Είναι από τα αγαπημένα κλισέ των δημοσιογράφων, γραπτού και ηλεκτρονικού Τύπου, αλλά αποδίδει τόσο πιστά την πραγματικότητα που περνά από γενιά σε γενιά ρεπόρτερ για να περιγράψει το ποδόσφαιρο.

«Ο βασιλιάς των σπορ». Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ή διαβάσει την συγκεκριμένη ατάκα με σαφέστατη αναφορά στην μπάλα.

Μην πείτε στον κόπο να… μετρήσετε, είναι αμέτρητες. Και η αλήθεια είναι ότι το ποδόσφαιρο συναρπάζει τον κόσμο σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Υπάρχουν άραγε εξαιρέσεις; Σίγουρα υπάρχουν κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ινδία. Στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου (1,4 δισεκ. άνθρωποι ζουν στην Ινδία) «βασιλεύει» φυσικά το κρίκετ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται μεγάλα βήματα και στο ποδόσφαιρο.

Και η επίσκεψη του Αρσέν Βενγκέρ στην Ινδία, ως πρεσβευτής της FIFA για την προώθηση του ποδοσφαίρου, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το «χρυσωρυχείο» αλλά και μια διαφορετική νοοτροπία

Ο πρώην τεχνικός της Άρσεναλ, είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να θέσει τα ποδοσφαιρικά θεμέλια στην Ινδία, καθώς ο Βενγκέρ δεν είναι απλά ένας «φιλόσοφος» του ποδοσφαίρου.

Είναι ένας τεχνοκράτης που ασχολήθηκε στην καριέρα του όχι μόνο με το αγωνιστικό σκέλος, αλλά και με την κάθε μορφής ανάπτυξη στο άθλημα.

Και είναι αυτός που έκανε τους «κανονιέρηδες» πρότυπο επιχείρησης, δηλαδή ομάδας που αποφέρει οικονομικό κέρδος.

Υπό κάθε έννοια λοιπόν, ο Αλσατός είναι αυτός που μπορεί να θέσεις τις βάσεις ακόμα και σ’ ένα περιβάλλον που το ποδόσφαιρο δεν βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων.

«Η Ινδία είναι χρυσωρυχείο» υποστήριξε στις δηλώσεις του ο Βενγκέρ, επισημαίνοντας πως σε μια χώρα 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων δεν γίνεται να μην υπάρχει ποδοσφαιρική ανάπτυξη.

Είναι άραγε θέμα «πληθυσμού» και τι διδάσκει το παράδειγμα της Κίνας;

Προφανώς η αναφορά του Βενγκέρ περί «χρυσωρυχείου» πηγάζει από την πληθυσμιακή πρωτιά της Ινδίας στον πλανήτη, αλλά εδώ γεννάται κι ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Είναι θέμα πληθυσμού η ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην ασιατική χώρα;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Όχι.

Κι αυτό διδάσκει άλλωστε και το παράδειγμα της Κίνας, μιας επίσης τεράστιας χώρας, με πληθυσμό που ξεπερνά το 1,1 δισεκατομμύριο.

Κι αναφερόμαστε μάλιστα σε δύο από τις κορυφαίες οικονομίες του πλανήτη, σε δύο χώρες που εταιρείες κολοσσοί μπορούν να υποστηρίξουν τον ρόλο των μεγάλων χορηγών στις ομάδες, για την προσέλκυση καλών παικτών και προπονητών.

Στην Κίνα το είδαμε με την συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού πρωταθλήματος, με σπουδαία ονόματα να δελεάζονται από τεράστιες προτάσεις και το χρήμα έρεε… άφθονο.

Δεν είναι όμως όλα θέμα χρημάτων και μια προσεκτική ματιά φανερώνει πως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν βάσει σχεδίου, αν κι εδώ θα πρέπει να σταθεί κάποιος και στα προβλήματα που προέκυψαν από την πανδημία του κοροναϊού.

Σίγουρα έγιναν μεγάλα βήματα στην Κίνα, αλλά τα σχέδια ήταν μεγαλεπίβολα και δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι υλοποιήθηκαν στον επιθυμητό βαθμό.

Ο ρόλος του κρίκετ είναι «θέμα» για το ποδόσφαιρο

Το κρίκετ είναι το εθνικό σπορ των Ινδών κι αυτό δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Ότι είναι το ποδόσφαιρο για τους Βραζιλιάνους και τους Άγγλους, είναι το κρίκετ για τους Ινδούς.

Και μιλάμε βεβαίως για ένα σπορ που έχει βαθιές κοινωνικές ρίζες στην ασιατική χώρα, κάτι που ενισχύει και την διάδοσή του από γενιά σε γενιά.

Κι αυτό είναι ένα «θέμα» για την ποδοσφαιρική ανάπτυξη στην μεγάλη αυτή χώρα της Ασίας, καθώς είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν τα δεδομένα.

Δεν χρειάζεται βέβαια να μιλήσει κάποιος γι’ αλλαγή δεδομένων καθώς είναι ξεκάθαρο πως το κρίκετ ήταν, είναι και λογικά θα είναι το εθνικό σπορ των Ινδών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει χώρος για ν’ «αναπνεύσει» το ποδόσφαιρο.

Αρκεί βεβαίως να αναλάβουν τις τύχες του πρότζεκτ οι σωστοί άνθρωποι. Και η παρουσία του Αρσέν Βενγκέρ στην Ινδία είναι ένα πρώτο, μεγάλο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.

Το αν θα υπάρξει ένας νέος ποδοσφαιρικός ορίζοντας στην Ινδία είναι κάτι που θα φανεί σε δέκα – δεκαπέντε χρόνια, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Αλσατός δεν έκανε τυχαία το ταξίδι στην ασιατική χώρα.

Ο Βενγκέρ βλέπει τις προοπτικές που υπάρχουν και θεωρεί ότι η μπάλα έχει τύχη στην Ινδία. Και το παρελθόν έχει δείξει πως όταν βάλει κάτι στο μυαλό ο Αλσατός, το πετυχαίνει.

Για να γίνουν όμως αυτά που προαναφέραμε χρειάζεται πάνω απ’ όλα να διαμορφωθεί μία ποδοσφαιρική «συνείδηση» κι αυτό είναι κάτι που θέλει και χρόνο και τρόπο.

Headlines