«Θα έχουμε πάντα το Παρίσι»: Οι ασπρόμαυρες ταινίες του Σαββατοκύριακου

Τα σύννεφα έχουν σκεπάσει την Αθήνα. Καθώς κατεβαίνεις την λεωφόρο Συγγρού, αντικρίζεις έναν σκοτεινό ουρανό και στο βάθος, ήλιος. Τα σύννεφα χορεύουν με το φως με ποιητική μαεστρία και στο μυαλό σου ηχεί το «As Time Goes By». Θυμάσαι που το είχες ακούσει; Κάπου μακριά, σε ένα «κινηματογραφικό» μπαρ στη γαλλοκρατούμενη Καζαμπλάνκα του Μαρόκο, με το ημερολόγιο να γράφει 1942.

Δυο πληρωμένοι δολοφόνοι βρίσκονται σε μια μικρή πόλη του νότου ώστε να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου, ενός άνδρα, με το ψευδώνυμο «Σουηδός»

«Το Σαββατοκύριακο προβλέπονται ισχυρές βροχοπτώσεις» ακούς από το ραδιόφωνο καθώς οδηγείς. Αλλάζεις σταθμό. Έχουν αφιέρωμα σε soundtrack παλιών ταινιών. Οι ασπρόμαυρες ταινίες άλλωστε, πάντοτε σε γοήτευαν.

Καζαμπλάνκα (1942)

Βρισκόμαστε στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας κυνικός Αμερικανός,  ιδιοκτήτης ενός μπαρ, αμφιταλαντεύεται καθώς έχει να επιλέξει μεταξύ της πρώην ερωμένης του και αιώνια αγαπημένης του και της βοήθειας που μπορεί να προσφέρει στον αντιστασιακό άντρα της, ώστε να δραπετεύσουν από τους Ναζί στο γαλλοκρατούμενο Μαρόκο.

Ψυχώ (1960)

Μια γραμματέας από το Φοίνιξ, η Μάριον, η οποία είναι απελπισμένη από την οικονομική ανέχεια, υπεξαιρεί 40.000 δολάρια από έναν πελάτη του εργοδότη της, τρέπεται σε φυγή και έπειτα από ώρες οδήγησης μέσα στη βροχή, εγκαθίσταται σε ένα απομονωμένο μοτέλ που διατηρεί ένας νεαρός άνδρας υπό την εποπτεία της μητέρας του. Ένα περιπολικό την εντοπίζει και την ακολουθεί, αλλά στη συνέχεια χάνει τα ίχνη της.

Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια | Σκιές και σιωπή (1962)

Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Ο Άττικους Φιντς, ένας επιφανής δικηγόρος που έχει χηρέψει, στην εποχή της ύφεσης στην Αλαμπάμα, υπερασπίζεται έναν μαύρο άνδρα ενάντια σε μια άδικη και αβάσιμη κατηγορία για βιασμό μιας νεαρής λευκης.  Η τοπική λευκή ρατσιστική κοινωνία δείχνει την οργή της απέναντι στον δικηγόρο, όμως εκείνος πασχίζει να μάθει στα μικρά παιδιά του να πολεμούν τις προκαταλήψεις και να υπερασπίζονται το δίκαιο.

Ένας λόρδος με κακές προθέσεις προσεγγίζει έναν αγαθό και εντυπωσιακό νέο, μετατρέποντας τον σε «αμαρτωλό»

Λα Στράντα (1954)

Ένα καλοκάγαθο κορίτσι, πωλείται από την μητέρα της σε έναν αδίστακτο καλλιτέχνη τσίρκου, με συνεπακόλουθο να υφίσταται σωματικό και συναισθηματικό πόνο κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης. Τότε αποφασίζει να δραπετεύσει. Όμως ο βίαιος πλανόδιος, την εμποδίζει.

Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ ( 1945)

Βρισκόμαστε στο Λονδίνο, το 1886. Ένας λόρδος με κακές προθέσεις προσεγγίζει έναν αγαθό και εντυπωσιακό νέο, μετατρέποντας τον σε «αμαρτωλό». Ο πλέον, διεφθαρμένος νέος άνδρας καταφέρνει με κάποιο τρόπο να διατηρήσει τη νεανική του χάρη, όμως ένας ιδιαίτερος πίνακας φανερώνει σταδιακά σε όλους την ενδότερη ασχήμια του και τον πόνο που έχει προκαλέσει σε ανθρώπους που τον αγάπησαν.

Οι Δολοφόνοι (1946)

Δυο πληρωμένοι δολοφόνοι βρίσκονται σε μια μικρή πόλη του νότου ώστε να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου, ενός άνδρα, με το ψευδώνυμο «Σουηδός», ο οποίος δούλευε σε ένα βενζινάδικο. Ο δολοφονημένος άνδρας, είχε ασφάλεια ζωής και έτσι ένας υπάλληλος της ασφαλιστικής, παρά τις πιέσεις του αφεντικού του, πασχίζει να ξετυλίξει το μυστηριώδες κουβάρι της δολοφονίας.

Κλέφτες ποδηλάτων (1948)

Βρισκόμαστε στα περίχωρα της Ρώμης, μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας άνδρας της εργατικής τάξης, καταφέρνει να αγοράσει ένα ποδήλατο ώστε να πηγαινοέρχεται στην εργασία του. Μόλις την πρώτη ημέρα του το κλέβουν. Ο ίδιος, μαζί με τους συναδέλφους του, επισκέπτονται τα «κακόφημα» μέρη με τα κλοπιμαία, ώστε να το βρούνε.

*Kεντρική φωτογραφία θέματος: Universal Pictures