Ερευνητής ανακάλυψε 7 ιστορίες και 5 ποιήματα της Λουίζα Μέι Άλκοτ με ψευδώνυμο

Η επιρροή του πνευματισμού και άλλων ψευδοεπιστημών στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες ώθησε τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Northeastern, Max Chapnick, να αναστήσει μια από τις πιο θαυμαστές συγγραφείς της περιόδου, τη Λουίζα Μέι Άλκοτ, Louisa May Alcott.

Ο Chapnick υποστηρίζει ότι η διάσημη συγγραφέας των «Μικρών Κυριών», της οποίας η χαρακτήρας Τζο υπήρξε φεμινιστικό σύμβολο για τις επόμενες γενιές, έγραψε πάνω από μισή ντουζίνα ιστορίες με το ψευδώνυμο E. H. Gould, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε μια δευτεροκλασάτη εφημερίδα της Ανατολικής Ακτής στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Το «Φάντασμα» ήταν εμπνευσμένο από το «A Christmas Carol» του Κάρολου Ντίκενς- ήταν ένας συγγραφέας που η Άλκοτ θαύμαζε και γνώριζε πολύ καλά

Η Λουίζα Μέι Άλκοτ / Photo: Wikimedia Commons

«Είχε πολλά από τα χαρακτηριστικά της Άλκοτ»

«Η Άλκοτ ήταν γνωστό ότι είχε γράψει κάποιες ιστορίες ψευδοεπιστήμης, και στον πρόλογο μιας ανθολογίας διηγημάτων της αναφερόταν ένας κατάλογος έργων που είχε συγγράψει, μεταξύ των οποίων και ένα, το Φάντασμα, το οποίο δεν μπόρεσα να βρω», εξηγεί ο Chapnick. Η έρευνα για τη διδακτορική του διατριβή (την οποία έκτοτε ολοκλήρωσε) πήρε τότε μια απροσδόκητη τροπή, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσίευσε σε ένα άρθρο στο Journal of Nineteenth-Century Americanists στα τέλη Οκτωβρίου.

Ο Chapnick διεξήγαγε μια εξαντλητική έρευνα σε λογοτεχνικές εκδόσεις της Ανατολικής Ακτής του 19ου αιώνα, μέχρι που έπεσε πάνω σε μια ιστορία με τον τίτλο, «Φάντασμα». Δεν αποδιδόταν στην Άλκοτ- υπογραφόταν από το όνομα E. H. Gould, αλλά «είχε πολλά από τα χαρακτηριστικά της Άλκοτ», λέει ο Chapnick. Το «Φάντασμα» ήταν εμπνευσμένο από το «A Christmas Carol» του Κάρολου Ντίκενς- ήταν ένας συγγραφέας που η Άλκοτ θαύμαζε και γνώριζε πολύ καλά, τόσο πολύ που είχε συμμετάσχει σε ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις ορισμένων έργων του. «Πρόκειται για μια εκδοχή της ίδιας ιστορίας, αν και ο κακός της Άλκοτ δεν είναι απλώς άπληστος, αλλά εκβιάζει μια γυναίκα για να προσπαθήσει να την αναγκάσει να τον παντρευτεί επειδή είναι φτωχή» εξηγεί ο Chapnick.

Photo: Wikimedia Commons

«Σε μία από τις ιστορίες, το επώνυμο του κύριου χαρακτήρα είναι Άλκοτ»

Η ανίχνευση άλλων έργων με την υπογραφή E. H. Gould οδήγησε τον Chapnick στην ανακάλυψη έξι άλλων ιστοριών, πέντε ποιημάτων και ενός μη μυθοπλαστικού κειμένου, που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1857 και 1860 στο The Olive Branch, μια έκδοση της Βοστώνης. Αν και δεν βρήκε καμία αδιάσειστη απόδειξη της θέσης του, τα έργα που εντόπισε ο Chapnick παρείχαν στοιχεία που ενίσχυαν τις υποψίες του για τη σχέση του ονόματος Gould με τη διάσημη συγγραφέα. «Σε μία από τις ιστορίες, το επώνυμο του κύριου χαρακτήρα είναι Άλκοτ. Επιπλέον, ο τίτλος του μη μυθοπλαστικού κειμένου είναι το όνομα του παιδικού της σπιτιού, The Wayside», υποστηρίζει.

Μέχρι στιγμής, άλλοι ακαδημαϊκοί δεν έχουν αμφισβητήσει τον Chapnick, αν και ο ίδιος είναι ανοιχτός σε συζητήσεις και αναγνωρίζει ότι τα ευρήματά του δεν είναι αδιάσειστα. «Πάντα πίστευα ότι ο τομέας των λογοτεχνικών σπουδών πρέπει να είναι ανοιχτός στη συζήτηση και ότι αυτό τον εμπλουτίζει», λέει.

