Ο Τέρενς Κουίκ επιστρέφει δημοσιογραφικά με μια ραδιοφωνική εκπομπή στον Real Fm και μιλά στον Τάσο Τρύφωνος για άγνωστες πτυχές της διαδρομής του,

H πιο τραγική είδηση που έχω εκφωνήσει δεν ήταν στην τηλεόραση, ήταν στο ραδιόφωνο

Το βράδυ βεβαίως αναπαρήχθηκε στην τηλεόραση. 26 Σεπτεμβρίου του ’89. 8 παρά 10 το πρωί, χτυπάει το ενδιάμεσο που είχαμε με την αίθουσα σύνταξης και έτσι όπως ήμουν στον αέρα το ανοίγω γιατί ήταν πολύ επίμονο και μου λένε «Τέρενς, έχουμε πολιτική δολοφονία από την 17 Νοέμβρη στο κέντρο της Αθήνας». Το λέω και ανατριχιάζω, το μυαλό μου πήγε στον Παύλο Μπακογιάννη. Δεν είπα το όνομα, «επανέρχομαι σε λίγο με νεότερες ειδήσεις» είπα».

Η δολοφονία Μπακογιάννη

«8 και 5, μου είπαν «Παύλος Μπακογιάννης». Δολοφονήθηκε πισώπλατα από τα καθάρματα της 17 Νοέμβρη. Ο Ξηρός στον σβέρκο και ο Κουφοντίνας στην πλάτη. Δεν έχω ιδέα γιατί πήγε το μυαλό μου αμέσως εκεί, ίσως επειδή ο Παύλος ήταν και ο αρχιτέκτονας που έδεσαν η δεξιά και η αριστερά για πρώτη φορά όταν και έγινε τότε η κυβέρνηση εθνικής ενότητας».

Τότε, με εμφανή συγκίνηση, ο δημοσιογράφος πρόσθεσε το εξής. «Το θέμα είναι πως, όταν έγινε η δίκη, κατέθεσαν τα δυο του παιδιά και ο Κωνσταντίνος είπε το εξής στο δικαστήριο: «Ήμουν στο σχολικό λεωφορείο με την αδελφή μου. Ο οδηγός άκουγε την Πρωινή Γραμμή με τον Τέρενς Κουίκ και ακούσαμε από το Τέρενς ότι δολοφονήθηκε ο πατέρας μας». Το έχω ενοχές απέναντι σε αυτά τα δυο παιδιά που λατρεύω, τον Κωνσταντίνο και την Αλεξία».

Έδωσα μεγάλη μάχη κατά αυτών των καθαρμάτων της 17 Νοέμβρη

«Μεγάλη μάχη. Μεγάλη. Είχα και δολοφονικές απόπειρες εναντίον μου, αυτό είναι γεγονός, που υπάρχουν στα κιτάπια της αστυνομίας. Δεν τους χαρίστηκα καθόλου» πρόσθεσε, επίσης, ο Τέρενς Κουίκ στη νέα τηλεοπτική του συνέντευξη. «Τουλάχιστον οι δυο απόπειρες που γνωρίζω, από φυσική επαφή, ήταν με αυτοκίνητα και με μοτοσικλέτα. Είχα ασφάλεια, ναι, για έναν πολύ σημαντικό λόγο.

Απείλησαν τον γιο μου

«Είχαν απειλήσει και τον γιο μου. Έλειπα στις Σπέτσες και με ειδοποίησαν από το τηλεφωνικό κέντρο του ΑΝΤ1 ότι έλαβαν το εξής τηλεφώνημα: «Ξέρουμε ότι ο πατέρας του λείπει, να ξέρει ότι ο γιος του δεν θα περάσει καλά εδώ μόνος του». Ο Ρίτσαρντ ήταν τότε 16 ετών και μου τον έφεραν κουβαλητό στις Σπέτσες, κοντά μου».

Headlines