Ξημέρωσε και πάλι Σάββατο, έπειτα από μια εβδομάδα που η ατμόσφαιρα μύριζε αίμα, εφηβικά όνειρα και αγώνες της νεολαίας.

Στο μυαλό σου τρέχουν σκέψεις. Ποτε θα σταματήσει το αιματοκύλισμα και ποτε θα σταματήσουν οι «νοικοκυραίοι» να το δικαιολογούν. Όπως τότε, στις 17 Νοέμβρη του 1973, που ο Χριστιανόπουλος έγραφε «Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι».

Σήμερα, οι τοίχοι του σπιτιού σου δεν σε χωράνε. Πίνεις μια ζεστή κούπα καφέ στο σαλόνι, δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τα πολύχρωμα λαμπάκια, σου θυμίζουν πως τον θάνατο, τον πόνο, την αδικία και τον φασισμό, νικάει μονάχα ο αγώνας για ζωή.

Έχεις διαβάσει την ιστορία για τη δολοφονία του αναρχικού εργάτη των σιδηροδρόμων Τζουζέπε Πινέλι από την ιταλική αστυνομία

Ξαφνικά χτυπάει το σταθερό σου. Πρώτη φορά σε καλεί κάποιος στο σταθερό. Μην ξεχνάς ότι είσαι Gen Ζ. Το σηκώνεις, είναι μια φίλη σου «Έλα δεν είχα κάρτα να σε πάρω κανονικά – εννοώντας στο κινητό» , σου λέει και εσύ γελάς. «Βρήκα εισιτήρια για τον Τυχαίο Θάνατο ενός Αναρχικού» λέει χαρούμενη. «Πάμε», λες εσύ.

Την ξαναπαίρνεις: «Πάμε σε μια έκθεση που έχω τσεκάρει και μου φαίνεται ωραία, πριν την παράσταση». «Οκ, μέσα» σου απαντάει. Στις 2 έχετε ραντεβού στο μετρό του ΦΙΞ για να κατευθυνθείτε προς το ΕΜΣΤ.

Πρώτη στάση

Εκθέσεις αφιερωμένες στο έργο του Ιάννη Ξενάκη στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Ο Ξενάκης πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, παραδείγματος χάρη της θεωρίας των παιγνίων

Ο Ξενάκης πάντοτε αποτελούσε έμπνευση ζωής για εσένα. Ακόμα θυμάσαι πως ένιωσες όταν διάβασες για την ιστορία της ζωής του. Ναι για τότε, που εντάχθηκε στο ΚΚΕ όταν εκείνο ήταν ακόμα παράνομο και έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ. Ναι και για τότε, που συμμετείχε στα Δεκεμβριανά και έχασε το αριστερό του μάτι, από αγγλική οβίδα.

Μήπως αναρωτιέσαι«Τι εκθέσεις είναι αυτές;» Ώρα για να ρίξεις μια ματιά στην ανακοίνωση του μουσείου:

Το ΕΜΣΤ ανοίγει τις πόρτες του στον Ιάννη Ξενάκη (1922-2001), από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, που με το πολυεπίπεδο και ριζοσπαστικό έργο του χάραξε νέους δρόμους για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Σε συνεργασία με κορυφαίους μουσικούς θεσμούς από τις δύο πατρίδες του Ξενάκη, το Musée de la Musique-Philharmonie de Paris από την Γαλλία και το Ωδείο Αθηνών και το Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (ΚΣΥΜΕ) από την Ελλάδα, το ΕΜΣΤ διοργανώνει τη μεγαλύτερη εκθεσιακή παρουσίαση του Ιάννη Ξενάκη διεθνώς.

© Συλλογή Οικογένειας Ιάννη Ξενάκη

Στο ισόγειο του Μουσείου θα παρουσιαστεί η έκθεση Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες, η πρώτη ολοκληρωμένη μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα για τον πρωτοπόρο συνθέτη, θεωρητικό της μουσικής, αρχιτέκτονα, μηχανικό, μαθηματικό και έναν από τους πιο προοδευτικούς και δημιουργικούς στοχαστές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης έσπασε τους κώδικες της σύγχρονης μουσικής και δημιούργησε ένα μουσικό είδος απολύτως δικό του. Άμεσα αναγνωρισμένος, αλλά και σε διαρκή κατάσταση επανεφεύρεσης και επανάστασης, ο Ξενάκης συνέθεσε μουσική που είναι ταυτόχρονα μια αναφορά στην Αρχαιότητα, μια ωδή στη φύση και τα στοιχεία της, ένας φόρος τιμής στον μοντερνισμό στο ακρότατο σημείο του, και ένα όραμα για τη χρήση της τεχνολογίας. Το έργο του, ευρύτατα αναγνωρισμένο διεθνώς, δεν έχει μέχρι σήμερα παρουσιαστεί σε βάθος στην Ελλάδα.

Ο Ξενάκης πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, παραδείγματος χάρη της θεωρίας των παιγνίων. Υπήρξε –και είναι ακόμη σήμερα– μία από τις κορυφαίες επιρροές διεθνώς στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής και της μουσικής σύνθεσης από υπολογιστή. Η έκθεση παρουσιάζει πρωτότυπο υλικό από τα πολλαπλά στρώματα της ακατάβλητης δημιουργικότητας του Ιάννη Ξενάκη: φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες και ανέκδοτο ακουστικό υλικό. Χωρισμένη σε έξι ενότητες, η έκθεση Ηχητικές Οδύσσειες επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό και αντισυμβατικό κομμάτι του έργου του και ρίχνει φως στην προσωπική του ιστορία, όπως επίσης και στην εικαστική, λογοτεχνική και μουσική παραγωγή του. Ενσωματώνει τον συνθέτη στον καιρό του και στα πολιτικά και πολιτιστικά κινήματα που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη. Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σχεδιασμένο από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη (Flux Office), o επισκέπτης καλείται να βυθιστεί στην πολυτάραχη προσωπική ιστορία του Ιάννη Ξενάκη, να ανακαλύψει το εύρος του έργου του και των ενδιαφερόντων του και να ταξιδέψει στο μοναδικό και πολυδιάστατο σύμπαν του.

