Ολυμπιακός: Yποδέχεται πρόσωπα και στιγμές της ιστορίας του

Ασφαλώς και έχει το ενδιαφέρον της η αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα το βράδι της Πέμπτης.

Όχι μόνο γιατί τίθενται αντιμέτωπες ομάδες με «σχέσεις αδελφικές», αλλά και διότι το ΣΕΦ θα χειροκροτήσει δύο ανθρώπους που συνέβαλαν με τον τρόπο τους να μείνει όρθιο το ερυθρόλευκο φρόνημα στο Νέο Φάληρο, να έρθουν τίτλοι και εν τέλει χαμόγελα στις τάξεις της ομάδας.

Επιστρέφουν στο ΣΕΦ οι Σφαιρόπουλος και Τεόντοσιτς

Η αναφορά γίνεται για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τον Μίλος Τεόντοσιτς. Αρχικά το βλέμμα στον κόουτς: ήρθε μετά το φινάλε της (πρώτης) σχέσης του Ολυμπιακού με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, φθινόπωρο του ’14 ήταν και ο Σφαιρόπουλος τέτοιες ημέρες πριν από εννιά χρόνια καθοδηγούσε την ομάδα ως πρώτος προπονητής. Θα έλεγε κάποιος πως επρόκειτο για απωθημένο, γιατί πάντα ο Σφαιρόπουλος ήθελε να ανέβει την ιεραρχία και να δείξει πως μπορεί να τα καταφέρει. Εφτασε μακριά.

Και έχοντας κρατήσει τα όσα καλά άφησε ο Μπαρτζώκας, έβαλε τις δικές του πινελιές στην ομάδα. Συνδύασε την αυτοπεποίθηση του συνόλου, πόνταρε στους άσους και διαχειρίστηκε καλά τις προσωπικότητες, ίσως δεν έπαιξε το πολύ θεαματικό μπάσκετ του Μπαρτζώκα αλλά το ’15 και το ’16 ήρθαν τίτλοι πρωταθλήματος, γεγονός που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή στον κόσμο του Ολυμπιακού. Και όχι μόνον αυτό: το ’15 υπήρξε φιναλίστ της Ευρωλίγκας, ωστόσο η Ρεάλ ήταν τότε αχτύπητη, όπως πολύ δυνατή ήταν και η Φενέρ το ’17, στον δεύτερο τελικό της Ευρωλίγκας του Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Και από τον προπονητή στον παίκτη. Λένε πως «πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια». Το διαπιστώνουμε στην περίπτωση του Μίλος Τεόντοσιτς. Ηρθε στα 20 χρόνια του στον Ολυμπιακό, το 2007 ήταν, άγουρος ακόμη και τόσο μα τόσο ταλαντούχος.

Ένα …ροκ πλέι μέικερ, ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο.

Εκρηκτικός στο παιχνίδι του και συνήθως καθοριστικός στα κρίσιμα. Κάπως έτσι, οι δύο τίτλοι που γιόρτασε με τον Ολυμπιακό κατά την τετραετή παραμονή του στο Λιμάνι ήταν τα κύπελλα του ’09 και του ’10, όταν και σημείωσε 22 και 18 πόντους αντίστοιχα απέναντι στον Παναθηναϊκό. Αλλά η σελίδα για τους Ερυθρόλευκους είχε πλέον γυρίσει, ο Σέρβος γκαρντ που έκανε καταπληκτικά καλοκαίρια με τη φανέλα της εθνικής της πατρίδας του, μετακόμισε στη Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ, ανοίγοντας παραπάνω τα φτερά του.

Ενας πολίτης του κόσμου, ένας άσος με έντονο το αποτύπωμα όπου κι αν πέρασε. Προφανώς, για όλους τους ανωτέρω λόγους αλλά και για τη ζεστασιά που βίωσε στο Λιμάνι, ο ίδιος ο παίκτης λέει τα καλύτερα για τον Ολυμπιακό και το πώς πέρασε στα μέρη μας.