H συγγραφέας είχε υπογράψει, επίσης, πολλές ιστορίες ως A. M. Barnard

Η Κάθριν Χέμπορν ως Τζο στις «Μικρές Κυρίες» του 1933/ Photo: Public Domain

H Τζο Μαρτς ήταν η ίδια η συγγραφέας 

Αν επιβεβαιωθεί η θέση του Chapnick, το όνομα E. H. Gould δεν θα είναι το μόνο γνωστό ψευδώνυμο της Άλκοτ. Το 1942, δύο αρχαιολόγοι, η Madeleine Stern και η Leona Rostenberg, εξέτασαν τα έγγραφα της Άλκοτ στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ανακάλυψαν ότι η συγγραφέας είχε υπογράψει πολλές ιστορίες ως A. M. Barnard.

Οι Stern και Rostenberg υποψιάστηκαν ότι οι αναφορές στις εντυπωσιακές ιστορίες που έγραφε η πρωταγωνίστρια των «Μικρών Κυριών», η Τζο Μαρτς, είχαν στην πραγματικότητα να κάνουν με την ίδια τη συγγραφέα, και δεν είχαν άδικο.

Το τρέιλερ των «Μικρών Κυριών» του 2019 

Η διαδεδομένη χρήση ψευδωνύμων τον 19ο αιώνα

Τις επόμενες δεκαετίες ανακαλύφθηκε εκ νέου ένας αριθμός γοτθικών ιστοριών με εγκλήματα και μελοδράματα, που γράφτηκαν με το ψευδώνυμο A. M. Barnard – απείχαν πολύ από τον ειλικρινή κόσμο των αδελφών March. Η Άλκοτ, που πέθανε το 1888 σε ηλικία 55 ετών, στράφηκε σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο τη δεκαετία του 1860, πριν κυκλοφορήσει το επιτυχημένο μυθιστόρημά της το 1868. «Το E. H. Gould θα ήταν ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε νωρίτερα» υποστηρίζει ο Chapnick.

Το άρθρο του συγκεντρώνει άλλα άγνωστα σε μεγάλο βαθμό έργα της Άλκοτ και κάποια ανώνυμα έργα που πιστεύει ότι θα μπορούσε να έχει γράψει η Άλκοτ, προκειμένου να συζητήσει τη διαδεδομένη χρήση ψευδωνύμων τον 19ο αιώνα και το παιχνίδι απόδοσης που καθιερώθηκε με τους αναγνώστες για να προσπαθήσουν να προσδιορίσουν ποιος είχε γράψει τα κείμενα.

Κόρη ενός γνωστού υπέρμαχου της κατάργησης του νόμου, η συγγραφέας μεγάλωσε στους κύκλους των υπερβατικών του Ραλφ Γουάλντο Έμερσον και της φιλοσοφικής και λογοτεχνικής του ομάδας

«Μικρές Κυρίες» του 1918 / Photo: Public Domain

«Η Άλκοτ δεν είχε χρήματα, αλλά είχε διασυνδέσεις»

Ο Chapnick τονίζει ότι τα ψευδώνυμα επέτρεψαν στην Άλκοτ να γράψει για θέματα που την ενδιέφεραν, «τα οποία όμως ο κύκλος της θα θεωρούσε ακατάλληλα, όπως η χρήση ναρκωτικών, η απληστία, η φτώχεια και τα ζητήματα φύλου». Κόρη ενός γνωστού υπέρμαχου της κατάργησης του νόμου, η συγγραφέας μεγάλωσε στους κύκλους των υπερβατικών του Ραλφ Γουάλντο Έμερσον* και της φιλοσοφικής και λογοτεχνικής του ομάδας.

(*Ο Ραλφ Ουάλντο Έμερσον, ήταν Αμερικανός δοκιμιογράφος, λέκτορας, και ποιητής, ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος του υπερβατισμού στα μέσα του 19ου αιώνα. Ήταν υπέρμαχος της ατομοκρατίας και ενάντια στις ηθικοοικονομικές πιέσεις των κοινωνικών προτύπων).

«Η Άλκοτ δεν είχε χρήματα, αλλά είχε διασυνδέσεις και το να γράφει με άλλο όνομα της έδωσε ελευθερία και της επέτρεψε να βελτιώσει τα οικονομικά της», λέει ο Chapnick. Ο μελετητής υπερασπίζεται το εύρος και την πολυπλοκότητα της λογοτεχνικής κληρονομιάς της συγγραφέως. «Η ιστορία της Άλκοτ έχει πολύ περισσότερα να διηγηθεί πέρα από την ηρωίδα της Τζο, όπως το μη μυθοπλαστικό της έργο όταν ήταν νοσοκόμα στον Εμφύλιο Πόλεμο και το ταξιδιωτικό της έργο όταν βρισκόταν στην Ευρώπη».

*Με στοιχεία από elpais.com