Δεύτερη στάση

Η ώρα έφτασε 5 και μισή. Αποφασίζετε να πάτε στο θέατρο με τα πόδια. Η πόλη είναι ωραία, όταν όλα σκοτεινιάζουν. Τα φώτα καταφέρνουν να κρύψουν λίγη από την ασχήμια της. Η παράσταση ξεκινάει στις 6. Κλείσατε την απογευματινή, γιατί το βράδυ έχει πάρτυ.

Έχεις διαβάσει την ιστορία για την δολοφονία του αναρχικού εργάτη των σιδηροδρόμων Τζουζέπε Πινέλι από την ιταλική αστυνομία, όπως και για όλα όσα ακολούθησαν. Δεν είχες δει όμως την παράσταση. Έχεις αρκετή περιέργεια να δεις τον τρόπο που θα προσεγγίσει η ομάδα των καλλιτεχνών το έργο που έγραψε ο Ντάριο Φο ώστε να καυτηριάσει την κρατική εγκληματικότητα και τη δυσωδία του πολιτικού συστήματος. Έχεις ακούσει πάντως πολύ καλά λόγια. Χαρακτηριστικά σου είπαν «Είναι από τις παραστάσεις που πας και αφήνει κάτι μέσα σου».

Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Γκλόρια, λοιπόν.

Διαβάζεις και λίγο το δελτίο τύπου της παράστασης για να δείς τι σας περιμένει:

Ο Ντάριο Φο, ο σπουδαίος αυτός Ιταλός θεατρικός συγγραφέας που τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, διακρίνεται για την αιχμηρή του ασέβεια και την τολμηρή του θεατρική προσέγγιση.

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού ξεχωρίζει για την ρηξικέλευθη γραφή του, το ξεσηκωτικό χιούμορ και το προκλητικό κοινωνικό του σχόλιο. Βασιζόμενο σε πραγματικά γεγονότα, το έργο αποτελεί μια αριστουργηματικά φαρσική και καταγγελτική σάτιρα για τη βία, την ηλιθιότητα, την αυθαιρεσία της εξουσίας και την πολιτική διαφθορά.

Ο Ντάριο Φο καταφέρνει να ξεσκεπάσει τη δολοφονία του «αναρχικού σιδηροδρομικού» Τζουζέπε Πινέλι που διαπράχθηκε από την ιταλική αστυνομία. Με σατιρικό και ειρωνικό τρόπο καταγγέλλει το τραγικό συμβάν, καυτηριάζει την κατάχρηση της εξουσίας και ασκεί κριτική στην ασύδοτη εξουσία του συστήματος δικαιοσύνης της Ιταλίας.

Τα θέματα του έργου του εξακολουθούν να είναι επίκαιρα μέχρι και σήμερα, καθιστώντας το κλασικό και κατάλληλο τόσο για παραδοσιακές όσο και για πρωτοποριακές θεατρικές προσεγγίσεις.

Eναλλακτική στάση

Για εσένα που την έχεις δει ήδη, η ημέρα έχει σινεμά: Kυκλοφόρησε η ταινία – ντοκιμαντέρ «Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία».

Δεν χρειάζεται να ψάξεις για πλοκή. Oρίστε: Ο πολυσυζητημένος Χρυσός Λέοντας του φετινού Φεστιβάλ Βενετίας αφηγείται την ταραχώδη ζωή και το έργο της κορυφαίας φωτογράφου Ναν Γκόλντιν. Ταυτόχρονα, όμως, καταγράφει τον επίμονο αγώνα της να ξεσκεπάσει την δυναστεία μεγιστάνων φαρμακοβιομηχάνων που κρυβόταν πίσω από τη θανατηφόρα επιδημία οπιοειδών OxyContin η οποία στοίχισε τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Με ένα πολλαπλά συγκλονιστικό φιλμ, η Λόρα Πόιτρας διηγείται πώς ένας άνθρωπος μετέτρεψε το προσωπικό του τραύμα σε σανίδα σωτηρίας για τους άλλους, αποδεικνύοντας ότι το να αλλάξεις τον κόσμο είναι η μεγαλύτερη μορφή τέχνης και η ύστατη πολιτική πράξη. ( Νύχτες Πρεμιέρας)

Τρίτη στάση

Είδατε την παράσταση. Ότι σας είπαν είναι αλήθεια. Το κωμικό στοιχείο και η κοινωνικοπολιτική ρηξικέλευθη κριτική «παντρεύτηκαν» τέλεια. Δεν έχετε χρόνο να συζητήσετε όμως. Η παρέα σας, σας περιμένει να πάτε Ελευσίνα. Συγκεκριμένα στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας. Αν βιαστείτε λιγάκι, προλαβαίνετε και τις performance.

To line up των εγκαινίων του Μυστηρίου 151 A Rave Down Below, έχει:

21.30 | Cicada/Cicala, Odete – Performance
22.15 | Nkisi – Performance
23.00 | DJ sets – Line-up:
Fofi Tsesmeli
Odete
Amateurboyz
Ayshel
GRΞTA

Έφτασε ξημέρωμα. Στην επιστροφή βλέπετε τα χρώματα του ουρανού. Αυτό σημαίνει Σάββατο βράδυ άλλωστε. Ουρανός.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: ΥοuTube

Headlines