Η Ουκρανία σε διαρκή πόλεμο, ο Ζελένσκι στα «σχοινιά»;

«Ονειρεύομαι ότι θα σταματήσει» λέει για τον πόλεμο στην Ουκρανία μια κάτοικος του Κιέβου στους New York Times.

Στον 21ο μήνα της πια, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ενόσω η προσοχή της διεθνούς κοινότητας και κοινής γνώμης έχει στραφεί στον πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς.

Παρά το τεράστιο γεωπολιτικό διακύβευμα που τον συνοδεύει, ο ατέρμονος πόλεμος που ξέσπασε τον περασμένο Φεβρουάριο στα εδάφη της Ευρώπης δείχνει να έχει μπει σε δεύτερη μοίρα.

Ένας από τους λόγους είναι η κόπωση.

Ένας άλλος είναι η απογοήτευση της Δύσης από την αρχικά πολυαναμενόμενη, αλλά τελικά πενιχρή σε αποτελέσματα ουκρανική αντεπίθεση στα ανατολικά και νότια μέτωπα του πολέμου.

Άρχισε με μεγάλες προσδοκίες στις 4 Ιουνίου.

Δεν έχει καταφέρει ωστόσο να σπάσει τις γραμμές των Ρώσων.

Ούτε καν να αποκόψει τις οδούς ανεφοδιασμού των δυνάμεών τους.

Το στρατηγικό αδιέξοδο στις μάχες παραδέχθηκε μέχρι ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής της Ουκρανίας, στρατηγός Βαλέρι Ζαλούζνι.

Για να αρθεί, τόνισε σε συνέντευξη στον Economist, θα χρειαστεί ένα τεράστιο τεχνολογικό άλμα από πλευράς των οπλικών συστημάτων, που προμηθεύει αφειδώς στην Ουκρανία η Δύση.

Αλλά «πιθανότατα», προσέθεσε, «δεν θα υπάρξει καμία βαθιά και όμορφη τομή».

Η χρήση δυτικών πυραύλων, τανκ, εξελιγμένων οπλικών συστημάτων ή ακόμη και μαχητικών αεροσκαφών σοβιετικής κατασκευής δεν έχει φέρει το επιθυμητό για το εμπόλεμο Κίεβο αποτέλεσμα.

Τα άρματα μάχης Abrams και Leopard αποδεικνύονται ευάλωστα  απέναντι στα drones «καμικάζι» των ρωσικών δυνάμεων και στις νάρκες.

Τα χρονικά περιθώρια για αποτελέσματα στην αντεπίθεση έχουν σχεδόν εξαντληθεί.

Ήδη τον σχεδιασμό της στρατιωτικής επιχείρησης περιπλέκουν οι φθινοπωρινές βροχές, που μετατρέπουν το πεδίο της μάχης σε ατέλειωτο «βούρκο» λάσπης.

Ως έχουν τα πράγματα, ο στρατηγικός στόχος ανακατάληψης των κατεχόμενων εδαφών θεωρείται de facto μη εφικτός.

Οι ρωσικές δυνάμεις προετοιμάζουν εν τω μεταξύ μαζική αντεπίθεση στον δεύτερο χειμώνα του πολέμου.

Στενά περιθώρια

Καθώς ο πόλεμος ξηράς δεν αποδίδει, το Κίεβο θέλει να κλιμακώσει τα πλήγματα εντός Ρωσίας, προφανώς με δυτικά όπλα.

Κάτι που το Κρεμλίνο έχει θέσει ως «κόκκινη γραμμή».

«Οι στρατιωτικοί μας παρουσιάζουν διαφορετικά σχέδια, με διαφορετικές επιχειρήσεις, προκειμένου να προχωρήσουν πιο γρήγορα και να χτυπήσουν τη Ρωσική Ομοσπονδία απροσδόκητα», δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, μιλώντας την Κυριακή στο δίκτυο NBC.

Σε κάθε περίπτωση, τόνισε εκνευρισμένος, «δεν είμαστε έτοιμοι να δεν είναι έτοιμοι να παραχωρήσουμε την ελευθερία τους στον «γ@μ@@ένο τρομοκράτη Πούτιν».

«Δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω με τους τρομοκράτες, επειδή ο λόγος τους δεν σημαίνει απολύτως τίποτα», συμπλήρωσε, αφήνοντας να φανεί ότι δέχεται πλέον ισχυρές πιέσεις.

Μόλις πριν από λίγες ημέρες -και για πολλοστή φορά- είχε επιχειρήσει να προωθήσει την περιώνυμη «φόρμουλα ειρήνης», που πρωτοπαρουσίασε πριν από ένα χρόνο.

Αφορμή εν προκειμένω ήταν η -τρίτη κατά σειρά- «διάσκεψη κορυφής ειρήνης» για την Ουκρανία.

