραγούν- λίγες ώρες μετά τον τοκετό.

Σε καταφύγια και ανάμεσα στα ερείπια

Σε κοινή ανακοίνωσή τους, προειδοποίησαν: «Ορισμένες γυναίκες πρέπει να γεννήσουν σε καταφύγια, στα σπίτια τους, στους δρόμους ανάμεσα σε ερείπια ή σε διαλυμένες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, όπου υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης και ιατρικών επιπλοκών».

Αυτές οι ιατρικές εγκαταστάσεις που παραμένουν ανοιχτές είναι κατακλυσμένες από ανθρώπους που τραυματίστηκαν σε αεροπορικές επιδρομές. «Οι μητρικοί θάνατοι αναμένεται να αυξηθούν, δεδομένης της έλλειψης πρόσβασης σε επαρκή περίθαλψη», ανέφεραν οι υπηρεσίες.

«Ο ψυχολογικός αντίκτυπος των εχθροπραξιών έχει άμεσες –και μερικές φορές θανατηφόρες– συνέπειες στην αναπαραγωγική υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των αποβολών που προκαλούνται από το στρες, των βρεφών που γεννιούνται νεκρά και των πρόωρων τοκετών», ανέφεραν.

Η Noor έχει δει από κοντά το καθημερινό χάος που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας ενώ ήταν εθελοντής στο νοσοκομείο Νάσερ της Γάζας. «Τα τραύματα αντιμετωπίζονται στις αυλές και στους διαδρόμους του νοσοκομείου», λέει.

Επεμβάσεις χωρίς αναισθησία

«Οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονται χωρίς αναισθησία. Σκηνές για στέγαστρο δεν υπάρχουν, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω στους συμπατριώτες μου».

Το νοσοκομείο είναι τόσο διαλυμένο που δεν μπόρεσε να δει γιατρό για να ελέγξει την υγεία του μωρού της και πιστεύει ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα να γεννήσει εκεί ή σε οποιαδήποτε άλλη μονάδα υγείας.

«Δεν είμαι καθόλου έτοιμη να γεννήσω γιατί τα νοσοκομεία αυτή τη στιγμή δεν δέχονται κρούσματα παρόμοια με τα δικά μου λόγω του αριθμού των τραυματισμών [που αντιμετωπίζουν]».

Στο μεταξύ, η Noor πηγαίνει δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα σε ένα κέντρο της υπηρεσίας βοήθειας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) για να συλλέξει κονσερβοποιημένα τρόφιμα και πόσιμο νερό. Το φαγητό δεν είναι αρκετά κοντά για τα 25 μέλη της οικογένειάς της και ανησυχεί ότι η κακή διατροφή και το μολυσμένο ή αλμυρό νερό θα βλάψουν το αγέννητο παιδί της.

«Τρώω κάποια τρόφιμα στα οποία προστίθενται συντηρητικά που βλάπτουν την υγεία μου και την υγεία του εμβρύου μου», λέει. «Η υγεία και η ψυχολογική μου κατάσταση δεν είναι καλή.

«Δεν μπορώ να περιγράψω την έκταση του πόνου μου. Όλα μας τα όνειρα έχουν καταστραφεί. Ελπίζω ότι αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει και θα μπορέσω να γεννήσω την κόρη μου».