Το μαγικό 7 του Τζόκοβιτς

Τι κι αν είναι «κλεισμένα» 36; Ο Νόβακ Τζόκοβιτς γεννήθηκε για να νικά στα κορτ. ‘Η με στόχο να παίζει όσο αντέχει και σίγουρα να βάζει φραγμούς σε κάθε σχέδιο της νέας γενιάς, αυτής που βλέπει χρόνια τώρα από τη χαραμάδα τους big -3 και θέλει να πάρει τα ηνία. Ο Φέντερερ αποστρατεύτηκε, ο Ναδάλ περισσότερο είναι τραυματίας παρά παίζει, ωστόσο ο Νόλε δεν θα αφήσει κανέναν τόσο εύκολα να του πάρει τα σκήπτρα.

Ο Σέρβος τενίστας έφτασε τους επτά τίτλους στα ΑTP Finals, περισσότερους από οποιονδήποτε και έδειξε ξανά τη δύναμή του στους νεαρούς τενίστες. Αυτούς με τη δίψα να τον εκθρονίσουν, σε ένα παιχνίδι που μοιάζει με παιχνίδι μυαλού όπου το νέο θέλει να διώξει το παλιό! Το ιστορικό ρεκόρ που κατέχει ο Τζόκοβιτς είναι αυτό των περισσότερων τίτλων στους τελικούς, ενώ ο Φέντερερ μένει με έξι και ο Ναδάλ δεν εμφανίζεται καν στη λίστα. Είμαστε πλέον στην εποχή του Τζόκοβιτς έστω κι αν διανύουμε τις τελευταίες σελίδες ενός εντυπωσιακού βιβλίου στην ιστορία του τένις.

Νούμερο 1

Ο Γιανίκ Σίνερ είχε το κοινό με το μέρος του, γηπεδούχος γαρ. Οι 15.000 θαυμαστές του που γέμισαν το Alpitour για όγδοη μέρα, σύντομα σιώπησαν γιατί ο Ιταλός ήταν αδύνατο να επικρατήσει του Σέρβου. Ισως κανείς να μην έχει μιλήσει πιο ξεκάθαρα από τον Χουάν Κάρλος Φερέρο, προπονητή του Κάρλος Αλκαράθ, αναφορικά με το το τι είναι ο Νόλε: «Ο Τζόκοβιτς είναι άριστος και πρέπει να ακολουθείς το παράδειγμά του. Στριφογυρίζω όταν βλέπω πώς αγγίζει την μπάλα, πώς κινείται, πώς διαχειρίζεται τους χρόνους, πώς χειρίζεται τις καυτές στιγμές του αγώνα. Έχει εντυπωσιακή ποιότητα σε σερβίς και σπάνια χάνει δύο μπάλες σε μια σειρά».

Ο Αλκαράθ το έζησε στον ημιτελικό και ο Σίνερ στον τελικό. Τι άλλο κατάφερε τούτη τη σεζόν ο Τζόκοβιτς; Πανηγύρισε τους περισσότερους τίτλους! Εφτασε τους επτά, για να αποδειχθεί πως αυτός είναι ο αγαπημένος του αριθμός. Ο Αλκαράθ έμεινε στα έξι τρόπαια, ο Μεντβέντεφ κατέκτησε πέντε και ο Σίνερ τέσσερις τίτλους πήρε.

Ο Τζόκοβιτς τερματίζει για άλλη μια φορά ως ο κορυφαίος όλων: «νούμερο 1» στο τέλος της διαδρομής και με περισσότερους τίτλους (7), έναν παραπάνω από τον Κάρλος Αλκαράθ, παρόλο που έχει παίξει μόνο 12 τουρνουά.

Αλλά εδώ ισχύει το «ουκ εν τω πολλώ το ευ»…