Έγινε στις 28 Οκτωβρίου στη Μάλτα, με τη συμμετοχή 65 χωρών.

Η ουκρανική κυβέρνηση δήλωσε ότι έλαβε περαιτέρω διεθνή υποστήριξη για το σχέδιό της.

Όμως η Ρωσία το έχει απορρίψει κατηγορηματικά ως βάση οποιασδήποτε μελλοντικής διαπραγμάτευσης.

Η απουσία της Κίνας από τη διάσκεψη της Μάλτας αποτελεί σοβαρό μειονέκτημα για τη θέση του Κιέβου.

Η γκάφα της Ιταλίδας πρωθυπουργού Μελόνι -που, πέφτοντας θύμα Ρώσων φαρσέρ, ομολόγησε «κόπωση από όλες τις πλευρές»- αποτυπώνει το κλίμα στους κόλπους της διχασμένης ΕΕ.

«Πλησιάζει η ώρα», είπε, «που όλοι θα συμφωνήσουν ότι χρειαζόμαστε μία διέξοδο, αποδεκτή και από τις δύο χώρες και με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο»…

Η δε κυβέρνηση Μπάιντεν στις ΗΠΑ πέφτει πλέον σε ρεπουμπλικανικό «τοίχο» στο Κογκρέσο ως προς την έγκριση πρόσθετης βοήθειας για την Ουκρανία, σε αντίθεση με το Ισραήλ.

Αυτό, δε, ενόσω οι δύο πόλεμοι δοκιμάζουν τα όρια της αμερικανικής ισχύος, αλλά και τις πιθανότητες επανεκλογής του 80χρονου Τζο Μπάιντεν το 2024 στον Λευκό Οίκο.

Σκηνικό αδιεξόδου

Με το επίκεντρο της προσοχής της Δύσης να έχει τώρα μετατοπιστεί στη Μέση Ανατολή και έναν στρατιωτικά δύσκολο χειμώνα να πλησιάζει στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας, το Κίεβο φοβάται τα χειρότερα.

Εκφράζονται ήδη φόβοι ότι ορισμένα οπλικά συστήματα και πυρομαχικά θα μπορούσαν σύντομα να είναι σε έλλειψη εάν και οι δύο πόλεμοι συνεχιστούν για μήνες.

Με τα προσκόμματα που εγείρουν στο θέμα της στήριξης της Ουκρανίας οι Ρεπουμπλικανοί στο αμερικανικό Κογκρέσο, η «ζυγαριά» της διεθνούς υποστήριξης θα μπορούσε να γείρει σε βάρος του Κιέβου.

«Ακόμα κι αν υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν αυτή την κόπωση, είμαι σίγουρος ότι δεν θέλουν να ξυπνήσουν αύριο σε έναν κόσμο, όπου θα υπάρχει λιγότερη ελευθερία και λιγότερη ασφάλεια, με συνέπειες που θα διαρκέσουν για δεκαετίες», δήλωσε στο Politico o επικεφαλής του προεδρικού γραφείου της Ουκρανίας, Αντρίι Γέρμακ.

Η χώρα του, τόνισε, «δεν θα ζήσει ποτέ σε καθεστώς παγωμένης σύγκρουσης».

Όμως ούτε οι ίδιοι οι Ουκρανοί φαίνεται να στηρίζουν την προοπτική ενός πολέμου επ’ αόριστον.

«Η ελπίδα -ο βασικός άξονας του αγώνα της Ουκρανίας ενάντια σε έναν πολύ πιο ισχυρό εχθρό- έχει καταρρεύσει», γράφει ο ανταποκριτής των NYT στο Κίεβο, Άντριου Κρέιμερ.

Η στήριξη μιας διευθέτησης μέσω διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία έχει αυξηθεί με μικρό, αλλά σημαντικό τρόπο για πρώτη φορά από την έναρξη της εισβολής, επισημαίνει.

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις και μελέτες, αναφέρει, φτάνει το 14%, από 10% που ήταν έως τώρα.

Η εμπιστοσύνη σε όλους τους θεσμούς, πλην του στρατού, έχει συρρικνωθεί, σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνιολογίας του Κιέβου.

Από 74% τον περασμένο Μάιο -λίγο πριν ξεκινήσει η αντεπίθεση- η εμπιστοσύνη στην ουκρανική κυβέρνηση μειώθηκε τον Οκτώβριο στο 39%.

Αν και παραμένει δημοφιλής, ο πρόεδρος Ζελένσκι είδε τη δημοτικότητά του να μειώνεται μέσα στο τελευταίο εξάμηνο από 91%, σε 76%.

Στο δε Κίεβο άρχισαν μικρές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, με οικογένειες αγνοούμενων Ουκρανών στρατιωτών να πιέζουν την την κυβέρνηση για απαντήσεις.